Δεκάδες σιδηροδρομικά δυστυχήματα καταγράφονται τις τελευταίες δεκαετίες σε χώρες της Ευρώπης, αρκετά εκ των οποίων πολύνεκρα, καθώς η πολιτική της «απελευθέρωσης» των σιδηροδρόμων, των ιδιωτικοποιήσεων και συνολικότερα της λειτουργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς με κριτήριο το κέρδος, εφαρμόζεται σε όλη την ήπειρο, ανεβάζοντας κατακόρυφα τους κινδύνους για τους λαούς.

Σε αυτό το πλαίσιο προχωρούν ο κατακερματισμός των υπηρεσιών των σιδηροδρομικών μεταφορών, οι περικοπές προσωπικού και η εντατικοποίηση της εργασίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια, ο ανταγωνισμός για την απόσπαση μεριδίων της αγοράς από διαφορετικά μέσα μαζικής μεταφοράς, που οδηγεί μεταξύ άλλων σε ανάπτυξη τεράστιων ταχυτήτων χωρίς να λαμβάνονται τα απαιτούμενα μέτρα ασφάλειας και πολλά άλλα, διαμορφώνοντας ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ» που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές επιβατών και εργαζομένων.

Ολα τα παραπάνω βέβαια, όταν έρχεται η ώρα των προαναγγελθέντων δυστυχημάτων επιχειρείται να συσκοτιστούν, πίσω από την ταμπέλα του «ανθρώπινου λάθους»...

Μεταξύ άλλων, τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί οι εξής τραγωδίες:

• Στις 3 Ιουνίου 1998 σημειώνεται στο Eschede της Γερμανίας ένα από τα πιο πολύνεκρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα των τελευταίων δεκαετιών, με 101 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, μετά από εκτροχιασμό του InterCity Express. Πέρα από τις θεωρίες περί «ανθρώπινου λάθους» του μηχανοδηγού, καταγράφηκαν καταγγελίες για κακή συντήρηση σιδηροτροχιών, καθώς και για μια αμφιλεγόμενη τεχνική ασφαλείας των συρμών InterCity Express.
• Στις 5 Οκτωβρίου 1999, στο φόντο διαδοχικών ιδιωτικοποιήσεων και κατακερματισμού του σιδηροδρομικού δικτύου στη Βρετανία, προαστιακό τρένο παραβιάζει φωτεινό σηματοδότη και συγκρούεται με τοπικό εξπρές στην έξοδο του σταθμού Πάντινγκτον του Λονδίνου, με αποτέλεσμα 31 άνθρωποι να χάσουν την ζωή τους και 245 να τραυματισθούν.
• Στις 11 Νοεμβρίου 2000 στο Καπρούν της Αυστρίας, φωτιά σε βαγόνι τελεφερίκ προκάλεσε τον θάνατο 155 ανθρώπων. Μόλις 12 επιβάτες επέζησαν από τη φλεγόμενη κόλαση. Μεταξύ άλλων, εξετάστηκε ως αίτιο του δυστυχήματος η διαρροή εύφλεκτου υδραυλικού υγρού στο σύστημα φρένων.
• Τον Ιανουάριο του 2006, στο Μαυροβούνιο, μία βλάβη στο σύστημα φρένων ενός τρένου, το έκανε να εκτροχιαστεί και να βυθιστεί σε χαράδρα έξω από την πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα. Από το δυστύχημα σκοτώθηκαν 45 άτομα και τραυματίστηκαν άλλα 184.
• Τον Ιούλη του 2006, στη Βαλένθια της Ισπανίας, συρμός του μετρό που ταξίδευε με υπερβολική ταχύτητα συνετρίβη σε υπόγεια σήραγγα, σκοτώνοντας 43 άτομα και τραυματίζοντας πολλούς άλλους ανθρώπους. Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, η απόφαση του δικαστηρίου επιβεβαίωσε πως δεν είχαν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας για την αποτροπή της τραγωδίας.
• Το 2009, μια εμπορευματική αμαξοστοιχία που μετέφερε αέριο εκτροχιάστηκε στο σταθμό Viareggio, στην Τοσκάνη της Ιταλίας, και εξερράγη, σκοτώνοντας 32 άτομα. Καταγγελίες ανέδειξαν ως αιτία την ελλιπή συντήρηση στους άξονες του τρένου.
• Στις 15 Φεβρουαρίου 2010, δύο προαστιακά τρένα χτύπησαν το ένα το άλλο λίγο έξω από τις Βρυξέλλες στο Βέλγιο. Συνολικά 19 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 171 τραυματίστηκαν. Η τραγωδία συνέβη όταν το ένα από τα δύο τρένα παραβίασε κόκκινο φανάρι. Παρόμοιο ατύχημα είχε συμβεί και πριν χρόνια στη χώρα, ωστόσο οι υποσχέσεις για προσθήκη μέτρων ασφαλείας δεν εφαρμόστηκαν πλήρως...
• Στις 24 Ιουλίου 2013 στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, ξανά στην Ισπανία, σκοτώθηκαν 80 επιβάτες όταν τρένο υψηλής ταχύτητας εκτροχιάστηκε σε στροφή που είχε όριο ταχύτητας τα 80 χλμ., ενώ έτρεχε με πάνω από 170 χλμ. την ώρα.
• Τον Ιούλιο του 2016, δύο προαστιακά τρένα στην Ιταλία συγκρούστηκαν μετωπικά στη νότια περιοχή της Απουλίας, σκοτώνοντας 31 άτομα και τραυματίζοντας πολλούς άλλους. Η έρευνα απέδωσε τη σύγκρουση σε σφάλμα επικοινωνίας μεταξύ των σταθμών αναχώρησης των δύο τρένων, ωστόσο και εδώ είναι προφανής η έλλειψη πρόσθετων δικλείδων ασφαλείας.