Στο υπαίθριο θέατρο της Γκράβας (Ταϋγέτου 60, σχολικό συγκρότημα Γκράβας) δίνει ραντεβού το Σάββατο 1η Ιούλη στις 9 το βράδυ η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ «Θέατρο από εργάτες για εργάτες», για να παρουσιάσει το έργο του Ζαν Ζιρωντού «Η τρελή του Σαγιώ».

Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν το Σάββατο 8 Ιούλη στο Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκαιας (Κύπρου και Προύσης), με την παράσταση να οργανώνεται και να στηρίζεται από την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, τη Δευτέρα 10 Ιούλη στο ανοιχτό θέατρο Χαϊδαρίου (Πάρκο Ιστορικής Μνήμης) και το Σαββατοκύριακο 22 και 23 Ιούλη σε θέατρα της Κοζάνης και της Πτολεμαΐδας.

Μια πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ που αποδεικνύει και με αυτόν τον τρόπο ότι ο Πολιτισμός, η ενασχόληση με την Τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη και δικαίωμα των εργαζομένων...

Η υπόθεση: Μια παρέα αδίστακτων κερδοσκόπων, που ψάχνει τρόπους και συνεργάτες για να αυξήσει τα κέρδη της, αποφασίζει να εκμεταλλευτεί το υπέδαφος και το νερό του Παρισιού. Στην πλατεία του Σαγιώ, σε ένα καφενείο, γίνεται μια συνωμοτική συζήτηση μεταξύ ενός προέδρου, ενός βαρόνου, ενός χρηματομεσίτη και ενός τυχοδιώκτη εξερευνητή... Η ονειροπόλα - και τρελή για τους άλλους - Ορελί αντιλαμβάνεται το σχέδιό τους και αποφασίζει να αναλάβει δράση. Στο πλευρό της οι εξίσου ιδιόρρυθμες φίλες της και απλοί καθημερινοί άνθρωποι της γειτονιάς της...

Στο σκηνοθετικό της σημείωμα η Μαρία Ρήγα αναφέρει μεταξύ άλλων: «Με την "Τρελή του Σαγιώ" ο Ζιρωντού μάς έδωσε ένα έργο προφητικό για την εποχή του και επίκαιρο στο σήμερα, μιας και ακόμα μας βασανίζουν τα ίδια προβλήματα.

Η Τρελή του Σαγιώ, η Ορελί, είναι μια μαχήτρια, μια αγωνίστρια, που είναι αισιόδοξη από επιλογή και όχι από αφέλεια. Είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος, που εναντιώνεται κάθε μέρα σε όποια αδικία συμβαίνει γύρω της. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, το ανυπότακτο πνεύμα της αρνείται να παραδοθεί στην ασχήμια και τη χυδαιότητα που την περιβάλλει και επιμένει να αντικρίζει τη ζωή με χαρά (...).

Η Ορελί και η παρέα της κρατάνε ένα φως αναμμένο και μας δείχνουν τον δρόμο στα σκοτάδια που διανύουμε, μεταδίδοντας το μήνυμα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν όταν δεν χάνουμε το κουράγιο μας».

Ο Ζιρωντού γράφει το έργο το 1943, μέσα στη γερμανική φασιστική κατοχή, θέλοντας να δημιουργήσει ανάταση και αισιοδοξία στον λαό, που υποφέρει τα πάνδεινα. Με έξυπνο χιούμορ και καυστική σάτιρα καταφέρνει να υπερασπιστεί την άποψη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

«Η τρελή του Σαγιώ» έρχεται να μας δώσει μια λύση, ίσως παραμυθένια, αλλά σίγουρα με τη μεγάλη αλήθεια ότι πρέπει και μπορούμε να σταματήσουν να μπαίνουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας.

Ποιος θα είναι ο νικητής; Δεν είναι δύσκολο να το φανταστούμε. Σίγουρα αυτοί που τολμούν να προχωρήσουν, να γυρίσουν τον τροχό της Ιστορίας.

Και είναι ο λαός του Σαγιώ που τραγουδάει:

Βλέπεις πως ο αγώνας μας

Τους φέρνει πάντα τρόμο

Συνέχισε να πολεμάς

Η νίκη είναι στον δρόμο.