Από προηγούμενο συλλαλητήριο στην Αθήνα για τη ΛΑΡΚΟ

Με τη νέα κλιμάκωση του μεγαλειώδους αγώνα τους, τις πολύμορφες δυναμικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη και με μεγάλο σταθμό το συλλαλητήριο στην Αθήνα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ αναμετριούνται για μια ακόμη φορά με την κυβέρνηση, την ΕΕ και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ολους αυτούς που μετατρέπουν τη ΛΑΡΚΟ σε παλιοσίδερα για σκραπ, ξεσπιτώνουν οικογένειες και οδηγούν σε μαρασμό ολόκληρες περιοχές.

Και σε αυτήν τη δύσκολη καμπή του αγώνα έχουν δίπλα τους τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους και τον λαό των περιοχών όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση, αλλά και την εργατική τάξη ολόκληρης της χώρας, που συνεχίζει να δείχνει την έμπρακτη και πλατιά αλληλεγγύη της και ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα (βλ. θέμα δίπλα).

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έδωσαν την πρώτη αγωνιστική απάντηση σε αυτόν τον νέο γύρο της αναμέτρησης, με την ιδιαίτερα μαζική συμμετοχή στην έκτακτη Γενική Συνέλευση στην πύλη του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, στέλνοντας μήνυμα ότι δεν θα περάσουν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να μην ανανεώσει τις συμβάσεις τους, που λήγουν στις 31 Μάρτη, και να τους πετάξει στον δρόμο στα μουλωχτά.

Απαίτησαν να σταματήσει τώρα το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ και διατράνωσαν την αποφασιστικότητά τους να μην κάνουν βήμα πίσω από τα αιτήματά τους για ενιαία επαναλειτουργία της επιχείρησης, διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους. Εστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα ότι «έξω από τη ΛΑΡΚΟ και τα σπίτια μας δεν πρόκειται να βγούμε», ότι «δεν θα επιτρέψουμε να πουληθούν για παλιοσίδερα το αίμα και ο ιδρώτας μας».

Παράλληλα, απορρίπτουν και καταγγέλλουν τα αισχρά «προγράμματα φτώχειας» που ετοιμάζει η κυβέρνηση, τα οποία προβλέπουν ότι ειδικευμένοι μεταλλωρύχοι και τεχνίτες μιας τεράστιας, στρατηγικής βιομηχανίας, όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, καλούνται να απασχοληθούν για κάποιους μήνες με απολαβές - ψίχουλα σε ...δήμους, νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας.

Σωματεία και φορείς της Λοκρίδας, που συντόνισαν τη δράση τους στην απεργία στις 28 Φλεβάρη, στέκονται τώρα στο πλευρό των σωματείων και των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, καλώντας σε ξεσηκωμό μπροστά και στο συλλαλητήριο της Πέμπτης.

«Το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα περάσει», τονίζουν στο κοινό τους κάλεσμα τα Σωματεία Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, ο Αγροτικός Σύλλογος Αταλάντης, το Σωματείο Εργαζομένων ΕΖΑ, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φθιώτιδας, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Φθιώτιδας, το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαμίας, το Σωματείο Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Αταλάντης, ο Εμπορικός Σύλλογος Αταλάντης, το Σωματείο Συνταξιούχων Μαρτίνου, το Σωματείο Συνταξιούχων Λάρυμνας και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Φθιώτιδας.

Και προσθέτουν:

«Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ μάς ενδιαφέρει όλους, είναι αγώνας των τοπικών κοινωνιών, αγώνας όλων των εργαζομένων της χώρας μας.

Το έγκλημα αυτό έχει την υπογραφή της κυβέρνησης:

Πέταξαν λάσπη, δημιούργησαν τις συνθήκες και πούλησαν ψεύτικα μεγάλα λόγια για "την εκκαθάριση της ΛΑΡΚΟ, την ιδιωτικοποίησή της, την ανάπτυξή της". Τέσσερα χρόνια, με το αφήγημα του "προσωρινού, έρχεται επενδυτής", χτύπησαν με λύσσα τους εργαζόμενους. Κι όχι μόνο τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, ολόκληρες περιοχές γύρω από αυτή σε 5 νομούς:

Χάθηκαν 800 θέσεις εργασίας.

Εκλεψαν τον μόχθο μιας ζωής από εργαζόμενους και μικροεργολάβους, κατ' επέκταση από τις τοπικές κοινωνίες.

Η συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, η ανασφάλεια, η απαξίωση οδήγησαν στη μετανάστευση νέα ζευγάρια, μαγαζιά έκλεισαν, σχολεία συρρικνώθηκαν.

Και σήμερα, πριν από τη μεταβίβαση της ΛΑΡΚΟ στα αρπακτικά αφεντικά τους:

Αντί να την εκσυγχρονίσουν, να την αναπτύξουν και να ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, την κλείνουν και ας είναι η μοναδική βιομηχανία παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αντί για "επενδυτή", σπατάλησαν 500 εκατομμύρια ευρώ και βρήκαν παλιατζή. Μάλιστα, τον χρηματοδοτούν άμεσα με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μέσα από την ισοπέδωσή της. Παράλληλα, τους δίνουν και προίκα τον ορυκτό πλούτο αξίας μεγαλύτερης των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Αντί για δουλειά, εισόδημα για τους εργάτες, τους αγρότες, τους επαγγελματίες καταδικάζουν στον μαρασμό όλη τη Λοκρίδα και 5 νομούς ακόμη.

Αντί για άνοιγμα θέσεων εργασίας, στέλνουν ειδικευμένους μεταλλεργάτες και μεταλλωρύχους της ΛΑΡΚΟ με 850 ευρώ στα νοσοκομεία για να καλύψουν τη γύμνια της υποστελέχωσης του συστήματος Υγείας.

Τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι που ζουν σε δύο οικισμούς της ΛΑΡΚΟ;

Τι θα γίνουν οι άρρωστοι που είναι σε πρόγραμμα θεραπείας μέσω του ασφαλιστικού συμβολαίου;

Τι θα γίνουν τα παιδιά στα σχολεία;

Πώς θα συνεχιστούν τα φροντιστήρια και οι σπουδές τους;

Πώς θα πληρωθούν τα δάνεια, το ρεύμα, τα τρόφιμα;

Πού θα απορροφηθούν τόσοι άνεργοι σε μια νύχτα; Στις άλλες βιομηχανίες, και αν ναι, πόσο θα συρρικνωθεί ακόμη το εισόδημα σε όλους τους εργαζομένους τους;

Θα γίνουν ελεύθεροι επαγγελματίες; Μα τα μαγαζιά κλείνουν ήδη το ένα μετά το άλλο.

Θα γίνουν αγρότες; Μα το υψηλό κόστος παραγωγής, η ακαρπία, οι χαμηλές τιμές ξεκληρίζουν τους ήδη αγρότες.

Θα γίνουν κτηνοτρόφοι; Μα μία το υψηλό κόστος παραγωγής, μία οι χαμηλές τιμές, μία η αρρώστια της ευλογιάς, μία η ανυπαρξία του κράτους οδηγούν στον θάνατο τα ζώα και ξεκληρίζουν τους κτηνοτρόφους.

Τι θα γίνουν τόσες οικογένειες;

Δύο επιλογές έχουμε: `Η θα μεταναστεύσουμε ή θα αγωνιστούμε όλοι μαζί οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, αγροτοκτηνοτρόφοι, επαγγελματίες, έμποροι μέχρι τη νίκη.

Το δίλημμα είναι θεωρητικό. Το έγκλημα αυτό δεν θα περάσει.

Εάν η κυβέρνηση δεν εξασφαλίσει την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ και όλες τις θέσεις εργασίας, ντουβάρι με τα ντουβάρια της ΛΑΡΚΟ δεν θα γίνουν μόνο οι εργαζόμενοί της. Ο λαός της περιοχής και της χώρας είναι μαζί τους.

Στις 28/3/24 οι κυβερνώντες θα δουν ότι εμείς, σε αντίθεση με αυτούς, ό,τι λέμε το κάνουμε.

Τώρα φέρνουμε τα πάνω κάτω και είμαστε έτοιμοι για όλα. Καλή αντάμωση».