1936 Οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης βάφονται με εργατικό αίμα. Ο Μάης του 1936 στη Θεσσαλονίκη αποτελεί τον τελευταίο μεγάλο απεργιακό σταθμό του ελληνικού προλεταριάτου πριν τη δικτατορία Μεταξά. Το απεργιακό κύμα ξεκίνησε στις 29/4 από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, για να επεκταθεί στη συνέχεια και στους υπόλοιπους κλάδους. Στις 8/5 οι απεργοί καπνεργάτες και κλωστοϋφαντουργοί δέχονται άγρια δολοφονική επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής προκαλώντας πραγματικό παλλαϊκό ξεσηκωμό. Δεκάδες απεργοί τραυματίζονται και ακόμα περισσότεροι συλλαμβάνονται.

Στις 9/5, η εργατική τάξη της Θεσσαλονίκης διαδηλώνει μαζικά την αγανάκτησή της για τη βίαιη καταστολή των απεργών. Το αστικό κράτος όμως απαντά με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα: 10 εργάτες βάφουν με το αίμα τους δρόμους της πόλης. Πρόκειται για τους Σ. Γιαμτοβό, Χ. Ευαγγέλου, Σ. Μασαράνο, Τ. Τούση, Δ. Αχλαμίδη, Ε. Αδαμαντίδη, Ι. Πανόπουλο, Δ. Λαγινά, Α. Χαραλαμπίδου και Α. Καρανικόλα. Η λαϊκή οργή ξεχειλίζει, ο στρατός ενώνεται με τους απεργούς και ο εργαζόμενος λαός γίνεται κύριος της πόλης για 36 περίπου ώρες. Η κυβέρνηση Μεταξά στέλνει νέες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη και καταστέλλει τους απεργούς.

Στις 13 Μάη, μέσα σε ατμόσφαιρα οργής και αγανάκτησης για το αιματοκύλισμα του λαού της Θεσσαλονίκης και με το σύνθημα να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά, γίνεται 24ωρη πανελλαδική απεργία με μεγάλη επιτυχία. Οι απεργοί υπολογίζονται σε πάνω από 300.000.

1945 Ωρα 0.43 π.μ. Στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου, οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης στρατάρχης Κάιτελ, ναύαρχος Φρίντεμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ υπογράφουν την Πράξη για τη χωρίς όρους συνθηκολόγηση της Γερμανίας ενώπιον των αντιπροσώπων των Ενόπλων Δυνάμεων των Συμμάχων: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ, της Αγγλίας ο στρατάρχης της Αεροπορίας Α. Τέντερ, των ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και της Γαλλίας ο στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινί. Η 9η του Μάη καταγράφεται στην Ιστορία ως η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Ο ελληνικός λαός μαζί με όλη την ανθρωπότητα γιόρτασε τη μέρα της Νίκης κατά του φασισμού. Στη Θεσσαλονίκη, τη μέρα του παλλαϊκού γιορτασμού, «παρακρατικοί» δολοφονούν 4 πολίτες.

1947 Στους Φούρνους Ικαρίας όπου ήταν εξόριστος, βρέθηκε νεκρός με σφαίρα στο στήθος ο στρατηγός του ΕΛΑΣ και πρώτος Πρόεδρος της ΠΕΕΑ Ευριπίδης Μπακιρτζής.

1958 Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Δρόμοι της Ειρήνης».

1968 Ο Γιώργης Τσαρουχάς, πρώην βουλευτής της ΕΔΑ και στέλεχος του ΚΚΕ, δολοφονείται από τα όργανα της χούντας στα κρατητήρια του Γ' Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη.

1978 Δολοφονείται ο Ιταλός χριστιανοδημοκράτης πολιτικός Αλντο Μόρο, που το 1963-1968 και το 1974-1976 διετέλεσε πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Α. Μόρο είχε απαχθεί από την οργάνωση «Ερυθρές Ταξιαρχίες» και έπειτα από 55 μέρες ομηρίας εκτελέστηκε.

2009 Πεθαίνει ο καλλιτέχνης του θεάτρου σκιών Ευγένιος Σπαθάρης.