Η συζήτηση του νομοσχεδίου άρχισε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και, όπως τόνισε ο Γ. Λαμπρούλης, μπορεί η κυβέρνηση να κομπάζει για το ότι νομοθετεί την κρυοσυντήρηση, επειδή «οι σημερινοί ρυθμοί διαβίωσης οδηγούν συνεχώς περισσότερες γυναίκες στη δημιουργία οικογένειας σε μεγαλύτερη ηλικία», όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, όμως αυτό που δεν λέει είναι ότι οι σημερινοί ρυθμοί διαβίωσης κινούνται στις αντιλαϊκές ράγες της ΕΕ και γι' αυτό χαρακτηρίζονται από το χτύπημα των εργασιακών, κοινωνικοασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, της ανεργίας, της κακοπληρωμένης δουλειάς, της εργοδοτικής βίας και αυθαιρεσίας, που φτάνουν μέχρι και στο να μην προσλαμβάνονται γυναίκες αν πουν ότι επιθυμούν να κάνουν παιδί, ή να απολύονται έγκυες. Τορπιλίζεται η επιθυμία τους να δημιουργήσουν οικογένεια και αναγκάζονται να το αναβάλουν για το απώτερο μέλλον».

Ο Γ. Λαμπρούλης επεσήμανε ότι «γι' αυτά τα ζητήματα και άλλα, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, τηρούν σιγή ιχθύος», γιατί πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ. Πρόσθεσε πως «σε τελική ανάλυση, παρουσιάζεται ως ζήτημα ατομικής ευθύνης και ικανότητας της γυναίκας στην επιλογή ανάμεσα στην επαγγελματική ανέλιξη και στη δημιουργία οικογένειας» και όχι ότι κυριαρχεί και εδώ η ενίσχυση της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, που κυριαρχούν εξάλλου πλήρως και στον χώρο της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και δεν υπάρχει κουβέντα για το γεγονός αυτό στο νομοσχέδιο.

Μάλιστα, όπως τόνισε, η κυβέρνηση με το άρθρο 13 του νομοσχεδίου ιδιωτικοποιεί «ακόμα και λειτουργίες της σχετικής Εθνικής Αρχής, με τη διαδικασία της ανάθεσης έργου, στο όνομα της υποστελέχωσης της υπηρεσίας, με ό,τι φυσικά αυτό συνεπάγεται για το επιστημονικό της έργο».

Επεσήμανε ότι απέναντι στις κυβερνητικές ρυθμίσεις «που παρουσιάζονται προκλητικά ως ρυθμίσεις που διασφαλίζουν και τα δικαιώματα των γυναικών, απάντηση είναι η απαίτηση για μέτρα ουσιαστικής στήριξης και προστασίας της μητρότητας, ενίσχυση των νέων ζευγαριών, και η διεκδίκηση για πλήρη κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων του προγεννητικού ελέγχου, της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, του τοκετού κ.ο.κ.».