-- Συμφωνίες σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως αυτές με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ, και άλλες που εκχωρούν πολύτιμους ενεργειακούς πόρους στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ενταγμένες στα σχέδια της αστικής τάξης και στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς που δρομολογούν επικίνδυνες διευθετήσεις και σχέδια συνεκμετάλλευσης, με το βλέμμα και στον ανταγωνισμό και τα παζάρια με την τουρκική αστική τάξη. Συμφωνίες που όχι μόνο δεν κλείνουν «εκκρεμότητες» προς όφελος των λαών, αλλά προσθέτουν καύσιμη ύλη για τους επόμενους γύρους των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν απλά τον «πρόλογο» όσων είναι μπροστά, την ώρα που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν περάσει ανεπίστρεπτα σε νέα φάση, με τον κίνδυνο ακόμα και ενός γενικευμένου πολέμου:

Το επιβεβαιώνουν τα κοινά χειροκροτήματα όλων τους στους ναζί του τάγματος Αζόφ στη Βουλή και στην αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι, η ομόφωνη ψήφος τους στην ισχυροποίηση της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ με την ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας, οι υπογραφές ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ στο κείμενο - πολεμικό παραλήρημα του Ευρωκοινοβουλίου, που ζητάει τη μαζική αποστολή όπλων και πυρομαχικών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Αποδεικνύουν πως η πολιτική της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για την «αναβάθμιση» των συμφερόντων της αστικής τάξης και για μερίδιο από τη «λεία», αποτελεί «αγκωνάρι» του κοινού προγράμματος ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, που θα υλοποιήσει η όποια επόμενη κυβέρνηση.

Ξεσκεπάζουν και τις υποκριτικές κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ περί «ανεπαρκών ανταλλαγμάτων», τις οποίες επιστράτευσε όσες φορές δήλωνε «παρών» στις συμφωνίες που έφερε η κυβέρνηση. Κορόνες που σκοπό είχαν όχι μόνο να κρύψουν την ηχηρή του σύμπλευση στην πολιτική της εμπλοκής, αλλά και να «καρφώσουν» στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις το ψέμα ότι αυτή είναι μονόδρομος και το ζήτημα είναι να υπάρξουν τάχα και ανταλλάγματα προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Πρόσφερε και έτσι, μαζί φυσικά με τα όσα έκανε ως κυβέρνηση και όσα ψήφισε ως αντιπολίτευση, τις πολύτιμες υπηρεσίες του στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, οι οποίες - όχι άδικα - απέσπασαν τα εύσημα των Ευρωατλαντικών.

Στον αντίποδα στέκεται όλα αυτά τα χρόνια μόνο το ΚΚΕ:

• Που αποκάλυψε τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους κινδύνους από την εμπλοκή της χώρας, όταν όλοι οι άλλοι διακινούσαν τα παραμύθια περί ευρωατλαντικής «ασφάλειας και σταθερότητας».
• Που κάλεσε τον λαό να μη διαλέξει πλευρά ιμπεριαλιστών - ληστών, αλλά την πλευρά των δικών του συμφερόντων, ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, και πρωτοστάτησε στην εργατική - λαϊκή πάλη για να ξεκουμπιστούν οι βάσεις του θανάτου και οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί, για να μη ματώνει άλλο ο λαός για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, για να επιστρέψουν όλοι οι στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.
• Που με το Πρόγραμμά του, την κοινή δράση με τα άλλα ΚΚ, όπως με το ΚΚ Τουρκίας, δείχνει τον δρόμο της πραγματικής ειρήνης, φιλίας και αμοιβαία επωφελών σχέσεων με όλους τους λαούς: Τον δρόμο της αποδέσμευσης από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με τον λαό στην εξουσία, τον δρόμο του σοσιαλισμού.

Η στάση αυτή του ΚΚΕ αποτελεί έναν ακόμα πολύ σοβαρό λόγο για να το ενισχύσει ο λαός αποφασιστικά, ώστε από καλύτερες θέσεις την επόμενη μέρα να δώσει τον αγώνα ενάντια στη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.