Eurokinissi

Σε ένα τέτοιο φόντο, και παρουσιάζοντας το περιβόητο «καλάθι της ΔΕΘ», που περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων και μπόλικη κοροϊδία για τους εργαζόμενους, ξεχώρισαν οι απειλές προς τον λαό ότι η αμφισβήτηση αυτής της στήριξης «φέρνει περιπέτειες», παραπέμποντας ειδικά στις εξελίξεις στη Γαλλία και λέγοντας ότι «ευτυχώς εμείς είμαστε στην αντίπερα όχθη».

Γι' αυτό και εξαρχής έθεσε το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η κυβέρνηση. Ξεκαθάρισε χαρακτηριστικά ότι «θεμέλιο είναι η δημοσιονομική σταθερότητα», όπως και ότι «πρέπει να δαπανήσουμε για την άμυνα 2,3 δισ. ευρώ μόνο για το 2026». Αυτό είναι το περίγραμμα που συνθλίβει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες για τη θωράκιση της κερδοφορίας και της στροφής στην πολεμική οικονομία, αφού όπως είπε «εκπτώσεις στην ασφάλεια δεν κάνω». Ετσι, ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται η κυβέρνηση να κάνει κοινωνικές δαπάνες (π.χ. επιδόματα) «και να μην προμηθεύεται Belharra». Σε αυτό το περίγραμμα ενέταξε και την εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ως μπροστάρης των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Και τονίζοντας πως «δεν πρόκειται να επιτρέψω απομόνωση μπροστά σε αναθεωρητισμούς», προειδοποίησε για βάθεμα της εμπλοκής στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Κάνοντας ακόμα πιο σαφές ότι οι όποιες εξαγγελίες της κυβέρνησης αποτελούν ουσιαστικά ανακάτεμα της φτώχειας που γεννά η πολιτική του, ξεχώρισε ότι «κάθε μέτρο στήριξης χρηματοδοτείται χωρίς να αμφισβητείται η δημοσιονομική ισορροπία». Ως παράδειγμα έφερε π.χ. τη φοροληστεία των μικρών επαγγελματιών, που όπως είπε έδωσε τη δυνατότητα «να στηρίξουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους και να επιστρέψουμε ένα ενοίκιο ετησίως».

Αυτό ονόμασε «επιστροφή μερίσματος της ανάπτυξης» και «οικονομική ελευθερία», ενώ παρουσίασε το πλέγμα της φορολογικής μεταρρύθμισης, που αποτελεί ένα άλλο μείγμα συντελεστών κρατώντας σαν κόρη οφθαλμού ότι το 95% των φορολογικών εσόδων θα επιβαρύνει τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Χωρίς να λέει κουβέντα για τους έμμεσους φόρους που στραγγίζουν κυρίως τα εργατικά - λαϊκά στρώματα και διασφαλίζουν μαζί με τη συνολική φοροληστεία τα τερατώδη υπερπλεονάσματα διαφήμισε την επιστροφή ενός μέρους τους μέσα από τη «μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης», όπως την ονόμασε.

Μια μεταρρύθμιση την οποία κοστολόγησε στα 1,6 δισ. ευρώ, όταν μόνο το 2024 η κυβέρνηση ρούφηξε 11,4 δισ. ευρώ ως πρωτογενές πλεόνασμα από το λαϊκό εισόδημα, και ενώ αναμένεται νέα αύξησή του το 2025.

Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα τους νέους συντελεστές, τους χαρακτήρισε «μέτρο στήριξης της οικογένειας και των νέων», αφού για τις μεν οικογένειες οι συντελεστές θα μειώνονται κλιμακωτά ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών, ενώ οι νέοι έως 25 ετών δεν θα πληρώνουν φόρο για εισοδήματα μέχρι 20.000 ευρώ.

Τα παραπάνω παρουσιάστηκαν ως απάντηση στο δημογραφικό πρόβλημα, με τον πρωθυπουργό να λέει ότι πρόκειται για κίνητρα, ειδικά για τη νέα γενιά, «να μπαίνει νωρίς στην αγορά εργασίας, ειδικά από την τεχνική εκπαίδευση». Αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση φέρνει το νομοσχέδιο για τη γιγάντωση της ευελιξίας με τη διευθέτηση και τη 10ωρη δουλειά όλο τον χρόνο, το 13ωρο σε έναν εργοδότη κ.ά. νοσηρά μέτρα που διαλύουν τους εργαζόμενους, συμπιέζουν τον ελεύθερο χρόνο, συντρίβουν κάθε προγραμματισμό της προσωπικής και οικογενειακής ζωής.

Μάλιστα, ξέκοψε και κάθε συζήτηση για το δίκαιο αίτημα επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, αφού όπως είπε σε μια ακόμα προσπάθεια καλλιέργειας κοινωνικού αυτοματισμού, επιλέγεται η στήριξη «περισσότερων από μια κατηγορία εργαζομένων». Οσο για τους συνταξιούχους, που έχουν το ίδιο αίτημα και πρόκειται για δικά τους χρήματα, η κυβέρνηση τους πέταξε το ξεροκόμματο της «μείωσης στο μισό της προσωπικής διαφοράς το 2026 και της κατάργησής της το 2027». Μέτρο χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, αφού έτσι κι αλλιώς η προσωπική διαφορά σε μεγάλο βαθμό έχει ροκανιστεί από τις αυξήσεις που δίνονται μόνο στα χαρτιά για εκατοντάδες χιλιάδες απ' αυτούς.

Ως «στήριξη» παρουσίασε η κυβέρνηση και τα μέτρα για τη στέγη, ξεχωρίζοντας τα προγράμματα όπως το «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΙΙ» και την «κοινωνική αντιπαροχή» που εντείνουν την εμπορευματοποίηση της ζωτικής αυτής ανάγκης, ενώ όπως έχει ήδη αποδειχθεί τροφοδοτούν ακόμα περισσότερο το κόστος στέγασης. Και, βέβαια την ίδια στιγμή «τρέχουν» όλα τα μέτρα για το μαζικό ξεσπίτωμα μέσα από τους πλειστηριασμούς, τις εξώσεις ενοικιαστών κ.ο.κ.

Αν τα παραπάνω αποτελούν τον πυρήνα της κοροϊδίας για τους εργαζόμενους, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν να ...λαμβάνουν τόσο σε ρευστό όσο και θεσμικές μεταρρυθμίσεις θωράκισης της κερδοφορίας τους, πέρα μάλιστα από τους αντεργατικούς νόμους για φθηνό εργατικό δυναμικό.

Ξανά στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας, ο πρωθυπουργός ξεχώρισε τον διπλασιασμό της έκπτωσης στις δαπάνες επενδύσεων στην άμυνα, γιατί όπως είπε «πρέπει να προχωρήσουμε σε μεγάλες επενδύσεις, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Ευρώπης για την ενίσχυση της συλλογικής άμυνας». Παρακάτω ανακοινώθηκε περαιτέρω απλούστευση αδειοδότησης με αιχμή τις επενδύσεις στη βιομηχανία, τα ειδικά χωροταξικά σχέδια για βιομηχανία, τουρισμό, ιχθυοκαλλιέργειες, η στήριξη της εξωστρέφειας και διάφορες επιδοτήσεις, όπως άλλα 50 εκατομμύρια στο «ταμείο καινοτομίας φαρμάκων».

Ενώ, συνεχίζοντας να μετράει χρήμα για τους ομίλους, μίλησε για τις χρηματοδοτήσεις νέων ταμείων, όπως το «κοινωνικό κλιματικό ταμείο», που με φερετζέ την προστασία από την κλιματική κρίση δίνει ζεστό χρήμα από τον ιδρώτα του λαού, τόσο στη βιομηχανία όσο και στους εφοπλιστές για την «ανανέωση του στόλου στην ακτοπλοΐα».

Ξεχωριστή αναφορά έκανε ο Κυρ. Μητσοτάκης στις «παθογένειες» που όπως είπε ταλαιπωρούν το κράτος, εστιάζοντας στον ΟΠΕΚΕΠΕ και σχολιάζοντας τα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Μίλησε για «βούληση του κράτους» να αναμετρηθεί με τέτοια φαινόμενα, τα οποία όμως είναι σύμφυτα με το ίδιο το σύστημα και ουσιαστικά στηρίζονται από το σάπιο κράτος του, κάτι που αποδείχθηκε και με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και με τις τελευταίες εξελίξεις στην Κρήτη, με εμπλοκή μάλιστα και της αμερικανικής βάσης.

Για το τι σημαίνει όμως για τους εργαζόμενους η «αναμέτρηση με τις παθογένειες», ώστε όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός να «αναμορφωθεί το βαθύ κράτος», χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα που αξιοποίησε. Ξεχώρισε μεταξύ άλλων την ψηφιακή κάρτα εργασίας, που όπως είπε «ρύθμισε την αγορά εργασίας», αποτελώντας ουσιαστικά εργαλείο διευθέτησης και περαιτέρω ξεχειλώματος του εργάσιμου χρόνου. Επίσης τον νέο νόμο που ψήφισε για το πειθαρχικό στο Δημόσιο, που φέρνει μεγαλύτερη καταστολή και αυταρχισμό, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να εστιάζει στη δυνατότητα για απόλυση εργαζομένων που παλεύουν για καλύτερες υπηρεσίες. Επίσης το «112», δηλαδή το «τρεχάτε να σωθείτε», με το κράτος να αποποιείται κάθε ουσιαστικής ευθύνης για την προστασία του λαού. Ως ...τομή για τη θεραπεία του κράτους από παθογένειες παρουσίασε και την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα ως «ταυτοτική μεταρρύθμιση».

Σε ένα τέτοιο φόντο, και παραβιάζοντας ...ανοιχτές θύρες, αφού με τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης συμφωνούν στη στρατηγική του κεφαλαίου, ζήτησε «συνεννόηση» για τους επόμενους εθνικούς στόχους, δηλώνοντας μάλιστα ότι είναι εκείνος που «κάνει το 1ο βήμα», σε τέσσερις κατευθύνσεις.

Πρώτον το «Εθνικό απολυτήριο» στο πλαίσιο του γνωστού κυνηγιού δεξιοτήτων και εμπορευματοποίησης της μόρφωσης, δεύτερον την Υγεία παρουσιάζοντας ως «τομές» και οδικό χάρτη για τη συνέχεια τις «ανακαινίσεις στα ΤΕΠ» και τα επί πληρωμή χειρουργεία, τρίτον τα νέα χωροταξικά για τη στήριξη των επενδύσεων και τέταρτον την «ενεργειακή αυτονομία». Ειδικά για το τελευταίο, ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση θα πάρει μέτρα για την περαιτέρω ενίσχυση των ΑΠΕ, λέγοντας μάλιστα ότι «η πολιτική μας αποδίδει», ενώ ο λαός ματώνει για τους υπέρογκους λογαριασμούς.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης ολοκλήρωσε επαναλαμβάνοντας τον ίδιο εκβιασμό στον λαό, δείχνοντάς του τον μπαμπούλα της «αστάθειας» και τους «ταραγμένους καιρούς».

Γι' αυτό και ανέφερε ότι «η πολιτική σταθερότητα γίνεται προϋπόθεση ευημερίας», απαιτώντας έτσι στοίχιση με την πολιτική που τσακίζει τα εργατικά - λαϊκά στρώματα για τα κέρδη των λίγων.

Και, παρουσιάζοντας το τι τον ...συγκινεί, έδειξε και την ουσία της «δημιουργικής διαδρομής μέχρι το 2030», ξεχώρισε μεταξύ άλλων τους «φοιτητές που δουλεύουν σεζόν για να τα βγάλουν πέρα τον χειμώνα», τους «συνταξιούχους που επιλέγουν να εργάζονται για να συμπληρώνουν εισόδημα και να αισθάνονται χρήσιμοι» (!), την «Ελλάδα που ξυπνά για να δουλέψει νωρίς».