«Η λειτουργία των λεγόμενων κοινωνικών δομών δεν είναι θέμα φιλανθρωπιών αλλά ζήτημα που πρέπει να λυθεί μόνιμα και μακροπρόθεσμα, με δομές όπου να έχει την ευθύνη το κράτος, με πλήρη χρηματοδότηση, με μόνιμο και πλήρους απασχόλησης προσωπικό, χωρίς καμία εμπλοκή ιδιωτών ή αρπαχτικών των ΜΚΟ», επισημαίνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Καρδίτσας με αφορμή την παραίτηση της αντιδημάρχου και την έφοδο της αστυνομίας σε ακίνητο ιδιοκτησίας της (κατά παραγγελία της Εισαγγελίας Καρδίτσας), όπου βρέθηκαν τρόφιμα και άλλα είδη που είχαν συγκεντρωθεί ως αλληλεγγύη στους πλημμυροπαθείς της περιοχής.

Οπως τονίζει η «Λαϊκή Συσπείρωση», ο δήμος μέσω της αντιδημαρχίας Εθελοντισμού, Ειδικών Πληθυσμιακών - Κοινωνικών Ομάδων και Αλληλεγγύης, του Κοινωνικού Παντοπωλείου - Κοινωνικού Φαρμακείου, «έχει την ευθύνη για τη συγκέντρωση και διανομή τροφίμων και άλλων ειδών στους έχοντες ανάγκη. Πολλά παράπονα και καταγγελίες έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τη διαχείριση των κάθε είδους παροχών από την "εθελοντική ομάδα" της συγκεκριμένης αντιδημαρχίας του δήμου, που πολλαπλασιάστηκαν ιδιαίτερα την περίοδο μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτέμβρη, που ξεσπίτωσαν χιλιάδες ανθρώπους και αύξησαν κατακόρυφα τις καθημερινές ανάγκες επιβίωσης σε τρόφιμα, είδη ένδυσης - υπόδησης κ.λπ. είδη καθημερινής χρήσης. Η απάντηση από μεριάς της δημοτικής αρχής σε παρεμβάσεις μας στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην Οικονομική Επιτροπή ήταν ότι "όλα βαίνουν καλώς"...».

Κάνοντας μια πιο συνολική τοποθέτηση για το θέμα αυτών των δομών, η «Λαϊκή Συσπείρωση» επισημαίνει ότι «με πρόσχημα την οδήγηση μέρους του λαού στην ανεργία από τις αντιλαϊκές πολιτικές, στήνονται διάφορες δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και διάφορα προγράμματα όπου παρεμβαίνουν το κράτος, η εργοδοσία, η Εκκλησία και κάθε είδους ΜΚΟ, στο πλαίσιο και της "κοινωνικής οικονομίας" που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Μέσω αυτών των δομών καλλιεργείται όλο και πιο έντονα η λεγόμενη ατομική ευθύνη, μετακυλίοντας την ευθύνη στην οικογένεια και στον ίδιο τον άνθρωπο, με απώτερο στόχο την απαλλαγή του κράτους από την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία και την αποκλειστική χρηματοδότηση».

Τέλος, επισημαίνει πως «η αλληλεγγύη δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως φιλανθρωπία, ή εθελοντισμός που συνειδητά υποκαθιστά την κρατική ευθύνη, αλλά ως μαχητική έκφραση αλληλεγγύης για τις λαϊκές οικογένειες. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται μαζικός αγώνας για ανατροπή της πολιτικής της ανεργίας και της φτώχειας, που κάνει "αναγκαίες" τέτοιες δομές, και αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση των ίδιων των ανέργων, των συνταξιούχων, όλων των εργαζομένων».