Ο Π. Κουκουλόπουλος από το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να διεκδικήσει μερίδιο της ...επιτυχίας, της εκλογής δηλαδή του Κ. Πιερρακάκη στην προεδρία του Γιούρογκρουπ, λέγοντας πως «στο ΠΑΣΟΚ ανήκει ένα μεγάλο - αν όχι το μεγαλύτερο - μέρος αυτής της εθνικής επιτυχίας», αφού όπως είπε το ΠΑΣΟΚ ήταν που κράτησε τη χώρα στο ευρώ!

Κι αφού θύμισε τις διαχρονικά υψηλού επιπέδου υπηρεσίες του κόμματός του στο κεφάλαιο, μάλωσε την κυβέρνηση πάντα για λογαριασμό του κεφαλαίου ότι θέτει μη ρεαλιστικούς στόχους με τον προϋπολογισμό, ιδίως σε ό,τι αφορά την καπιταλιστική ανάπτυξη, αφού όπως είπε οι ρυθμοί ανάπτυξης υπολείπονται από τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας με βάση τους διαθέσιμους πόρους. Και διαμαρτυρήθηκε «για την ανθεκτικότητα της ανάπτυξης, για απουσία μακροπρόθεσμης στρατηγικής και για τον μεγάλο ασθενή που είναι οι επενδύσεις». «Από το 2022 και μετά, η κυβέρνηση μέχρι τώρα επιτυγχάνει κατά μέσο όρο το 48% των επενδύσεων που έχει προβλέψει την προηγούμενη χρονιά. Κάτω από το μισό, το 48%!», ανέφερε, ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει τη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική της εμπλοκής, δηλώνοντας θετικός στο «νέο εθνικό αφήγημα του ενεργειακού κόμβου» και προσθέτοντας πως «περιμένουμε, όμως, σχετικές συμφωνίες στη Βουλή για να τις αξιολογήσουμε και να ακούσουμε γιατί πάγωσε αυτή η υπόθεση δέκα χρόνια από δύο διαδοχικές κυβερνήσεις».

Ακολούθησε ο Ν. Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ, που και εκείνος εξανέστη γιατί δεν αναγνωρίζεται και στο κόμμα του μερίδιο της επιτυχίας που συνιστά η εκλογή Πιερρακάκη στην προεδρία του Γιούρογκρουπ. Οπως είπε, «με λύπη θέλω να πω ότι φαίνεται ότι υπάρχει διαδεδομένο και εκτεταμένο το φαινόμενο της πολιτικής αμνησίας. Υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο κενό στην αφήγηση της ΝΔ, μεταξύ Σεπτεμβρίου του 2015 και Αυγούστου του 2018, όπου η χώρα βγήκε απ' τα μνημόνια, κύριοι, στα οποία μνημόνια την είχε οδηγήσει η δική σας παράταξη».

Συνέχισε υπερασπιζόμενος τον δημοσιονομικό κανόνα - κόφτη με τον ισχυρισμό ότι αυτός λέει «ότι δεν μπορείς να κάνεις μόνιμες δαπάνες από πρόσκαιρα έσοδα (...) Σημασία έχει ότι αυτός ο κανόνας επιτρέπει τη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου» και επικρίνοντας και αυτός την κυβέρνηση ότι έχει πέσει έξω σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις σε όλους τους προϋπολογισμούς. «Στάσιμοι στις επενδύσεις» ανέφερε, διαμαρτυρόμενος ότι «αυτό δεν είναι ισορροπημένο μείγμα (...) Δεν έρχεται απέξω, δεν έρχεται από την Ευρώπη. Εσείς το σχεδιάζετε, εσείς διεκδικείτε να το υλοποιήσετε και δεν υπάρχει κανένας ευρωπαϊκός κανόνας που να σας υποχρεώνει να μειώσετε τις δημόσιες δαπάνες κατά 5% του ΑΕΠ. Δεν υπάρχει κανένας ευρωπαϊκός κανόνας που να σας υποχρεώνει να μειώσετε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κατά 30%. Δεν υπάρχει κανένας ευρωπαϊκός κανόνας που να σας υποχρεώνει να μειώσετε τα κονδύλια για την ψηφιακή μετάβαση κατά 70% (...) Είμαστε δέκατοι τέταρτοι στην Ευρώπη σε ρυθμούς ανάπτυξης» ανέφερε, επαναφέροντας την πρόταση για φορολόγηση μερισμάτων και υπερκερδών, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απ' τα πρώτα μέτρα που πήρε ήταν η μείωση των σχετικών συντελεστών!

Απ' τη Νέα Αριστερά ο Ευ. Τσακαλώτος διαμαρτυρήθηκε για την «απόκλιση απ' την υπόλοιπη ΕΕ» στον μέσο όρο του κατά κεφαλήν εισοδήματος, για τις λιγότερες απ' τις προβλεπόμενες επενδύσεις και ξέπλυνε μαζί με την ΕΕ και την καπιταλιστική ανάπτυξη, υποστηρίζοντας ότι μόνο σε αυτή τη συνθήκη μπορεί να υπάρξουν αποταμιεύσεις. «Δημιουργείς ανάπτυξη, δημιουργείς εισόδημα και ως αποτέλεσμα έχεις αποταμιεύσεις. Και αυτό, κύριε Κουκουλόπουλε, μου το έμαθε ο κ. Στουρνάρας στο πανεπιστήμιο, που τώρα το έχει ξεχάσει» ανέφερε.

Ο Β. Βιλιάρδος από την Ελληνική Λύση αναπαρήγαγε το αφήγημα της αναγκαίας αλλαγής παραγωγικού μοντέλου, διαμαρτυρήθηκε και αυτός για τις κυβερνητικές επιδόσεις στις επενδύσεις, κρύβοντας με τη σειρά του το περιβάλλον που τις προσελκύει και είναι βαριά αντιλαϊκό.

Στο ίδιο πνεύμα ο Α. Βορύλλας από τη Νίκη ζήτησε απ' την κυβέρνηση να επιταχύνει για να ...γίνουμε Ευρώπη, επικρίνοντάς την γιατί η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στο 70% του μέσου όρου της ΕΕ σε όρους αγοραστικής δύναμης και παραμένει η δεύτερη φτωχότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο Αλ. Καζαμίας της Πλεύσης επέκρινε την κυβέρνηση για τα επίπεδα της ανάπτυξης και υποστήριξε ότι το κόμμα του έχει «εναλλακτική δημοσιονομική και οικονομική πολιτική», που και τον σκύλο κρατά χορτάτο και την πίτα ολόκληρη, δηλαδή και την καπιταλιστική ανάπτυξη υπηρετεί και τις λαϊκές ανάγκες. «Η δική μας πολιτική αποσκοπεί στην επίτευξη υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης με στόχο την πραγματική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών» ισχυρίστηκε.