Για ένα Κόμμα αντίστοιχο των αναγκών, όπου ως ανάγκη νοείται η επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Ελλάδα, ικανό να ανταποκριθεί στον ρόλο του όταν δημιουργηθούν οι αναγκαίες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.

Συμφωνώ με τις Θέσεις. Ορισμένες επισημάνσεις:

Για τη θεωρητική επάρκεια του συνόλου των κομματικών δυνάμεων.

Αυτή είναι που εξοπλίζει

- με ικανότητα εξήγησης των εξελίξεων

- απόκρουσης κοινοβουλευτικών αυταπατών και μεταβατικών σταδίων

- με τη γνώση ότι αντικείμενα το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός.

Αρα, να αντιμετωπίζονται το αν είναι εφικτά όσα λέει το Κόμμα, αν αλλάζει ο κόσμος, τι δοκιμάστηκε και τι απέτυχε.

Πριν 35 χρόνια πολλά κομματικά μέλη δεν ήμασταν σε θέση να κρίνουμε την περεστρόικα, μόνο την Πολιτική Οικονομία του καπιταλισμού προσεγγίζαμε. Ομως μπορέσαμε να αναγνωρίσουμε τον δεξιό οπορτουνισμό μέσα στο Κόμμα, σε σύνθετες συνθήκες.

Στο βάθεμα της σχέσης με την κοσμοθεωρία μας αναπτύσσεται η αντοχή, η αυτοπεποίθηση, η δυνατότητα βαθέματος της δουλειάς με τον περίγυρο πάνω στο Πρόγραμμα και στην προοπτική.

Για να μπαίνει στη συζήτηση τι κίνημα χρειάζεται, για να ανατρέπεται σε όλο και περισσότερες συνειδήσεις, σε όλο και περισσότερους χώρους η επιρροή της σοσιαλδημοκρατίας και του αστικού εκσυγχρονισμού και να κυριαρχεί η ταξική ιδεολογικοπολιτική χειραφέτηση.

Γιατί για να ανατραπούν αυτές οι επιρροές, με την έννοια να κυριαρχήσουν στο πλαίσιο της ταξικής κοινωνίας, του καπιταλισμού, οι σοσιαλιστικές - κομμουνιστικές ιδέες, δεν είναι εφικτό. Η κοινωνική συνείδηση στις ταξικές κοινωνίες είναι ταξική, κυριαρχεί αυτή της τάξης που έχει την εξουσία.

Ο συνεχής ιδεολογικός εξοπλισμός έχει επίσης άμεση σύνδεση με την οργανωτική δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Πώς θα κάνεις συνεργασίες, πώς θα φτιάξεις πρόγραμμα, πώς θα ιεραρχήσεις, πώς θα αξιολογήσεις τις προτάσεις των συντρόφων. Αλλιώς, τα περιμένεις όλα από το παραπάνω ή το όργανο που συμμετέχεις, είναι κατά τη γνώμη μου σοβαρή αιτία της έλλειψης πρωτοβουλίας των στελεχών που μεγαλώνει όσο κατεβαίνουμε προς τις ΚΟΒ. Νομίζω:

α) ότι στο ζήτημα του καθημερινού «Ριζοσπάστη» πρέπει να επιμείνουμε να γίνουν συνδρομητές όλοι οι σύντροφοι των Γραφείων των ΚΟΒ.

β) να επισπευσθεί ο χρόνος της εφαρμογής της νέας βαθμίδας για όλα τα μέλη των ΚΟΒ, πάνω στον χρόνο, όχι στο δίχρονο, και να συμπεριλάβει ταυτόχρονα όλες τις Οργανώσεις, όχι μόνο τις Κλαδικές, ΑΕΙ κ.λπ. (κεφ. Δεύτερο, ενότητα Ε).

2. Για την Κομματική Οικοδόμηση.

- Η ανάπτυξη των γραμμών του Κόμματος και η αύξηση των οργανωμένων δυνάμεων σε σωματεία, συλλόγους κ.λπ. αλληλοτροφοδοτούνται. Μέσα από την ανασύνταξη του κινήματος θα τροφοδοτείται το Κόμμα και η ΚΝΕ με τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία. Η λειτουργία των σωματείων έτσι ώστε να σπάσει αποφασιστικά ο ατομικισμός, η αντιπαλότητα, η αδιαφορία, η απογοήτευση και να αρχίσει πιο σταθερή πορεία μαζικοποίησής τους χρειάζεται να βρίσκεται στο επίκεντρο της δραστηριότητάς μας.

- Κατά τη γνώμη μου η ψαλίδα οργανωμένων γυναικών στο Κόμμα με το αντίστοιχο ποσοστό συμμετοχής στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό, πέραν της αναμφισβήτητης ιδεολογικής παρέμβασης της άρχουσας τάξης, οφείλεται κυρίως σε αντικειμενικά προβλήματα, ωράρια - λάστιχο και των δύο γονέων, ελλείψεις βρεφονηπιακών σταθμών, ανυπαρξία κοινωνικής φροντίδας για τους ηλικιωμένους. Οσο αναπτύσσεται δράση από σωματεία, συλλόγους φορείς, για ζητήματα που μπορούν να ανακουφίσουν μόνο φυσικά την καθημερινότητα των γυναικών, τόσο θα κερδίζεται η μεγαλύτερη συμμετοχή στο κίνημα και στις γραμμές μας. Κι αυτό αφορά όχι μόνο τις γυναίκες αλλά τα νέα ζευγάρια γενικότερα.

3. Στελέχη και όργανα.

- Συνεχίστηκε, αναγράφεται στις Θέσεις, Δεύτερο κεφ. ενότητα Δ11, η πορεία που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια για ανάδειξη νέων στελεχών. Δεν αμφισβητώ καθόλου τη συνεχή ανάγκη ανανέωσης των οργάνων, η οποία χρειάζεται να γίνεται με μέτρο. Το Κόμμα χρειάζεται να συνδυάζει την ορμή των νέων με την πείρα των μεγαλύτερων συντρόφων, από πάνω μέχρι κάτω και φυσικά ανάλογα με τις δυνατότητες προσφοράς τους. Η παραβίαση αυτού του μέτρου πιστεύω ότι συντέλεσε στη διάσπαση του '90 και αυτό με ανησυχεί. Εκτός από το κομμάτι της ΚΕ χάθηκε μεγάλο μέρος των στελεχών από τα ενδιάμεσα όργανα. Αλλοι καιροί σήμερα, άλλη η προσπάθεια εξοπλισμού των κομματικών δυνάμεων, απλώς διαφοροποιημένη όμως η προσπάθεια της αστικής τάξης για διεμβολισμό.

- Για τα Τομεακά Γραφεία, αλλά και πολλά Γραφεία και Γραμματείς ΚΟΒ, εκτιμάται ότι συγκροτούνται από συντρόφους που δουλεύουν, με ελάχιστο μη εργάσιμο χρόνο, Δεύτερο κεφάλαιο, Δ7. Με έχει απασχολήσει πολύ, γιατί ιδιαίτερα η οργανωτική δουλειά κατά τη γνώμη μου απαιτεί χρόνο για ατομικό εξοπλισμό, σκέψη για προγραμματισμό, συνεργασίες και δράση μαζί με τους συντρόφους, δεν καθοδηγείς με παραγγέλματα. Ασφαλώς οι λύσεις δεν είναι ούτε να γίνουν όλοι επαγγελματικά στελέχη, ούτε να εκλέγεις μόνο άνεργους ή συνταξιούχους. Νομίζω:

- ο αυστηρός προγραμματισμός του χρόνου, που συχνά απαιτεί να ιεραρχήσεις αν το βάρος π.χ. θα πέσει στις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών,

- τα όρια στη δουλειά των αυτοαπασχολούμενων συντρόφων, από τον εργαζόμενο ειδικά στον ιδιωτικό τομέα απαιτείς να απεργήσει παρά τον εκφοβισμό ή την απόλυση

αυτά συμπεριλαμβάνει ο ηρωισμός και η θυσία στη σύγχρονη εποχή,

- η σύσταση βοηθητικών επιτροπών στους Τομείς

- η συλλογική, συντροφική δράση ιδιαίτερα από τα Γραφεία των ΚΟΒ από τα οποία χρειάζεται να ανέβει η απαιτητικότητα,

Είναι μονόδρομος για να αντιπαλέψουμε τις δυσκολίες της σημερινής εποχής.