Ο χώρος πλημμύρισε από χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας που «ταξίδεψαν» με τα τραγούδια και τις μελωδίες από τις μεγάλες ερμηνεύτριες Μαρία Φαραντούρη και Φωτεινή Βελεσιώτου.

«Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά» και «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» ήταν τα συνθήματα που ακούστηκαν και διαδόθηκαν πλατιά, ενώ τραγουδήθηκαν γνωστά τραγούδια που συνόδευαν και συνοδεύουν την πάλη των εργαζομένων καθημερινά, σε κάθε τους αγώνα. Τραγουδήθηκε η «άνοιξη» των πιο μαζικών, των πιο ελπιδοφόρων αγώνων του μέλλοντος.

Μέσα και από τους χαιρετισμούς της Χριστίνας Παναγογιαννοπούλου, μέλους του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου και προέδρου του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων στο Εμπόριο και στις Υπηρεσίες, και του Αντώνη Ταβουλάρη, προέδρου του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ, δόθηκε το σάλπισμα για τη συνέχιση του αγώνα των εργαζομένων, του λαού για την κατάκτηση των αναγκών τους στο σήμερα.

Τονίζοντας ότι δεν πρόκειται για μια απλή εθιμοτυπική αναφορά στην Πρωτομαγιά, αλλά για μια εκδήλωση «τιμής και μνήμης των χιλιάδων εργατών που θυσιάστηκαν στον αγώνα για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για μια καλύτερη ζωή» αλλά και «μεγάλης υπόσχεσης πως και εμείς οι εργάτες και οι εργάτριες δεν ξεχνάμε τη θυσία χιλιάδων συναδέλφων μας σε όλο τον κόσμο», όπως σημείωσε η Χρ. Παναγογιαννοπούλου.

Υπογραμμίζοντας ότι η λύση απέναντι σε όλα αυτά που βιώνει ο λαός βρίσκεται στην «οργανωμένη δράση, μακριά και πέρα από τον καπιταλιστικό μονόδρομο της ΕΕ και των κυβερνήσεών της», κατέληξε ότι οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου είναι αυτοί που σε κάθε χρονική περίοδο «έφεραν σε δύσκολη θέση τους εκμεταλλευτές, που αμφισβήτησαν την κυριαρχία και την εξουσία τους. Νόμος είναι το δίκιο μας! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη! Ζήτω η Εργατική - Κόκκινη Πρωτομαγιά!».

Με τους ομιλητές να ευχαριστούν τις δύο μεγάλες τραγουδίστριες για τη συμμετοχή τους, τον «λόγο» πήραν η μουσική και το τραγούδι σε ένα μαγευτικό «ταξίδι», που ξύπνησε μνήμες στους παλαιότερους, αλλά και «δίδαξε» τους νεότερους από την έναρξη της συναυλίας κιόλας, όπου ακούστηκε «Ο Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου που καταχειροκροτήθηκε, αλλά και σε όλη την εκπληκτική συνέχεια.

Ηταν μια βραδιά που θα θυμούνται ο εργατικός, λαϊκός κόσμος, η νεολαία της Πάτρας, για πολύ καιρό, με χιλιάδες να ενώνουν τις φωνές τους σε αξέχαστα κομμάτια, όπως στο άκουσμα του «Εχε το νου σου στο παιδί» αλλά και του «Δεν λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα».

Πολλά και ατελείωτα τα χειροκροτήματα ενθουσιασμού, όπως όταν ακούστηκε το «Τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες», αλλά και σε άλλες ξεχωριστές στιγμές, όπως στο άκουσμα της «Συγκέντρωσης της ΕΦΕΕ». «Αβάσταχτο το δειλινό και τα βουνά κλαμένα» τραγουδήθηκε δυνατά στο τραγούδι «Της ξενιτιάς», όπως και τα «Παραπονεμένα λόγια», με τον ενθουσιασμό να γίνεται όλο και μεγαλύτερος όσο περνούσε η ώρα, μέχρι το τελευταίο τραγούδι, όπου κανένας δεν ήθελε να τελειώσει η συναυλία.

Ηταν μια βραδιά που νέοι, αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία θέλησαν ταυτόχρονα να κρατήσουν χαραγμένη στη μνήμη τους με φωτογραφίες και βίντεο, αλλά και με την ίδια τους τη συμμετοχή.

Το «παρών» έδωσαν, τέλος, αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Σωτήρη Παρίση, μέλος της ΚΕ και Γραμματέα της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας, καθώς και πολυπληθής αντιπροσωπεία της δημοτικής αρχής, με επικεφαλής τον δήμαρχο Πάτρας, Κώστα Πελετίδη.