Συνεχίζονται έως και το τέλος του Φλεβάρη στο Θέατρο «Μικρό Χορν» (Αμερικής 10) οι παραστάσεις του έργου «Σωτηρία με λένε», της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία, διασκευή και δραματουργική επεξεργασία Γιώργου Παπαγεωργίου. Στον ρόλο της Σωτηρίας Μπέλλου η Κάτια Γκουλιώνη. Ζωντανή μουσική επί σκηνής από τον Αντώνη και τον Θοδωρή Ξηντάρη.

Την παράσταση παρακολούθησε το βράδυ της Παρασκευής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος συνεχάρη θερμά τους συντελεστές.

Το έργο: Βράδυ. Η Σωτηρία βρίσκεται στο νοσοκομείο, λίγο πριν την εγχείρηση που θα της στερήσει τη φωνή. Η ζωή της θα περάσει σαν ταινία μπροστά από τα μάτια της. Οι δικοί της άνθρωποι, η οικογένειά της, ο άντρας της, τα πάθη της. Ανθρωποι που αγάπησε και την αγάπησαν, κι άλλοι που την πίκραναν ή την στήριξαν όταν πρωτοξεκίνησε. Η Σοφία Βέμπο, που χωρίς να το γνωρίζει την μύησε στο τραγούδι, ο Βασίλης Τσιτσάνης, που της άνοιξε τον δρόμο, ο Παπαϊωάννου, που τον αγάπησε βαθιά...

Το έργο της Σοφίας Αδαμίδου αποτελεί ένα αφήγημα με στιγμές και αναμνήσεις από τη ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου, της σπουδαίας γυναικείας μορφής του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Οπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή της στον «Ριζοσπάστη» η Κ. Γκουλιώνη, που με τη μοναδική της ερμηνεία έχει κερδίσει κοινό και κριτικούς, αυτό που κρατά πιο πολύ από την Μπέλλου είναι ότι δεν φοβόταν: «Δεν φοβόταν να εκφράσει το δίκαιο, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Αν κάτι δεν ήταν σύμφωνο με τον ηθικό της κώδικα, είχε εξαφανιστεί. Αυτό με μαγεύει περισσότερο απ' όλα. Και το κόστος που αντιμετώπισε για τη στάση της και τις πράξεις της. Επεφτε, και ξανά πάνω. Για 10 χρόνια δεν την έπαιρνε κανείς. Οταν ήρθαν τα πρώτα "ώπα", τα τραγούδια σε ινδικούς και αραβικούς σκοπούς, δεν τα τραγούδησε. Και μετά δεν ανεχόταν να της πετάνε γαρύφαλλα ή να σπάνε πιάτα. Και αυτά κάτι λένε...

Αυτή η καθαρότητα της Μπέλλου έχει κάτι το ιαματικό για εμένα, κάτι το απελευθερωτικό. Είναι παγίδα να ισχυριστεί κανείς ότι αυτή η καθαρότητα εκπορευόταν από την απλότητα, την ταπεινότητα που είχαν οι άνθρωποι παλιά. Οχι, δεν είναι καθόλου απλό. Θεωρώ πως είναι ό,τι πιο σύνθετο υπάρχει, το να μπορείς να πορεύεσαι με αυτόν τον τρόπο. Και το ρίσκο είναι τεράστιο...».

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη της Σοφίας Αδαμίδου και της Ντίνας Κώνστα.

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 20.00, Παρασκευή - Σάββατο 21.00, Κυριακή 18.00.

Εισιτήρια: more.com