Την αγωνία και οργή χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών της χώρας για τις ρυθμίσεις που φέρνει η κυβέρνηση κατακαλόκαιρο για τα πανεπιστήμια, τη μαζική κατηγορηματική απόρριψη του σχεδίου νόμου για τις διαγραφές φοιτητών και την ένταση της καταστολής, εξέφρασαν χτες σε συνέντευξη Τύπου φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας μαζί με εργαζόμενους στα πανεπιστήμια.

«Η κυβέρνηση ακόμα μια φορά επιλέγει να φέρει ένα αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο μέσα στο κατακαλόκαιρο, με τις σχολές κλειστές, για να αποφύγει τη μαζική εναντίωση και κατακραυγή. Και αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη ότι το νομοσχέδιο στρέφεται ενάντια στις ανάγκες των φοιτητών και για αυτό τους στερεί τη δυνατότητα να τοποθετηθούν. Την καλούμε να το πάρει πίσω. Ολη η πανεπιστημιακή κοινότητα βρίσκεται απέναντί της», σημείωσε ο Πάνος Σπηλιόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

«Το κύμα αντιδράσεων και οι διεκδικήσεις των περισσότερων από 140 Φοιτητικών Συλλόγων είναι δίκαιες και απαιτούν το αυτονόητο: Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες ζητάμε στήριξη, όχι καταστολή και διαγραφές!», τόνισε.

Σχετικά με το σκέλος του νομοσχεδίου που αφορά τις διαγραφές ξεκαθαρίστηκε: «Δεν είμαστε "τεμπέληδες" όπως μας παρουσιάζει η κυβέρνηση. Είμαστε όμως αβοήθητοι στην προσπάθειά μας να πάρουμε το πτυχίο μας», αναδεικνύοντας πως με τη διαχρονική κυρίαρχη πολιτική για την Ανώτατη Εκπαίδευση έχει διαμορφωθεί ένα πλαίσιο γεμάτο εμπόδια που φορτώνονται στους φοιτητές απαριθμώντας τα.

Αναδείχτηκε πως «η κυβέρνηση δεν στοχεύει στην αντιμετώπιση της καθυστέρησης ολοκλήρωσης των σπουδών μας. Αν ήθελε αυτό, θα έπαιρνε τα μέτρα ουσιαστικής μέριμνας και στήριξης που διεκδικούμε με τους φοιτητικούς μας συλλόγους. Είναι εξάλλου χαρακτηριστική πρόσφατη έρευνα ελληνικού πανεπιστημίου που χαρακτηρίζει το ζήτημα ως πολυπαραγοντικό. Ξεχωρίζουν οι κοινωνικές - οικονομικές δυσκολίες πολλών φοιτητών και η έλλειψη ουσιαστικής μέριμνας και στήριξης από τα πρώτα κιόλας έτη σπουδών, που είναι βασικοί παράγοντες για την καθυστέρηση ολοκλήρωσης σπουδών. Πουθενά σε όλο τον κόσμο δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι ο "φόβος της διαγραφής" συμβάλλει στην έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών, αντιθέτως μάλιστα προσθέτει έξτρα άγχος και εμπόδια και αποτελεί παράγοντα παραίτησης από την προσπάθεια». Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι θέλει «εκκαθάριση» των καταλόγων των πανεπιστημίων από όσους εισήχθησαν προηγούμενες δεκαετίες, η απάντηση των φοιτητών είναι πως για ένα τέτοιο τυπικό ξεσκαρτάρισμα θα αρκούσε μια οδηγία.

«Οι διαγραφές απειλούν ενεργούς φοιτητές, φοιτητές που εισήχθησαν στα πανεπιστήμια ακόμα και το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 ή και μετά μέσα στη δύσκολη περίοδο της πανδημίας και είναι 23 και 24 χρονών», τονίστηκε. Σχολιάζοντας τους όρους που τίθενται στο νομοσχέδιο για κατ' εξαίρεση παράταση των σπουδών, από τους φοιτητές τονίστηκε πως με την προϋπόθεση του να έχει περάσει ένας φοιτητής το 75% των πιστωτικών μονάδων (και όχι γενικά των μαθημάτων του) και την παράταση δύο εξαμήνων, αποκλείονται δεκάδες χιλιάδες ενεργοί φοιτητές και δεν αντιμετωπίζονται οι βασικοί παράγοντες καθυστέρησης των σπουδών.

«Ο πρωθυπουργός μιλώντας για "βία και ανομία" στα πανεπιστήμια παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα, που δεν έχει καμία σχέση με τις ανησυχίες των φοιτητών», ανέφερε ο Π. Σπηλιόπουλος σχετικά με τις διατάξεις για την «ασφάλεια» στα ΑΕΙ. Στο πλαίσιο αυτό, σημειώθηκε πως μόλις το 0,05% των αξιόποινων πράξεων διαπράττονται μέσα στα πανεπιστήμια όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες έρευνες, ότι η κυβέρνηση εργαλειοποιεί μεμονωμένα καταδικαστέα περιστατικά, που καμία σχέση δεν έχουν με τους φοιτητές και τους Φοιτητικούς Συλλόγους, με στόχο να βρει άλλοθι για να ενισχύσει την καταστολή.

Για τους Φοιτητικούς Συλλόγους, «τα μέτρα στρέφονται ενάντια σε όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που διεκδικούμε ένα σύγχρονο, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, σε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια που θέλουν να υπερασπιστούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Η κυβέρνηση στοχεύει στη συλλογική δράση, γιατί ο συλλογικός, οργανωμένος αγώνας είναι ο μόνος τρόπος να μπουν εμπόδια στην πολιτική υποβάθμισης των σπουδών και των πτυχίων μας», τονίστηκε και τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν μέσα από την παράθεση συγκεκριμένων άρθρων του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου.

Στους λόγους για τους οποίους οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια απορρίπτουν τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και συντάσσονται με τους φοιτητικούς συλλόγους σε αυτόν τον αγώνα αναφέρθηκε η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ) Νίκη Χρονοπούλου. Οπως σημείωσε, το νομοσχέδιο εμπλουτίζει και κάνει ακόμα πιο αυστηρό και αυταρχικό το ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για τα ΑΕΙ, στη βάση του νόμου 4957/2022, «έναν νόμο που καταδικάσαμε φοιτητές, εργαζόμενοι και ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, που με τον κοινό αγώνα βάλαμε εμπόδια στην εφαρμογή του».

Μεταξύ άλλων μετέφερε την καθημερινή εικόνα της υποστελέχωσης των τεχνικών υπηρεσιών, των χρόνιων ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που έχουν αποτύπωμα στη λειτουργία των πανεπιστημίων, την αγωνία των φοιτητών και των οικογενειών τους για ζητήματα που αφορούν τους όρους σπουδών και των οποίων γίνεται αποδέκτης το διοικητικό προσωπικό των ιδρυμάτων. Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά, τα παραπάνω είναι ζητήματα για τα οποία οι εργαζόμενοι στα ΑΕΙ νιώθουν ανασφάλεια και όχι «όταν θα μπει στο ίδρυμα κάποιος χωρίς να έχει σκαναριστεί η κάρτα του»...

«Λεφτά για όλες αυτές τις διαχρονικές ανάγκες, για χρονίζουσες ελλείψεις, μονίμως μας λένε ότι δεν υπάρχουν και, όταν δίνονται, δίνονται με χρονοβόρες διαδικασίες. Για την ένταση της καταστολής, η κυβέρνηση θα δώσει λεφτά με το τσουβάλι και πολύ άμεσα κιόλας!», σημείωσε, αναφερόμενη στα συστήματα ασφαλείας που προβλέπονται στο νομοσχέδιο, ενώ κατήγγειλε την επιδίωξη το προσωπικό των ΑΕΙ να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της παραβατικότητας στα ΑΕΙ, «εμπλέκοντάς τους ευθέως σε κατασταλτικούς ρόλους. Σε περίπτωση που δεν το κάνουν, θα διώκονται πειθαρχικά!», σημείωσε, επισημαίνοντας σε αυτό το σημείο πως τέτοιες προβλέψεις έρχονται σε συνδυασμό και με το νομοσχέδιο που αλλάζει το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Αποδόμησε πλήρως την εικόνα που καλλιεργεί η κυβέρνηση και άλλοι για τους «αιώνιους» φοιτητές και ότι τάχα δημιουργούν επιπλέον διοικητικό φορτίο στις υπηρεσίες, σημειώνοντας: «Οι φοιτητές μετά την παρέλευση ν+2 χρόνων από τις σπουδές τους δεν δικαιούνται καμία παροχή. Συνεπώς, δεν δημιουργούν κανένα διοικητικό ή οικονομικό βάρος. Αν η κυβέρνηση ήθελε να μειώσει τον φόρτο εργασίας των εργαζομένων στα ΑΕΙ θα μπορούσε να κάνει προσλήψεις, να σταματήσει την ανάθεση παράλληλων καθηκόντων, να τους "αποφορτίσει" από όλο τον όγκο των διαδικασιών της επιχειρηματικής λειτουργίας που "τρέχει", όπως οι διαγωνισμοί για τις διάφορες εργολαβίες, οι διαδικασίες εμπορικής αξιοποίησης των υποδομών των πανεπιστημίων κ.ά.», σημείωσε η πρόεδρος της ΟΔΠΤΕ, η οποία κατήγγειλε εκ μέρους της Ομοσπονδίας την επίθεση που δέχτηκαν από την αστυνομία φοιτητές και εργαζόμενοι την περασμένη Παρασκευή, κατά τη διαμαρτυρία τους στη Σύνοδο των Πρυτάνεων.

«Καθημερινά ζουν, φοιτούν και εργάζονται στα ελληνικά πανεπιστήμια εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές και εργαζόμενοι οι οποίοι συμβάλλουν στην ανάπτυξη της επιστήμης τους. Ολοι αυτοί ανησυχούν ως επί το πλείστον για τον ρόλο του Πανεπιστήμιου που επιδιώκεται να διαμορφωθεί και όχι για τα θέματα ασφάλειας, που ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια της Περιφέρειας είναι στα όρια του αστείου». Τα παραπάνω σημείωσε παίρνοντας τον λόγο ο Βασίλης Μπέλλος, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ.

Πιάνοντας το νήμα από τις τοποθετήσεις εκ μέρους φοιτητών και εργαζομένων, στάθηκε ιδιαίτερα στο πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσονται οι ρυθμίσεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου. Το χαρακτήρισε συνέχιση της πολιτικής των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και του πολιτικού της προσωπικού, η οποία έχει συγκεκριμένες στρατηγικές κατευθύνσεις: «Την πλήρη εμπορευματοποίηση της Παιδείας και τη δημιουργία ενός επενδυτικού Ελντοράντο, με την εισαγωγή διδάκτρων σε ιδιωτικά και κρατικά ιδρύματα. Τη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με όρους επιχείρησης, πλήρως εναρμονισμένα στις ανάγκες της αγοράς. Την αντικατάσταση της επιστημονικής γνώσης με τις διάφορες "δεξιότητες", με κατεύθυνση την παραγωγή φτηνού και ευέλικτου επιστημονικού δυναμικού».

«Βλέπουν ότι σε έναν πλανήτη που "βράζει και φλέγεται" οι ισορροπίες είναι εύθραυστες, ενώ ο λαϊκός παράγοντας είναι πάντα μία παράμετρος που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω μέσα σε μία στιγμή (...) Προτιμούν αντί να έχουν φοιτητές που έχουν άποψη και αγωνίζονται, να έχουν φοιτητές - στρατιωτάκια, τα οποία θα στελεχώσουν αύριο τις επιχειρήσεις τους και θα είναι υπάκουα σε κάθε απαίτηση της εργοδοσίας. Προτιμούν να έχουν μέλη ΔΕΠ, τα οποία θα είναι εκτελεστικά όργανα τεχνοκρατικού χαρακτήρα και τα οποία υλοποιούν αναντίρρητα τις αποφάσεις της εκάστοτε διοίκησης του ιδρύματος, πάντα φυσικά στο πλαίσιο του πανεπιστημίου - ΑΕ», ανέφερε μεταξύ άλλων.

«Εμείς που έχουμε μια άλλη αντίληψη για το τι πανεπιστήμιο θέλουμε, λέμε δυνατά ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι εταιρείες - άβατα», σημείωσε μεταξύ άλλων και περιέγραψε το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών. «Βάζουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: Τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους. Υποσχόμαστε ότι ΔΕΠ, φοιτητές, ερευνητές, όλοι οι εργαζόμενοι στα ΑΕΙ να προετοιμάσουμε έναν θερμό Σεπτέμβρη!», κατέληξε.