Η «καθημερινότητα», η «ατζέντα της καθημερινότητας» και τα «προβλήματα της καθημερινότητας», ακούγονται πολλές φορές. Ακούστηκαν ακόμα πιο έντονα τις μέρες της συνέντευξης του κυρίου πρωθυπουργού σε πέντε κανάλια, με ταυτόχρονο αποκλεισμό άλλων καναλιών και του «902». Δημοσιογράφος στο ραδιοφωνικό σταθμό PLANET εξέφρασε την «αγωνία» του για τα προβλήματα αυτά, με τα οποία «κανείς δεν ασχολείται»! Ελπίδα του «καλού» δημοσιογράφου, το ότι θα ασχοληθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τα προβλήματα αυτά!!
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.
1. Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι κάποια ξεχωριστή κατηγορία πέρα και έξω από την κοινωνία που ζούμε;
2. Από πού προκύπτει το συμπέρασμα πως με τα προβλήματα αυτά δεν ασχολείται κανένας;
3. Είναι βάσιμη η ελπίδα του δημοσιογράφου για λύση των προβλημάτων επειδή θα καταπιαστεί - μεγάλη η χάρη του - με αυτά ο κύριος πρωθυπουργός;
Πρώτο: Τα «προβλήματα της καθημερινότητας» δεν πέφτουν από τον ουρανό όπως η βροχή και το χιόνι! Γεννιούνται, αναπτύσσονται και θεριεύουν μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης κοινωνίας. Της κοινωνίας που στοχεύει στη μεγιστοποίηση των καπιταλιστικών κερδών και έχει στα «ιερά και όσια» την καπιταλιστική ιδιοκτησία! Στο πλαίσιο αυτό οι κυβερνήσεις - διαχειριστές υλοποιούν συγκεκριμένες πολιτικές. Ο καπιταλιστικός χαρακτήρας της κοινωνίας που ζούμε, οι πολιτικές εξυπηρέτησης των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης, είναι η μήτρα που γεννάει όλα τα προβλήματα. Μέσα σ' αυτά εντάσσονται οργανικά και τα λεγόμενα προβλήματα της καθημερινότητας. Οσοι - κόμματα, ΜΜΕ, παράγοντες κλπ. - ξεκόβουν αυτά τα προβλήματα από τον ομφάλιο λώρο τους, είτε είναι αφελείς, είτε ψεύδονται συνειδητά, για να καλλιεργήσουν αυταπάτες στα πλατιά λαϊκά στρώματα, πως είναι δυνατή η λύση αυτών των προβλημάτων και μια ουσιαστική καλυτέρευση της ζωής τους, μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής και της καπιταλιστικής κοινωνίας στο σημερινό ιμπεριαλιστικό της στάδιο. Η ίδια η ζωή στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο τους διαψεύδει καθημερινά με τον πιο χειροπιαστό και τραγικό σε πολλές περιπτώσεις τρόπο.
Δεύτερο: Είναι καθαρή απάτη το «επιχείρημα» πως δεν καταπιάνεται κανείς με τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τα κόμματα - διαχειριστές των καπιταλιστικών συμφερόντων, στο πλαίσιο της πολιτικής τους, καταπιάνονται και με αυτά τα προβλήματα. Το ζήτημα είναι ο χαρακτήρας της παρέμβασής τους. Για παράδειγμα, «πρόβλημα της καθημερινότητας», είναι οι ουρές στα ιατρεία του ΙΚΑ και των νοσοκομείων, στο οποίο η κυβέρνηση «απαντάει» - υπό το πρίσμα της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών - με τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία στα νοσοκομεία. Στον αντίποδα αυτής της λύσης το ΚΚΕ αντιπροτείνει, στο πλαίσιο της συνολικής πρότασής του, τη λύση της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΣ, την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς ΥΓΕΙΑΣ - ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΠΡΟΝΟΙΑΣ.
Με το ίδιο σκεπτικό το ΚΚΕ απαντάει στα προβλήματα της καθημερινής μετακίνησης εκατομμυρίων ανθρώπων, προβάλλοντας τα δημόσια μέσα μεταφοράς, με φθηνό εισιτήριο σε συνθήκες ασφάλειας και σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Η κυβέρνηση «απαντάει» με το μετρό, το οποίο, ως ιδιωτική επιχείρηση που στοχεύει στο κέρδος - εκτός των άλλων - έχει πανάκριβο εισιτήριο! Ενα ακόμα παράδειγμα: Η κυβέρνηση, με αφορμή το τραγικό ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» στην Πάρο, επιτάχυνε την «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Καρποί της; Η απαράδεκτη μεταχείριση των κατοίκων των νησιών της «άγονης γραμμής» και οι μεγάλες αυξήσεις που ήρθαν - για μια ακόμη φορά - παραμονές της θερινής περιόδου.
Τρίτο: Η καλλιέργεια ελπίδων για λύση των «προβλημάτων της καθημερινότητας», επειδή θα καταπιαστεί με αυτά ο κύριος Κ. Σημίτης, είναι επίσης - για τους λόγους που έχουμε εκθέσει παραπάνω - καθαρή απάτη. Γιατί δεν μπορεί κανένας να αγνοεί, και πολύ περισσότερο οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τα κοινωνικά προβλήματα, πως αυτά υπάρχουν ακριβώς εξαιτίας της δραστηριότητας της κυβέρνησης, την οποία κουμαντάρει ο κύριος πρωθυπουργός.
Για να μην παρεξηγηθούμε με τον «καλό» δημοσιογράφο και όσους άλλους μας ψέλνουν το ίδιο τροπάρι θα δώσουμε δύο - τρία «χοντρά» παραδείγματα: 1). Υπάρχει μεγαλύτερο καθημερινό πρόβλημα για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους, από αυτό της επιβίωσης με τις συντάξεις πείνας και την ελεημοσύνη του ΕΚΑΣ; 2). Τι απάντηση να δώσει ο επικεφαλής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στην τραγική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι μέσα σε χώρους δουλιάς και εργοτάξια, όπου απουσιάζουν εντελώς τα μέτρα ασφάλειας, η προστασία της ανθρώπινης ύπαρξης; 3). Τι θα κάνει ο πρωθυπουργός για την ανεργία που μαστίζει και βασανίζει καθημερινά τη νεολαία; Στην καλύτερη περίπτωση μέσα στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής του να αυξήσει τα κονδύλια για την επιδότηση της μεγάλης εργοδοσίας, μήπως και προσλάβουν κανέναν άνεργο νέο...
Συμπέρασμα: Οσο τα πράγματα ζορίζουν για τους κυβερνώντες, τόσο θα δυναμώνουν οι προσπάθειες με τα επικοινωνιακά κόλπα και τα τρυκ τύπου «να ασχοληθεί η κυβέρνηση με τα προβλήματα της καθημερινότητας». Η πείρα που έχουν οι εργαζόμενοι από την πολιτική του δικομματισμού, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την κατάσταση της ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης Πραγμάτων, υπογραμμίζει την ορθότητα της θέσης του ΚΚΕ, πως είναι άμεση - επιτακτική ανάγκη: Να βγουν πολιτικά συμπεράσματα, να βάλουν οι εργαζόμενοι στην καθημερινή ατζέντα τους, την αγωνιστική δράση τους συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες. Πολιτικός αγώνας σημαίνει αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών - ενίσχυση του ΚΚΕ - παρέμβαση στα γενικότερα πολιτικά προβλήματα και όχι μόνο στα προβλήματα του κάθε χώρου ή της καθημερινότητας ξεκομμένα από τις αιτίες που τα γεννούν. Η θέση του ΚΚΕ είναι καθαρή. Μέτωπο λαών κατά των ιμπεριαλιστών. Μέτωπο εργαζομένων, μέτωπο του λαού κατά των μεγαλοεπιχειρηματιών και των κυβερνήσεων που υπηρετούν το κεφάλαιο. Πέρα και έξω από αυτή τη γραμμή πάλης, τα προβλήματα θα παραμένουν, θα οξύνονται, θα κάνουν την καθημερινότητα όλο και πιο δύσκολη για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ