«Κάποιοι ελπίζουν σε οριζόντια μέτρα κατά του κορονοϊού»: Με αυτήν τη φράση νομίζει ο υπουργός Υγείας ότι «ταπώνει» όσους διεκδικούν ουσιαστική προστασία του λαού από την πανδημία. Σε απλά Ελληνικά, η κυβέρνηση χρεώνει σε όποιον διεκδικεί τέτοια μέτρα ότι επιθυμεί lockdown, σε μία ακόμα εκδοχή του γνωστού τσουβαλιάσματος. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοια τσουβαλιάσματα φανερώνουν απλά τη γύμνια της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας. Θυμίζουμε ότι όταν έκανε υποχρεωτική τη χρήση μάσκας στα σχολεία, χαρακτήριζε «ψεκασμένους» τους μαθητές που αναδείκνυαν ότι από μόνη της η μάσκα δεν αρκεί, αλλά χρειάζονται και μέτρα όπως για την αραίωση των τάξεων κ.ο.κ. Οταν οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν μέτρα για να μπορούν να πηγαίνουν με ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, τους χαρακτήριζε «τεχνοφοβικούς», που τάχα αρνούνταν την τηλεργασία. Οταν οι υγειονομικοί ξεκαθάριζαν ότι τα εμβόλια, αν και αναγκαία, από μόνα τους δεν επαρκούν όσο συντηρούνται όλοι εκείνοι οι όροι που ευνοούν την υπερμετάδοση στην κοινότητα, τους χαρακτήριζε «αντιεμβολιαστές». Σε κάθε φάση δηλαδή η κυβέρνηση επέλεγε το τσουβάλιασμα όσων διεκδικούσαν με τους πιο βολικούς «αντιπάλους» της, ψάχνοντας άλλοθι για την εγκληματική πολιτική της. Τα ίδια ψελλίζει και σήμερα. Πλέον όμως δεν κρύβεται το ότι αν και υπάρχουν οι δυνατότητες για ουσιαστική προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά και για να ενισχυθούν τα δημόσια νοσοκομεία, αυτές δεν χωρούν στα πρωτόκολλα των τουριστικών ομίλων και στα δημοσιονομικά ενός κράτους που παλεύει να βγάλει «από τη μύγα ξίγκι» για να ταΐζει τους επιχειρηματικούς ομίλους. Οπότε το μόνο «οριζόντιο μέτρο» που προς το παρόν κυκλοφορεί είναι αυτό της θωράκισης της κερδοφορίας, και αυτό επίσης «οριζόντια» υπηρετείται από την ίδια την κυβέρνηση, το κράτος και τα άλλα αστικά κόμματα, βάζοντας τη ζωή του λαού σε κίνδυνο.