Τετάρτη 11 Μάη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Νόμοι και δίκιο

«Εδώ, από το συμβολικό μνημείο του Καπνεργάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, νόμος είναι το δικό σας δίκιο!». Τα παραπάνω λόγια βγήκαν από τα χείλη του Αλέξη Τσίπρα στη συνάντηση που είχε στην Καβάλα με απολυμένους εργαζόμενους από τα «Πετρέλαια» και τα «Λιπάσματα», αφού - ως γνωστόν - δεν έχει χάσει κανείς την ντροπή για να τη βρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι αν γίνει κυβέρνηση, «σε αυτόν τον τόπο δεν θα επιστρέψει μονάχα η δικαιοσύνη, αλλά θα εφαρμοστούν και οι νόμοι. Και θα πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, και εσείς στις εργασίες σας». Δεν ξέρουμε ποιους ακριβώς νόμους εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι σ' αυτούς περιλαμβάνει και εκείνους που ψήφισε - ή διατήρησε - και ο ίδιος ως κυβέρνηση. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν ...έσκισε τη μνημονιακή αντεργατική νομοθεσία των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά την ενίσχυσε. Για παράδειγμα, το «πράσινο φως» για τις απολύσεις στα «Λιπάσματα» το είχε δώσει και το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), το οποίο ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ είχε «αναβαθμίσει», υιοθετώντας την ευρωπαϊκή Οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις, και το κατέστησε ένα ανεκτίμητο «εργαλείο» για να προχωρούν οι απολύσεις, απαλλάσσοντας τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας από το βάρος - και το πολιτικό κόστος - της απόφασης για απολύσεις. Οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν πλούσια πείρα από την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, όποιος κι αν είναι ο «μηχανοδηγός» της. Για τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, νόμος ήταν και είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου, σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών. Αυτόν τον νόμο υλοποιούν, απέναντι σ' αυτόν τον νόμο πρέπει οι εργαζόμενοι να δυναμώσουν την πάλη τους.

Εμπρηστές

Το γρήγορο πέρασμα στην «περιοριστική» πολιτική προαναγγέλλουν τα αστικά επιτελεία, με φόντο την εκτίναξη του πληθωρισμού σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και ενώ ήδη η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ αποφάσισε να αυξήσει τα επιτόκια και το αντίστοιχο κόστος δανεισμού, με ό,τι αυτό σημαίνει για την αμερικανική οικονομία. Οι «προειδοποιητικές βολές» έχουν αρχίσει, με αναφορές στην «επόμενη πυρκαγιά» - μετά από αυτή της «ενεργειακής κρίσης» - που θα κληθούν να «σβήσουν» υποτίθεται οι αστικές κυβερνήσεις. Είναι όμως αστείο οι ...εμπρηστές να εμφανίζονται ως πυροσβέστες. Γιατί τι άλλο είναι αυτό που ζουν σήμερα οι λαοί, με την εκτίναξη της ακρίβειας, αν όχι ο «λογαριασμός» της πολιτικής όλων των αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων, των ιμπεριαλιστικών τους ενώσεων και οργανισμών, προς όφελος του κεφαλαίου; Θυμίζουμε ότι έχουν προηγηθεί τα τεράστια «επεκτατικά πακέτα» και το «κόψιμο χρήματος» για να στηριχτεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων εν μέσω πανδημίας, με τη λυπητερή να καταφτάνει στα λαϊκά στρώματα, είτε ως εκτίναξη του πληθωρισμού είτε ως αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. «Βενζίνη» στην πυρκαγιά που κατακαίει το εισόδημα και τις λαϊκές ανάγκες είναι και τα σχέδια της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης, που «ποτίζουν» τα δεκάδες δισ. της κρατικής στήριξης και του Ταμείου Ανάκαμψης. Από τα «σπασμένα» που πληρώνει ο λαός δεν λείπουν, τέλος, οι συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των κυρώσεων και αντικυρώσεων που επιβάλλονται εκατέρωθεν από τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, λοιπόν, με όποιο δημοσιονομικό και οικονομικό «μείγμα» διαχείρισης, από όποιον επίδοξο «σωτήρα» κι αν υλοποιείται, η πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου τροφοδοτεί μόνιμα τη «φωτιά» που καίει το εισόδημα, τα δικαιώματα, τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Ορθολογιστές

Περί «αποτελεσματικού ορθολογισμού» μίλησε ο Κυριακός Μητσοτάκης στο 14ο Συνέδριο της ΝΔ, ο οποίος συγκρούεται με τον «λαϊκισμό» που προτείνει «ανεφάρμοστες λύσεις». Βέβαια, και τα άλλα αστικά κόμματα όλων των αποχρώσεων αντίστοιχους όρους χρησιμοποιούν. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «ρεαλιστικό ριζοσπαστισμό» και το ΜέΡΑ25 για «ρεαλιστική ανυπακοή». Παρά τις λέξεις που «κοτσάρουν» για συνοδευτικό, το κοινό μήνυμα που εκπέμπουν προς το κεφάλαιο είναι πως τα συμφέροντά του δεν κινδυνεύουν, και ότι αντίθετα διαθέτει περισσότερες από μία επιλογές για να διασφαλίσει τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή». Τη στράτευση δηλαδή ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων με τις βασικές κατευθύνσεις της στρατηγικής του, που είναι βέβαια αδιαμφισβήτητες από όλα τα αστικά κόμματα. Είτε διαλέξει δηλαδή τον «ορθολογισμό» είτε τον «ριζοσπαστισμό», αυτό που θα κάνει πάντα τη ...διαφορά θα είναι το δεύτερο συνθετικό, δηλαδή η «αποτελεσματικότητα» και ο «ρεαλισμός», που αφορούν από τη μια μεριά την προσήλωση στις «αντοχές της οικονομίας» και από την άλλη τον ανταγωνισμό για το ποιος μπορεί καλύτερα να ενσωματώσει και να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Αυτή είναι άλλωστε και η βάση πάνω στην οποία στελέχη του ενός κόμματος με ευκολία μετακινούνται στο άλλο (τελευταίο παράδειγμα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25 στο ΠΑΣΟΚ), αλλά και των σεναρίων που ήδη «ψήνονται» για κυβερνήσεις συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά για την αστική τάξη οι «προκλήσεις» που είναι μπροστά.

Δεδομένοι

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Συμφωνίας για τις βάσεις στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, η μεν ΝΔ υπερασπίστηκε τη Συμφωνία ως «επωφελή» για την Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι αναβαθμίζει τον ρόλο της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό κι επομένως τη θωρακίζει απέναντι σε απειλές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, δεν αμφισβήτησε στο ελάχιστο τη σημασία της Συμφωνίας ούτε το «περιτύλιγμα» με το οποίο τη σέρβιρε η ΝΔ. Αντίθετα, αναπαράγοντας την ίδια χρεοκοπημένη και επικίνδυνη λογική, ζήτησε περισσότερα «ανταλλάγματα» από τις ΗΠΑ για την «ασφάλεια» της χώρας έναντι απειλών, κυρίως από την Τουρκία, ενώ τόνισε πως ως κυβέρνηση θα την επαναφέρει σε ένα «αμοιβαίο επωφελές πλαίσιο»! Ο όποιος λοιπόν καβγάς για τα «ανταλλάγματα» που εξασφαλίζονται για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης, δεν μπορεί να κρύψει το πόσο «δεδομένοι» είναι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα στα «εθνικά» προτάγματα του κεφαλαίου και στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που μετατρέπουν τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟικό πολεμικό προγεφύρωμα. Μόνη διέξοδος για τον λαό είναι να διαλέξει τον δρόμο της σύγκρουσης με αυτούς τους σχεδιασμούς, παλεύοντας για την απόσυρση της Συμφωνίας, την απεμπλοκή από τον πόλεμο, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1771 Γεννιέται η Λασκαρίνα Πινότση, η γνωστή Μπουμπουλίνα, ηρωίδα της ελληνικής Επανάστασης του 1821.

1867 Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Πρωσία, Ρωσία και Μ. Βρετανία) εγγυώνται την ανεξαρτησία και την ουδετερότητα του Λουξεμβούργου με τη Συνθήκη του Λονδίνου.

1894 Ξεσπά μεγάλη απεργία στο εργοστάσιο κατασκευής βαγονιών τρένων της «Πούλμαν» στο Ιλινόις, ενάντια στις μειώσεις μισθών. Η Αμερικανική Ενωση Σιδηροδρόμων, της οποίας ηγείτο ο σοσιαλιστής συνδικαλιστικής Ευγένιος Ντεμπς, σε αλληλεγγύη με τους απεργούς της «Πούλμαν» σταμάτησε κάθε βαγόνι της εταιρείας που κινούνταν στους σιδηροδρόμους. Ετσι η κινητοποίηση της εργατιάς επεκτάθηκε γρήγορα σε 27 Πολιτείες των ΗΠΑ με τη συμμετοχή πάνω από 250.000 εργατών. Σχεδόν 12.000 στρατιώτες καθώς και χιλιάδες αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν κατά των απεργών. Ως αποτέλεσμα της βίαιης καταστολής της απεργίας, 30 εργάτες έχασαν τη ζωή τους και 57 τραυματίστηκαν. Πολλοί από τους συνδικαλιστές ηγέτες της απεργίας συνελήφθησαν, ενώ ο ίδιος ο Ντεμπς καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση.

1904 Γεννιέται ο Ισπανός ζωγράφος Σαλβαδόρ Νταλί, κλασικός εκπρόσωπος του κινήματος του σουρεαλισμού.

1939 Ιαπωνικά στρατεύματα επιτίθενται εναντίον της Μογγολίας. Σε τήρηση της συμφωνίας της με τη Μογγολία για αμοιβαία βοήθεια (Μάρτης 1936) η Σοβιετική Ενωση στέλνει τμήματα του Κόκκινου Στρατού, τα οποία, έπειτα από σκληρές μάχες και παρά την αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου, κύκλωσαν και τελικά συνέτριψαν τους εισβολείς (16 Σεπτέμβρη 1939).

1964 Ξεκινά τις εργασίες του το Α' Συνέδριο της Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης Ελλάδας (ΕΦΕΕ), που κράτησαν έως τις 17/5. Η ΕΦΕΕ συζήτησε και χάραξε πρόγραμμα δράσης και πάλης της φοιτητικής νεολαίας και αποφάσισε την ένταξή της στις δύο μεγάλες φοιτητικές οργανώσεις (COSEC και IUS). Ενέκρινε χαιρετιστήρια ψηφίσματα προς τους φοιτητές της Ισπανίας και της Πορτογαλίας που πάλευαν ενάντια στον φασισμό, στους φοιτητές διαφόρων χωρών που ζούσαν σε απολυταρχικό ή αποικιοκρατικό καθεστώς, όπως και στην Εθνική Φοιτητική Ενωση των ΗΠΑ για των αγώνα της κατά των φυλετικών διακρίσεων.

1967 Βρετανία, Δανία και Ιρλανδία ζητούν επίσημα να ενταχθούν στην ΕΟΚ. Στην ένταξη της Βρετανίας, όμως, αντιτίθεται ο Πρόεδρος της Γαλλίας, στρατηγός Ντε Γκολ.

1981 Πεθαίνει ο Τζαμαϊκανός τραγουδιστής της ρέγγε Μπομπ Μάρλεϊ.

1990 Πεθαίνει ο λαϊκός τραγουδιστής Στράτος Διονυσίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ