Εναν πλούτο μουσικών ειδών σε συναυλίες με έντονο στίγμα, αλλά και σε καυστικό stand up comedy, χώρεσε στην «αγκαλιά» της την Παρασκευή και το Σάββατο η Μαθητική Σκηνή.

Την Παρασκευή, το πρόγραμμα «άνοιξε» ο Κώστας Μαλιάτσης - Σάλας, που για ακόμη μια χρονιά με το χειμαρρώδες χιούμορ του μας χάρισε πλούσιες στιγμές γέλιου.

Η συνέχεια δόθηκε στο αφιέρωμα στο hip hop. Ανήσυχοι και ασυμβίβαστοι στίχοι ενάντια στον φασισμό, την ταξική καταπίεση και την κοινωνική αδικία, στίχοι αφιερωμένοι στην πάλη του λαού και της νεολαίας, στους εργάτες που σηκώνουν το κεφάλι, κατέκλυσαν την ασφυκτικά γεμάτη Μαθητική Σκηνή

Οι ρίμες που διαδέχονται η μία την άλλη βάζουν «φωτιά» στη σκηνή, ενώ ακούγεται δυνατά το σύνθημα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί», καθ' όλη τη διάρκεια.

Το κοινό καλωσόρισαν οι νεαροί καλλιτέχνες ARWN, OIWNOS και KRG, και εκείνο τους υποδέχτηκε με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Ακολουθούν ο Retro of Rebbelion Connexion, ο Frank the Zapper, ο Drugitiz και ο Dason.

Σειρά έχει ο Raibo, που αφιερώνει το πρώτο τραγούδι του στον φαντάρο αδελφό του, ο οποίος όπως λέει τιμωρήθηκε με ποινή ενός μηνός επειδή είχε το θάρρος και την πυγμή να παρευρεθεί και να μιλήσει σε συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Στη σκηνή ανεβαίνει ο Ζωγράφος, υφαίνοντας εικόνες και μπλέκοντας το hip hop με την ποίηση.

Θέση στα decks παίρνει ο Lef Kay και τη δυνατή συναυλία κλείνει ο Tiny Jackal διερωτώμενος μέσα από τους στίχους του «Ποια καλοσύνη; Ρώτα όσους μένουνε μέσα στην Παλαιστίνη», στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό.

Με το κομμάτι «Ψήσου να λες και κάνα όχι» και ένα «ευχαριστώ» στην ΚΝΕ και στους hip hop καλλιτέχνες που έπαιξαν πριν από αυτόν, το Σφάλμα ανέβηκε στη Μαθητική Σκηνή και δήλωσε πως «καλύτερα η απάντηση να είναι οργανωμένη».

Οταν ακούστηκε το «Πακέτο», στη σκηνή ανέβηκε και η «Λίγκα» για να αφιερώσουν το καινούργιο αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κομμάτι στους λιμενεργάτες που ξεκαθαρίζουν ότι «δεν θα περάσει από εδώ» πολεμικό υλικό ιμπεριαλιστών φονιάδων.

Την τελευταία μέρα του Φεστιβάλ, το καλλιτεχνικό πρόγραμμα στη Μαθητική Σκηνή άνοιξαν οι Hands of time, που αποτελούνται από μαθητές διαφόρων σχολείων της Αθήνας. Ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την πρόσκληση στο Φεστιβάλ και ανέλαβαν να ξεσηκώσουν το κοινό της Μαθητικής Σκηνής με τους metal ήχους τους και τα τραγούδια τους.

Τη σκυτάλη πήραν οι Υπεραστικοί, με τις παλαιστινιακές σημαίες κρεμασμένες στα αναλόγιά τους και το τραγούδι «Για την Παλαιστίνη» να «ανοίγει» τη συναυλία τους. Πιστοί στο ραντεβού τους με το Φεστιβάλ, ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την πρόσκληση και επεσήμαναν ότι τραγουδούν «για τον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης», ενάντια «στη γενοκτονία από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ», για τους εργαζομένους «που στην απεργία την 1η Οκτώβρη θα δώσουν μάχη ενάντια στο 13ωρο», αλλά και ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, σημειώνοντας ότι «ο λαός στους δρόμους θα φωνάξει ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Με ένα «εμβληματικό κομμάτι που είναι συνυφασμένο με την παλαιστινιακή αντίσταση» ξεκίνησε τη συναυλία του το συγκρότημα «Αγία Φανφάρα», μια πολυμελής ορχήστρα περίπου 20 πνευστών και κρουστών οργάνων, και το αφιέρωσε «στον λαό της Γάζας που είναι αντιμέτωπος με το τέρας».

Το πρόγραμμα της Μαθητικής Σκηνής έκλεισε με τους «Κοινούς Θνητούς», όπου ρίμες για την αδικία, δεμένες με παραδοσιακούς ήχους, φανκ ρυθμούς, πανκ εκρήξεις, ακόμα και μέταλ διασκευές ξεσήκωσαν το πλήθος από την πρώτη στιγμή της συναυλίας που τραγουδούσε με μια φωνή.

Τραγούδησαν μαζί «Ρίμες κόκκινες σε φόντο μαύρο» μαθητές γραπωμένοι από το κάγκελο, πατεράδες με τα παιδιά τους στους ώμους, νέες και νέοι ακόμα και στον χώρο πίσω από τη σκηνή!

Σε μια συναυλία όπου κανείς δεν κάθισε καλά, ανάμεσα σε συνθήματα για λευτεριά στην Παλαιστίνη, ενάντια στον φασισμό, η κορύφωση ήρθε στο τέλος, με φωνές και υψωμένα χέρια ανάμεσα στα καπνογόνα στο «Του κόσμου οι λαοί».

«Ευχαριστούμε την ΚΝΕ που είναι πάντα στο πλευρό μας και εμείς στο δικό της, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», είπαν οι «Κοινοί Θνητοί» αποχαιρετώντας το Φεστιβάλ.