Συζήτηση με τον Πάνο Μπουγιούρη, παίκτη του ΑΟ Σπόρτινγκ, για τις συνέπειες των μέτρων αναστολής στον αθλητισμό
Παρά τις πρόσφατες αποφάσεις του υφυπουργείου Αθλητισμού, οι οποίες μετά και το «πράσινο φως» των ειδικών επέτρεψαν την επιστροφή στην αγωνιστική δράση για πρωταθλήματα σε ορισμένα αθλήματα (π.χ. ποδοσφαιρική Super League 2, Volleyleague ανδρών), σε άλλες περιπτώσεις την επιστροφή στις προπονήσεις, καθώς και την εξαίρεση για αθλητές Εθνικών ομάδων, στο γενικότερο φάσμα του αθλητισμού η κατάσταση παραμένει υπό αναστολή. Για παράδειγμα, στις μικρότερες κατηγορίες και στο επίπεδο των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων.
Ολα αυτά μάλιστα έρχονται να προστεθούν στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, εξαιτίας των πολιτικών που έχουν εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Διαμορφώνεται δηλαδή μια ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση, η οποία δεν αναμένεται να βελτιωθεί ούτε όταν τελικά αρθεί το lockdown, αντίθετα προβλέπεται να φορτωθούν σε σωματεία και αθλητές πρόσθετα βάρη, όπως το κόστος για την πραγματοποίηση τεστ Covid-19.
-- Πώς έχει η κατάσταση στις μικρότερες κατηγορίες του μπάσκετ αυτήν τη στιγμή;
-- Θεωρώ πως το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήρθε να τα ισοπεδώσει όλα στον αθλητισμό. Ηδη είδαμε τις συνέπειες του πρώτου lockdown, με σωματεία να κλείνουν, να συγχωνεύονται, προπονητές και αθλητές να αναζητούν άλλη λύση για να επιβιώσουν, νεαρούς αθλητές να μην επιστρέφουν στις ομάδες τους επειδή βρήκαν άλλο τρόπο απασχόλησης μέσα στην καραντίνα.
-- Ποιες είναι οι συνέπειες μιας τόσο μακράς αποχής από την αγωνιστική δραστηριότητα;
-- Ολο αυτό το διάστημα αποχής από τον αθλητισμό μπορεί να είναι καταστροφικό για έναν αθλητή, τόσο για τη σωματική όσο και για την πνευματική υγεία του, πόσο μάλλον για ένα παιδί που ο αθλητισμός παίζει τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξή του, ώστε να μάθει να συνεργάζεται, να αγωνίζεται για να πετύχει ένα στόχο. Αν το πάρουμε αυτό από τα παιδιά, άραγε σε τι λύσεις θα στραφούν;
-- Πιστεύω πως όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της πανδημίας, αλλά και μιας πάγιας κατάστασης που επικρατεί όλα αυτά τα χρόνια, με την υποχρηματοδότηση των σωματείων. Η πολιτεία πραγματικά αδιαφορεί για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ουσιαστικά ένα σωματείο για να επιβιώσει βασίζεται μόνο στις συνδρομές των αθλητών και στους χορηγούς, που ειδικά με αυτήν την κατάσταση αρκετοί έχουν αποχωρήσει κιόλας. Συνεπώς, μπορεί να μείνουν απλήρωτοι προπονητές, αθλητές και εργαζόμενοι ενός σωματείου.
-- Ποια είναι η στάση των αρμοδίων σε όλα αυτά;
-- Είναι φανερό πλέον ότι το μόνο κομμάτι του αθλητισμού για το οποίο ενδιαφέρονται είναι αυτό που παράγει κέρδος, γι' αυτό άλλωστε βλέπουμε ότι μόνο στην Α1 (σ.σ. εννοεί την Basket League) συνεχίζεται αδιάκοπα το πρωτάθλημα, κι αυτό γιατί υπάρχουν τηλεοπτικά συμβόλαια, χορηγίες κ.λπ., αλλά τηρούνται και όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Από την Α2 και κάτω, δυστυχώς θεωρούμαστε ερασιτέχνες για το κράτος, ενώ πολλές ομάδες μέχρι και την Α' ΕΣΚΑ όπου αγωνίζομαι κάνουν προπονήσεις καθημερινά σε επαγγελματικούς ρυθμούς, χωρίς βέβαια να υπάρχει αντίστοιχο οικονομικό όφελος. Αυτό που υπάρχει είναι ανασφάλεια, είναι στο χέρι κάθε ομάδας δηλαδή αν θα τηρήσει την οικονομική συμφωνία ή αν θα σε καλύψει σε ένα τραυματισμό.
-- Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την αγωνιστική δραστηριότητα;
-- Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για ένα ασφαλές άνοιγμα στον αθλητισμό, παίρνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε αθλήματος, αρκεί η πολιτεία να αναλάβει το κόστος, όπως οφείλει, για εβδομαδιαία τεστ και όλα τα απαραίτητα μέτρα, που τα σωματεία τήρησαν στο ακέραιο όσο λειτουργούσαν εν μέσω πανδημίας.
Ο ρόλος ενός αθλητή δεν πρέπει να είναι μόνο εντός γηπέδου. Με το ίδιο πάθος που αγωνιζόμαστε, έτσι πρέπει και να διεκδικούμε. Δυστυχώς η κατάσταση θα χειροτερέψει με το πέρας της πανδημίας, στο χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο, αλλά είναι στο χέρι μας αυτήν τη στιγμή να βγούμε μπροστά και να διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν.