Χιλιάδες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, βιοπαλαιστές αγρότες και νεολαίοι διαδήλωσαν το περασμένο Σάββατο με σύνθημα «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό. Η δίκαιη οργή να γίνει δύναμη οργάνωσης και αγώνα»
RIZOSPASTIS |
Παρά την προσπάθεια με περιοριστικά μέτρα - από νωρίς είχε αποκλειστεί το κέντρο της Θεσσαλονίκης από τον Βαρδάρη μέχρι την Μπότσαρη, μια απόσταση 6,5 χιλιομέτρων - να εμποδίσουν την πρόσβαση στο συλλαλητήριο στην πλατεία ΧΑΝΘ, το κλίμα αστυνομοκρατίας των προηγούμενων ημερών και τα δρακόντεια αστυνομικά μέτρα στην ευρύτερη περιοχή, συνδικάτα και φορείς της πόλης έδωσαν αποστομωτική απάντηση με τη μαζική συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο.
Λίγα μέτρα μακριά από το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, όπου ο πρωθυπουργός έκανε τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, επιβεβαιώνοντας ότι για άλλη μια φορά τα δίνει όλα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ο εργαζόμενος λαός πρόβαλε τις δικές του διεκδικήσεις, για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή.
RIZOSPASTIS |
Μαζί με τους εργαζόμενους, οι επαγγελματίες της πόλης και οι βιοπαλαιστές αγρότες με τους συλλόγους τους, δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι, το Συντονιστικό των μαθητών αλλά και σύλλογοι γυναικών που συσπειρώνονται στην ΟΓΕ, η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη.
Ιδιαίτερα μαζική ήταν και η παρουσία των σωματείων και φορέων που παλεύουν ενάντια στην καύση απορριμμάτων στην ΤΙΤΑΝ, στη δυσοσμία και τη ρύπανση από τα ΕΛΠΕ αλλά και ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του παραλιακού μετώπου της Καλαμαριάς. Ολοι μαζί ένωσαν τη φωνή και βροντοφώναξαν «Τέρμα πια στις αυταπάτες!».
Από τα στιγμιότυπα που ξεχώρισαν, πέρα από τα συγκροτημένα και μαχητικά μπλοκ των εργατικών σωματείων, ήταν η προσυγκέντρωση των φοιτητικών συλλόγων, που ξεκίνησε από την πλατεία Σιντριβανιού και έφτασε πρώτη στην πλατεία ΧΑΝΘ.
Με συνθήματα όπως «Σίτιση και στέγαση, δωρεάν σπουδές, δεν είναι πελάτες οι φοιτητές», «Ακούστε καλά τι λεν οι φοιτητές, πάρτε τώρα μέτρα να ανοίξουν οι σχολές», απαίτησαν μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των πανεπιστημίων, αλλά και στήριξης των φοιτητών από τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που ολοένα και περισσότερο δυσκολεύονται να καλύψουν το κόστος των σπουδών τους.
«Η αλληλεγγύη όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των καπιταλιστών» και «Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι» ήταν τα συνθήματα που δόνησαν την ατμόσφαιρα όταν η μεγάλη διαδήλωση των συνδικάτων συναντήθηκε με την πορεία Αφγανών μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Από την ντουντούκα, εκπρόσωπος των σωματείων εξέφρασε την ταξική αλληλεγγύη στον λαό του Αφγανιστάν και κατήγγειλε την εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους που οδηγούν τους λαούς στην προσφυγιά, στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης κυριάρχησαν μουσικές και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που εμπνεύστηκαν και ενέπνευσαν, τραγούδησαν τους αγώνες του λαού μας. Ηταν ένα αφιέρωμα τιμής και μνήμης στον μεγάλο δημιουργό και απόδειξη πως το έργο του θα συνεχίσει να συντροφεύει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, σε κάθε τους μάχη. Μικρό φόρο τιμής απέτισαν και οι φοιτητικοί σύλλογοι Θεσσαλονίκης κρατώντας ένα πανό που έγραφε: «Μίκης Θεοδωράκης 1925 - 2021» και τους στίχους από τον «Μικρό λαό» του Γ. Ρίτσου. «Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια, για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι...».
Η μαζική πορεία διέσχισε κεντρικούς δρόμους της πόλης και ολοκληρώθηκε στον Βαρδάρη.