Λέγαμε κι εμείς... Είναι δυνατόν, να ξεχάσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τα δεκάχρονα του διαβόητου νόμου Σιούφα; Τόσα και τόσα είχε σούρει σ' αυτό το έκτρωμα, όταν το 1992, η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη και συγκεκριμένα ο Δ. Σιούφας, τότε υφυπουργός και λίγο μετά υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είχε φέρει στη Βουλή τη νεοδημοκρατική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Και ήταν απόλυτα δικαιολογημένα τα όσα πολλά και άκρως επικριτικά έλεγαν τότε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μηδενός εξαιρουμένου. Απόλυτα δικαιολογημένα καταψήφισαν το αντεργατικό τερατούργημα. Απόλυτα δικαιολογημένα και με... αίσθημα ευθύνης δεσμεύτηκαν δημόσια, ότι θα καταργήσουν τον αντιασφαλιστικό αυτό νόμο, αμέσως μόλις επανέλθουν στην κυβερνητική εξουσία.

Για όσους έχετε ξεχάσει την περίπτωση, θυμίζουμε, ότι ο λεγόμενος και νόμος Σιούφα καθιέρωσε τα εξής κυρίως: Η κύρια σύνταξη υπολογίζεται πλέον στο 60% των συντάξιμων αποδοχών, από το 80% που ήταν μέχρι τότε. Το όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση ανεβαίνει στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες. Ολ' αυτά, βέβαια, δεν τα καθιέρωνε για όλους τους ασφαλισμένους. Πονηρά σκεπτόμενη η κυβέρνηση της ΝΔ και για να μην έχει απέναντί της το σύνολο των εργαζομένων, καθιέρωσε τα αντεργατικά της μέτρα, για όσους μπουν στην παραγωγή και ασφαλιστούν από την 1/1/1993. Πάντως, για να μην αφήσει παραπονεμένους και τους «παλιούς» ασφαλισμένους πήρε και γι' αυτούς ορισμένα μέτρα, όπως, τη σταδιακή κατάργηση της συμμετοχής των δώρων εορτών στον υπολογισμό της σύνταξης. Ηδη, η σταδιακή αυτή διαδικασία έχει ολοκληρωθεί, με συνέπεια μια μείωση των συντάξιμων αποδοχών, γύρω στο 15%.

Ολ' αυτά κατήγγειλε τότε το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τους κομμουνιστές και άλλες δυνάμεις. Μάλιστα, κατήγγειλε ιδιαίτερα την εξόφθαλμα επιχειρούμενη διάσπαση της εργατικής τάξης, τη δημιουργία ακόμη μεγαλύτερων ανισοτήτων και τεχνητών διαιρέσεων. Ολ' αυτά, όμως, τα... ξέχασε, μόλις έγινε κυβέρνηση, ένα χρόνο μετά. Οπως... ξέχασε και πολλές άλλες υποσχέσεις - ουσιαστικά όλες - που έδωσε κατά καιρούς στους εργαζόμενους και το λαό. Από τότε πέρασαν εννιά ολόκληρα χρόνια. Κι ενώ, η μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαδέχεται την άλλη, ο λεγόμενος νόμος Σιούφα ζει και βασιλεύει. Οχι μόνο δεν καταργήθηκε, αλλά και... εμπλουτίστηκε και εκσυγχρονίστηκε παραπέρα, συντροφεύοντας τους διάφορους άλλους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους, που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλ' αυτά τα χρόνια.

Και ξαφνικά, καθώς προετοιμάζεται εντατικά η πρεμιέρα του διαβόητου «διαλόγου», κάποιοι θυμήθηκαν το νόμο Σιούφα. Οχι, μην πάει στο καλό το μυαλό σας. Ποτέ δεν έγιναν θαύματα και πολύ περισσότερο δε γίνονται σήμερα. Κάποιοι θυμήθηκαν, όμως, ότι υπάρχουν απαράδεκτες ανισότητες και διακρίσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους. Και, αμέσως, άρπαξαν στα χέρια τους το τσεκούρι της... κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι κι αυτή, βλέπετε, μια πολιτική επιβολής της... ισότητας. Τσεκουρώνεις τα όποια εναπομείναντα δικαιώματα και κατακτήσεις και επιβάλεις την... ισότητα της φτώχειας σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου. Βαθαίνοντας παραπέρα την αντιασφαλιστική επίθεση, που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Κάνοντας... βαθιές τομές και... θαρραλέους εκσυγχρονισμούς. Τολμώντας ακόμη κι εκεί που η ηγεσία της ΝΔ δεν τόλμησε... Ετσι, για να μη μείνει καμιά αμφιβολία, ότι το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο... Μέχρι τη στιγμή που τα προσωπεία θα πέσουν και οι εργαζόμενοι θα σηκώσουν το ανάστημά τους.