Ενα μεγάλο άγχος έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και το εξηγούσε το στέλεχός του Ανδ. Ξανθός: «Μια νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη (...) θα υπονομεύσει ακόμα περισσότερο (...) την κοινωνική συνοχή. Μόνο που έτσι δεν διασφαλίζεται πολιτική σταθερότητα, αλλά αντίθετα εντείνεται η κρίση δημόσιας εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα». Με δεδομένη την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και την όξυνση όλων των λαϊκών προβλημάτων, το άγχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι μήπως υπονομευτούν η ...«σταθερότητα» και η «εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα» που φορτώνει τον λαό με νέα βάρη. Ενδεικτικά άλλωστε είναι και όσα λέει, ότι «χωρίς εναλλακτικό πόλο εξουσίας, όσες μάχες και να δοθούν "από τα κάτω" (...) τα περιθώρια ουσιαστικής κοινωνικής προστασίας και στήριξης των δημόσιων αγαθών (...) είναι περιορισμένα, αν δεν υπάρχουν ισχυρή πολιτική βούληση και σχέδιο "από τα πάνω"». Κάπου τα έχει ξανακούσει ο λαός αυτά: Την προηγούμενη τετραετία, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ με το ένα χέρι ψήφιζε τα μισά άρθρα του νόμου Χατζηδάκη και με το άλλο κουνούσε το δάχτυλο στους εργαζόμενους, λέγοντας ότι με τις απεργίες δεν βγαίνει τίποτα και ότι πρέπει να κάτσουν στη γωνία, περιμένοντας τις εκλογές για να ψηφίσουν για αλλαγή διαχειριστή στο αντιλαϊκό τιμόνι. Το ακριβώς αντίθετο χρειάζεται ο λαός: Να δυναμώσουν η οργάνωση και ο αγώνας από τα κάτω, με σχέδιο που θα πηγαίνει κόντρα στην αντιλαϊκή «σταθερότητα» και «κανονικότητα» της ΕΕ και του κεφαλαίου. Τέτοιο σχέδιο έχει μόνο το ΚΚΕ. Γι' αυτό αποτελεί εγγύηση για 100% εργατική - λαϊκή, στρατηγική αντιπολίτευση, ανοίγοντας δρόμο προοπτικής.