Περί «αποτελεσματικού ορθολογισμού» μίλησε ο Κυριακός Μητσοτάκης στο 14ο Συνέδριο της ΝΔ, ο οποίος συγκρούεται με τον «λαϊκισμό» που προτείνει «ανεφάρμοστες λύσεις». Βέβαια, και τα άλλα αστικά κόμματα όλων των αποχρώσεων αντίστοιχους όρους χρησιμοποιούν. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «ρεαλιστικό ριζοσπαστισμό» και το ΜέΡΑ25 για «ρεαλιστική ανυπακοή». Παρά τις λέξεις που «κοτσάρουν» για συνοδευτικό, το κοινό μήνυμα που εκπέμπουν προς το κεφάλαιο είναι πως τα συμφέροντά του δεν κινδυνεύουν, και ότι αντίθετα διαθέτει περισσότερες από μία επιλογές για να διασφαλίσει τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή». Τη στράτευση δηλαδή ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων με τις βασικές κατευθύνσεις της στρατηγικής του, που είναι βέβαια αδιαμφισβήτητες από όλα τα αστικά κόμματα. Είτε διαλέξει δηλαδή τον «ορθολογισμό» είτε τον «ριζοσπαστισμό», αυτό που θα κάνει πάντα τη ...διαφορά θα είναι το δεύτερο συνθετικό, δηλαδή η «αποτελεσματικότητα» και ο «ρεαλισμός», που αφορούν από τη μια μεριά την προσήλωση στις «αντοχές της οικονομίας» και από την άλλη τον ανταγωνισμό για το ποιος μπορεί καλύτερα να ενσωματώσει και να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Αυτή είναι άλλωστε και η βάση πάνω στην οποία στελέχη του ενός κόμματος με ευκολία μετακινούνται στο άλλο (τελευταίο παράδειγμα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25 στο ΠΑΣΟΚ), αλλά και των σεναρίων που ήδη «ψήνονται» για κυβερνήσεις συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά για την αστική τάξη οι «προκλήσεις» που είναι μπροστά.