Με αφορμή τον έναν αυτό χρόνο, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον πρόεδρο του Σωματείου Μιχάλη Μανδελενάκη, οποίος μετέφερε την πείρα από την οργάνωση των εργαζομένων και τη συγκρότηση του Σωματείου, όπως και από τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα.

«Εναν χρόνο μετά έχουμε καταφέρει πολλά, που πριν από τη δημιουργία του σωματείου μας δεν μπορούσαμε να τα φανταστούμε. Το πιο βασικό; Εχουμε μάθει τα προβλήματά μας να τα συζητάμε και να αντιμετωπίζουμε συλλογικά! Τώρα δεν σκεφτόμαστε "πού θα βρω άλλον έναν για να κάνω το βήμα να διεκδικήσω", γιατί τώρα κανένας δεν είναι μόνος του...», είναι μερικές από τις λέξεις με τις οποίες περιγράφει την ανάγκη αλλά και την επιβεβαίωση για τη δημιουργία του επιχειρησιακού σωματείου.

- Πώς πήρατε την απόφαση για δημιουργία επιχειρησιακού σωματείου; Πόσο εύκολο ήταν και τι βήματα ακολουθήσατε;

- Ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι από τα πολλά προβλήματα στο κατάστημα: Χαμηλοί μισθοί, εντατικοποίηση της δουλειάς, τρομοκρατία, προσβλητικές συμπεριφορές, μεγάλη ψυχολογική και σωματική πίεση. Ακόμη και η τυπική 11ωρη ανάπαυση ανάμεσα σε δυο βάρδιες είχε καταστρατηγηθεί από την εργοδοσία. Κάθε ατομική προσπάθεια και «διαβούλευση» με την εργοδοσία έπεφτε πάντα σε κενό, «κάνουμε ό,τι μπορούμε», «δίνουμε τα νόμιμα», «βοήθησε κι εσύ λίγο» είναι οι απαντήσεις που παίρναμε. Ολα τα παραπάνω μας είχαν προβληματίσει, κάναμε βήματα και τα προηγούμενα χρόνια για να φτιάξουμε το δικό μας σωματείο, όμως από τη μία ο φόβος, τα εμπόδια της εργοδοσίας και από την άλλη ότι δεν είχαμε βρει τα κατάλληλα στηρίγματα, μας κρατούσαν πίσω. Οταν όμως βρεθήκαμε σε κοινή δράση με το κλαδικό Συνδικάτο, την Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου και τους συνάδελφους από το ΠΑΜΕ, βρήκαμε αυτό που ψάχναμε, την εμπειρία των ήδη οργανωμένων εργαζομένων που μπορούσαν να μας βοηθήσουν, για να κάνουμε στέρεα βήματα και να φτιάξουμε τη δική μας οργάνωση.

- Τα πρώτα μας βήματα ήταν κρίσιμα, γιατί η εργοδοσία έκανε προσπάθεια να ελέγξει το σωματείο, βάζοντας τους ανθρώπους της να σπείρουν διχόνοια, την ηττοπάθεια, να μας απομακρύνουν από το κλαδικό σωματείο. Ευτυχώς μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και την επιτυχημένη στάση εργασίας που προκηρύξαμε, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων υπερασπίστηκε τον αγωνιστικό χαρακτήρα του σωματείου μας, τα αιτήματα που συμφωνήσαμε μέσα από τη Γενική Συνέλευση. Δεν κάναμε πίσω γιατί καταλάβαμε πως για να κερδίσουμε κάτι εμείς και οι οικογένειές μας, πρέπει να χάσουν τα αφεντικά μας. Το κλαδικό σωματείο, σαν πραγματικός συμπαραστάτης μας, σε συνεννόηση με την ομάδα των εργαζομένων από το κατάστημα που μπήκαμε μπροστά, ανέλαβε να καταθέσει τα αιτήματά μας στην εργοδοσία και συνολικά τη διεκδίκηση. Ταυτόχρονα εμείς δουλεύουμε για να διαμορφώσουμε το κατάλληλο κλίμα για να συσπειρωθούν οι συνάδελφοι. Αυτή η κίνηση του κλαδικού σωματείου δούλεψε δηλαδή και κάπως σαν «αντιπερισπασμός», που μας προστάτεψε ώστε να μας δοθεί ο χρόνος και ο χώρος να συσπειρωθούμε.

Τελικά τα καταφέραμε, κάτι που αποτυπώθηκε και στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου που έγιναν πρόσφατα, με μεγάλη συμμετοχή από τους συνάδελφους του καταστήματος, παραπάνω από το μισό κατάστημα συμμετείχε. Με την κατάλληλη προετοιμασία και αποφασιστικότητα τα καταφέραμε την Πρωτομαγιά του 2024 και γεννήθηκε το σωματείο μας.

- Πλέον, πώς εκτιμάτε την απόφαση της συγκρότησης του Σωματείου, έναν χρόνο μετά;

- Αναμφισβήτητα, η απόφασή μας αυτή να φτιάξουμε το δικό μας επιχειρησιακό σωματείο επιβεβαιώνεται καθημερινά. Εναν χρόνο μετά, η ανάγκη που μας ένωσε, που μας έκανε να νιώσουμε πιο δυνατοί, είναι εδώ. Εναν χρόνο μετά, έχουμε καταφέρει πολλά, που πριν από τη δημιουργία του σωματείου μας δεν μπορούσαμε να τα φανταστούμε. Πιο βασικό ότι έχουμε μάθει τα προβλήματά μας να τα συζητάμε και να αντιμετωπίζουμε συλλογικά! Τώρα δεν σκεφτόμαστε πού θα βρω άλλον έναν για να κάνω το βήμα να διεκδικήσω, γιατί τώρα κανένας δεν είναι μόνος του! Και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι συνάδελφοί μας που πήραν τις τριετίες τους αφού απευθυνθήκαν στο σωματείο, οι συνάδελφοι που έγιναν μετά από πολλά χρόνια 8ωροι, οι συνάδελφοι που είδαν στα τμήματά τους να παίρνονται μέτρα προστασίας μετά από χρόνια, εκείνοι που άλλαξαν πόστο για να προστατευθεί η υγεία τους και άλλα πολλά.

Γι' αυτόν τον λόγο καλούμε κάθε μεμονωμένο συνάδελφο, κάθε ομάδα συναδέλφων σε κάθε άλλο σούπερ μάρκετ, εμπορικό κατάστημα, να κάνει το βήμα, να έρθει σε επαφή με το κλαδικό σωματείο και να δημιουργήσουν τη δική τους οργάνωση. Η οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί σήμερα να σε βγάλει από το αδιέξοδο του ατομικού δρόμου, του αλλάζω δουλειά κάθε τόσο για καλύτερα και τελικά να πέφτω μετά από λίγο στα χειρότερα.

Είναι ο μόνος δρόμος να σε βγάλει από τον φόβο. Για παράδειγμα εδώ, έναν χρόνο δεν μετρούσαμε ούτε ...μισό απεργό, τώρα όμως που έχουμε μέσα από την ενότητά μας αποκτήσει δύναμη, δεν υπάρχει απεργία που να μη συμμετέχουμε. Στις 28 Φλεβάρη το κατάστημα έσπασε κάθε ρεκόρ, όλα τα πόστα είχαν έστω και έναν απεργό.

- Μετά από έναν χρόνο και παρά τις κατακτήσεις σας, παραμένουν προβλήματα στον χώρο δουλειάς σας;

- Οι κατακτήσεις μας είναι πολλές για ένα σωματείο μόλις ενός έτους. Ωστόσο, δεν μένουμε ικανοποιημένοι γιατί η εργοδοσία μπροστά στα κέρδη της κρατάει ανάλγητη στάση σε πολλά από τα αιτήματά μας. Το βασικότερο είναι οι μισθοί μας. Στο κατάστημα πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να κάνουν δυο δουλειές για να ζήσουν τις οικογένειές τους, άλλοι δεν βγάζουν τον μήνα! Αυτό έχει ως συνέπεια να παραιτούνται οι συνάδελφοί μας - 11 μόνο τον τελευταίο χρόνο - και να μένουν τα πόστα άδεια, με αποτέλεσμα όσοι μένουμε πίσω να βγάζουμε δουλειά για δυο και για τρεις, και από την πίεση της δουλειάς να σακατευόμαστε.

Εχουμε ζητήσει από τη διοίκηση της εταιρείας να προχωρήσει σε γενναίες αυξήσεις στους μισθούς, να επαναφέρει τις κομμένες από τις κυβερνήσεις τριετίες μας, να δώσει τα επιδόματά μας. Να πάρει επιπλέον μέτρα ασφαλείας κ.ά. Ολα αυτά μπορούν να αποτελέσουν ένα πραγματικό δίχτυ ασφαλείας για έναν εργαζόμενο ώστε να μείνει στη δουλειά. Ομως η απάντηση που παίρναμε μέχρι σήμερα είναι ότι η εταιρεία κάνει τα κέρδη της επενδύσεις σε αποθήκες και δεν μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω.

Ολα αυτά σε μια περίοδο που ενώ εμείς είμαστε σε αυτήν την κατάσταση, η εταιρεία έχει σημειώσει τεράστια αύξηση στα κέρδη της, πάνω από 350%! Κέρδη που βγήκαν από τον κόπο και τον ιδρώτα μας. Αν δεν ήμασταν εμείς, αλήθεια ποιος θα εξυπηρετούσε τους χιλιάδες πελάτες καθημερινά; Ποιος θα φρόντιζε και θα έκανε λειτουργικά τα καταστήματα;

Βέβαια να πούμε πως κάτω από τις πιέσεις μας και τον συλλογικό αγώνα τον δικό μας και όλων των συναδέλφων στα «Mart», μόλις πριν λίγες μέρες η εργοδοσία αναδιπλώθηκε και ανακοίνωσε μετά από πάρα πολλά χρόνια πανελλαδική αύξηση στους μισθούς μας της τάξης του 7%. Είναι ένα βήμα που ζητάμε να ολοκληρωθεί και παράλληλα να καλυφθούν όλα μας τα αιτήματα.

- Ποια είναι τα επόμενα αγωνιστικά βήματα του σωματείου και ποιες οι βασικές διεκδικήσεις σας;

- Αυτή την περίοδο είμαστε σε φάση που προσπαθούμε να συντονίσουμε τον αγώνα μας με σωματεία και συναδέλφους από τα υπόλοιπα καταστήματα του ομίλου. Επιδιώκουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να ανοίξουμε τη συζήτηση για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Μας ευνοεί και το γεγονός ότι η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι πια στα χέρια των εργαζομένων και των ταξικών δυνάμεων, οπότε έχουμε ένα ακόμα σημαντικό στήριγμα στην προσπάθειά μας.

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε αυξήσεις 15% στους μισθούς μας. Να καταβληθούν οι τριετίες συμπεριλαμβανομένων των ετών 2012-2023, όλα τα επιδόματα. Να γίνουν άμεσα προσλήψεις προσωπικού σε όλα τα πόστα και να καλυφθούν άμεσα τα κενά των 11 συναδέλφων που εξωθήθηκαν σε παραίτηση. Τέλος να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την ασφάλειά μας.