«Εγιναν αποκαΐδια οι κόποι μιας ζωής». «Μας δείχνουν ως μέτρο σύγκρισης το έγκλημα στο Μάτι και έχουν την πιπίλα ότι δεν έχουμε θύματα, και όλη η βορειοκεντρική Εύβοια καίγεται». «Μην τολμήσει να έρθει εδώ κανείς από την κυβέρνηση. Να στείλουν πυροσβέστες και εναέρια μέσα!». «Μας άφησαν αβοήθητους να βλέπουμε τα σπίτια μας να καίγονται». «Χάρη στους ντόπιους σώσαμε κάποιες περιοχές!».

Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στη βόρεια και κεντρική Εύβοια, που ξεκίνησε από την περασμένη Τρίτη, μέχρι και χτες το βράδυ ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Ολόκληροι ορεινοί όγκοι, εκτάσεις δεκάδων χιλιομέτρων παρθένου πευκοδάσους απείρου κάλλους, και μαζί ελιές, αμπέλια, μελίσσια, σπίτια, αμέτρητες λαϊκές περιουσίες, παρέμεναν παραδομένα στις φλόγες.

Οι πρώτες εκτιμήσεις των κατοίκων έκαναν λόγο για μία έκταση άνω των 30.000 χιλιομέτρων που έγινε παρανάλωμα και η πυρκαγιά συνέχιζε να μαίνεται ανεξέλεγκτη, όπως συνεχίστηκε και η εκκένωση χωριών. Ολόκληρη η Εύβοια ήταν καλυμμένη με πυκνό καπνό.

Χτες για τρίτη μέρα ήταν στο πλευρό του λαού της βορειοκεντρικής Εύβοιας κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ του ΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, ενώ μέλη, φίλοι και οπαδοί του Κόμματος και της ΚΝΕ μαζί με τους κατοίκους ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης με τις φλόγες προσπαθώντας να σώσουν ακόμα και ανθρώπινες ζωές.

Από το πρωί που ξεκίνησε η περιοδεία μέχρι και το απόγευμα, οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής ήταν ελάχιστες. Το ελικόπτερο και δύο αεροπλάνα που δρούσαν στην περιοχή έμοιαζαν σαν μύγες μπροστά στα τεράστια μέτωπα της πυρκαγιάς που «έτρεχαν» προς κάθε κατεύθυνση, μετατρέποντας τα πάντα σε κρανίου τόπο.

Από όλες τις περιοχές όπου πέρασε το κλιμάκιο, αυτό που κυριαρχούσε ήταν οι κραυγές οργής και αγανάκτησης από τους κατοίκους, απέναντι στην απίστευτη οικολογική καταστροφή και την καταστροφή περιουσιών. Για τον εφιάλτη όπου τους βούτηξαν ξανά, με τις πυρκαγιές κάθε χρόνο να καίνε ό,τι ξέφυγε από τις προηγούμενες, και παρ' όλα αυτά να μη λαμβάνεται κανένα μέτρο πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας. Η χρηματοδότηση για την Πυροσβεστική διαρκώς να μειώνεται, αυξάνοντας τις ήδη τραγικές ελλείψεις. Περιοχές καμένες, αντί να κηρύσσονται αναδασωτέες, με τους νόμους που κόβουν και ράβουν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στη βάση της κατεύθυνσης της ΕΕ ότι η γη είναι εμπόρευμα, να παραδίδονται για επενδύσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Στις Ροβιές οι καταγγελίες των κατοίκων πέφτουν βροχή για τα όσα ζουν και τα όσα έχασαν. Ο Δημήτρης Μυλωνάς, επί χρόνια και εποχικός πυροσβέστης, είπε: «Οι ελλείψεις στην Πυροσβεστική είναι τραγικές και αυτό το ζήσαμε και τώρα. Εδώ δεν στείλανε εναέρια μέσα. Ηρθε μόνο ένα πυροσβεστικό. Τα παιδιά δεν μπορούσαν να δράσουν, γιατί δεν ξέρανε την περιοχή. Το μόνο που κάνουν οι αρμόδιοι είναι να μας διώχνουν από τα σπίτια μας. Το δασάκι στην πλατεΐτσα που βλέπετε, αν είχαν στείλει δυνάμεις και έσβηναν τις πρώτες φλόγες, η φωτιά δεν θα πέρναγε στο χωριό».

«Εμείς προσπαθούσαμε με αλυσοπρίονα να κόψουμε τα δέντρα για να μην έρθει η φωτιά», συμπλήρωσε η Στέλλα Αναστασίου, της οποίας το σπίτι κάηκε ολοσχερώς. Εκεί, μπροστά στα αποκαΐδια της περιουσίας της, πρόσθεσε: «Φτιάξαμε αυτό το σπίτι με κόπους και δάνεια. Απολυθήκαμε εγώ και ο σύζυγός μου από το 2012 και από τότε δουλεύουμε περιστασιακά. Κάναμε μελίσσια να συμπληρώσουμε το εισόδημα, που κάηκαν κι αυτά. Είμαστε 52 ετών, πώς θα ζήσουμε; Βοηθούσαμε την κόρη και την εγγονή μου. Τώρα μείναμε χωρίς ρούχα. Κάηκαν και 300 ευρώ. Μπορεί να μη φαίνεται το ποσό μεγάλο, όμως για μας ήταν το ρεύμα».

«Να μην τολμήσει να έρθει εδώ κανείς από την κυβέρνηση. Να στείλουν πυροσβέστες και εναέρια μέσα, και όχι αστυνομικούς για να μας διώξουν», συμπλήρωσε η Βούλα, γειτόνισσα της Στέλλας, η οποία συμφώνησε: «Να μην έρθουν. Δεν θέλουμε μεγάλα λόγια αλλά πλήρη αποζημίωση».

Παραπέρα είναι το φροντιστήριο ξένων γλωσσών της Ελένης Αλεξανδρίδη. Από όσα έμειναν όρθια, φαινόταν ότι ήταν ένα όμορφο κτίριο, που ταίριαζε πλήρως με το περιβάλλον. «Αρχισα να το χτίζω από το 2002 με μεράκι. Ηταν ο κόπος μου. Κοιτάζω τα αποκαΐδια και πονάω. Ηρθε η αστυνομία και μας έδιωξε. Οσοι έμειναν σώσανε το σπίτι τους. Η Πυροσβεστική ήρθε μετά από μία ώρα και αφού η φωτιά είχε μπει και είχε κατακάψει το χωριό». Να σημειωθεί εδώ ότι το χωριό απέχει λίγα μέτρα από τη θάλασσα...

Το χωριό Ρετσινόλακκος έγινε περιοχή - φάντασμα. Είναι πλέον περιτριγυρισμένο από καμένους, νεκρούς κορμούς πεύκων, τα περισσότερα σπίτια όπως και οι καλλιέργειες έχουν καταστραφεί, οι κάτοικοι έχουν φύγει. Εκεί βρίσκεται για λίγο μόνο ο Νίκος Σκούρας. «Το δάσος ήταν πυκνό και το ήξεραν ότι σε περίπτωση πυρκαγιάς, χωρίς έστω αντιπυρικές ζώνες, να μπορούν να μπουν μηχανήματα, θα καταστρεφόταν. Είναι προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Είναι εγκληματίες. Αφησαν το χωριό αβοήθητο».

Στις Κεχριές οι κάτοικοι λίγη ώρα πριν, με όπλα τα τρακτέρ, μηχανήματα, αλυσοπρίονα, φορτηγάκια με δεξαμενές νερού κ.ά., είχαν δώσει σκληρή μάχη με τη φωτιά για να μην περάσει στην περιοχή τους και αρχικά είχαν βγει νικητές. Μια ομάδα τους ήταν για μια ανάσα στην καντίνα που βρίσκεται πάνω στον δρόμο. Ο Νίκος Τροπαΐτης ήταν χείμαρρος: «Σβήνω φωτιές από το 1986. Κάθε χρόνο τα ίδια και χειρότερα. Τώρα κάναμε το αυτονόητο. Βάλαμε ελεγχόμενη φωτιά για να κόψουμε τη φόρα της πυρκαγιάς. Δηλαδή κάναμε αντιπυρική ζώνη μόνοι μας. Τα παιδιά, οι πυροσβέστες με σύμβαση, είναι άπειρα. Δεν μπορούν να τα στέλνουν σε τέτοιες πυρκαγιές. Ναι, εντάξει, δεν είχαμε θύματα. Μας δείχνουν ως μέτρο σύγκρισης το έγκλημα στο Μάτι, που έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ, και έχουν την πιπίλα ότι δεν έχουμε θύματα. Και η βορειοκεντρική Εύβοια φλέγεται και κινδυνεύουν άνθρωποι. Τώρα μας λένε για το 600άρι στους πληγέντες ως μεγάλη δουλειά. Τι ακριβώς να πρωτοφτιάξεις με αυτά; Και θέλω να ρωτήσω κάτι ακόμα. Μήπως περιμένουν τίποτα συμφέροντα για ανεμογεννήτριες; Πολλά ακούμε...».

Ο Νίκος Θεοδώρου έδωσε μία ακόμα πτυχή της καταστροφής: «Ολοι οι συγγενείς μου ζούνε από το ρετσίνι. Και η δική μου δουλειά έχει να κάνει με το δάσος. Δουλεύω σε διάφορες εργασίες που έχουν να κάνουν με αυτό. Τον χειμώνα είχαν πέσει κορμοί από το χιόνι. Είπαμε να τα μαζέψουν πριν έρθει το καλοκαίρι, γιατί θα είναι επικίνδυνα. Τίποτα. Εμείς προσπαθήσαμε και μαζέψαμε μερικά. Τώρα, μαζί με την περιβαλλοντική, είναι ολική και η οικονομική καταστροφή. Χάσαμε και τα ζώα μας. Ο κουνιάδος μου είχε 60 πρόβατα και έβγαζε ένα εισόδημα, και τα έχασε. Τώρα;».

Ο πρόεδρος Ρητινοκαλλιεργητών Ευβοίας, Βαγγέλης Γεωργατζής, απέδωσε πολύ χαρακτηριστικά σε δηλώσεις του την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε στη βόρεια Εύβοια.

«Προσπαθούμε μόνοι μας μέχρι αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία βοήθεια ούτε από αέρος ούτε από εδάφους στο χωριό. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν όλες αυτές τις ημέρες είναι να έρχεται η αστυνομία, να εκκενώνει τους γέρους από το χωριό και να αφήνει τα σπίτια να καούν ανεξέλεγκτα, να καούν οι περιουσίες μας, τα πάντα. Δεν υπάρχει πυροσβεστική δύναμη, το ξαναλέω...

Αυτή είναι η πραγματικότητα, είτε θέλετε να το βγάλετε στον αέρα είτε όχι, εγώ σας το λέω, μιλάω επώνυμα για το ποια είναι η σκληρή πραγματικότητα. Θα καούμε όλοι ζωντανοί, αυτή η φωτιά θα φθάσει στο Αιγαίο για να σβήσει, με αυτήν τη λογική που προσπαθούν αυτήν τη στιγμή να τη σβήσουν. Είναι τρελό αυτό που ζούμε, είναι παρανοϊκό, και πιστεύω πως είναι μια εσκεμμένη κατάσταση, αυτήν τη στιγμή, να κάψουν όλη την Εύβοια. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Μέχρι στιγμής έχουν καεί 40 χιλιάδες στρέμματα και αντιστοιχεί σε πευκοδάσος ρητίνης το 10πλάσιο από τη μεγάλη φωτιά που είχε πάρει πριν από τρία χρόνια στη Λίμνη. Υπάρχει απόγνωση, καταστράφηκαν περιουσίες, καίει η φωτιά τρεις μέρες με μηδέν μποφόρ και δεν υπάρχει πυροσβεστική δύναμη να αντεπεξέλθει. Αυτό το πράγμα είναι απαράδεκτο και πρέπει πλέον σε αυτήν τη χώρα να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Είναι κοροϊδία να βγαίνουμε να λέμε ξανά και ξανά μεγάλη πυροσβεστική δύναμη στην Εύβοια... Κολοκύθια, δεν υπάρχει τίποτα».

Και συνέχισε: «Η κατάσταση είναι τραγική και μόνο τραγική. Να τα δούνε οι πολιτικές ηγεσίες και να καταλάβουν πως είναι απαράδεκτοι με αυτές τις λογικές που έχουν. Δίνουν δισ. ευρώ για εξοπλισμό για αεροπλάνα για να πολεμήσουμε. Ποιον να πολεμήσουμε, τους φίλους μας; Και εμάς εδώ για φωτιές και τέτοια μας αφήνουν χωρίς βοήθεια. Που είναι τα "καναντέρ"; Ενα - δυο ήρθαν το πρωί, έριξαν δυο ρίψεις και φύγανε, και πολεμάνε με ένα ελικόπτερο, με μια σκάφη, να σβήσουν την τεράστια φωτιά. Μας δουλεύουνε; Να 'ρθουν εδώ οι μεγάλοι πολιτικοί, πρωθυπουργοί, υπουργοί, να δουν τα χάλια τους, τι καταφέρανε. Το πιο παρθένο μέρος που είχε η Εύβοια το κάνανε στάχτη. Δεν έχω να πω κάτι άλλο, είμαι αγανακτισμένος αυτήν τη στιγμή, και εγώ και όλοι οι κάτοικοι. Δεν υπάρχει Πολιτική Προστασία, είναι ένα μπάχαλο».