Στη Συρία «δεν υπάρχει επίσημος συνομιλητής, άρα πρέπει να δουλέψουμε μέσω διεθνών μεσολαβητών (...) Δεν έχει να κάνει με τη γεωπολιτική, ούτε με την αναγνώριση κανενός καθεστώτος, αλλά να σώσουμε ανθρώπους σε εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες. Είναι σημαντικό οι διαπραγματεύσεις για τη βοήθεια στη Συρία να γίνουν μέσω ΟΗΕ ή ΕΕ. Δεν είμαστε έτοιμοι να έχουμε αυτές τις συνεννοήσεις σε διμερές επίπεδο με τη Συρία. Είναι λεπτή η κατάσταση. Δεν μπορώ να σχολιάσω λεπτομερώς. Χρειαζόμαστε μια διεθνή απόφαση και να συμφωνήσουμε πώς θα βοηθήσουμε τη Συρία, λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες περιπλοκές, το καθεστώς της ηγεσίας και τις επιβληθείσες κυρώσεις». Αυτά έλεγε χτες σε συνέντευξή του στο CNN ο πρωθυπουργός σχετικά με την κατάσταση που δημιούργησε ο σεισμός στη Συρία. Αλήθεια, αφού «δεν έχει να κάνει με τη γεωπολιτική», τότε γιατί η κυβέρνηση δεν συζητάει με την εκλεγμένη κυβέρνηση του Προέδρου Ασαντ για την αποστολή βοήθειας, όπως στην Τουρκία; Και αφού η προτεραιότητα είναι «να σώσουμε ανθρώπους», τότε γιατί δεν παρακάμπτει τις ευρωατλαντικές κυρώσεις σε βάρος της Συρίας, για να βοηθήσει στη διάσωση και στη στήριξη των σεισμόπληκτων; Στήριξη και αλληλεγγύη «αλά καρτ» από την κυβέρνηση, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με κριτήριο τους ανταγωνισμούς και τις συμμαχίες στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Στην αντίπερα όχθη της γνήσιας και «άνευ όρων» ταξικής αλληλεγγύης που εκφράζουν με κάθε τρόπο εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.