Η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και όλες οι προηγούμενες - απορρίπτει συστηματικά την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους, με τον υπουργό Οικονομικών να ξεκαθαρίζει πως «αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν» και πως «ακόμη κι αν υπήρχαν, δεν θα ήταν σωστό». Τι εννοεί ο ποιητής; Για ποιον «δεν είναι σωστό» να έχουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι ένα καλύτερο εισόδημα, να πάρουν μια ανάσα από την τεράστια ακρίβεια και το κόστος που συνεπάγεται η εμπορευματοποίηση των πάντων στο σύστημα του κέρδους; Προφανώς ο υπουργός εννοεί πως αν το κράτος διέθετε μεγαλύτερα δημοσιονομικά περιθώρια, οι προτεραιότητές του δεν θα άλλαζαν. Δηλαδή οι μισθοί πείνας στο Δημόσιο θα συνεχίζονταν κανονικά, μαζί με την υποχρηματοδότηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πολιτικής Προστασίας κ.ο.κ. Αυτό που θα αυξανόταν θα ήταν η κρατική στήριξη στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Μην καλομάθουν κιόλας οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι! Αλλη μια κυνική ομολογία ότι οι «αντοχές της οικονομίας» ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους και τον λαό και ότι οι λαϊκές ανάγκες λογαριάζονται μόνο ως κόστος και βαρίδι από το κράτος του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του.