Η νομοθετική ρύθμιση αφορά αρχικά το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, που από ειδικές περιφερειακές υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού μετατρέπονται σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

Πολύ σημαντική χαρακτήρισε τη ρύθμιση αυτή ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, λέγοντας ότι «αφαιρεί γραφειοκρατία και προσθέτει αυτοτέλεια στα μουσεία», που πλέον «θα μπορούν να χαράσσουν αυτόνομη πολιτική, διαχειριζόμενα τα ίδια πόρους αλλά και χορηγίες. Ο πολιτισμός, άλλωστε, ανθίζει όταν χειραφετείται και όχι όταν καθοδηγείται», πρόσθεσε χαρακτηριστικά βαφτίζοντας «χειραφέτηση» (!) τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και την αναζήτηση πόρων από τα ίδια τα μουσεία...

Γιατί η υπουργός το είπε καθαρά, παρουσιάζοντας τη ρύθμιση, ότι θα παρασχεθεί στα μουσεία αυτοτέλεια «και ταυτόχρονα σταδιακή μείωση των κρατικών πόρων τους».

Αναλυτικά ανακοινώθηκε ότι: «Η οργάνωση και η λειτουργία κάθε μουσείου καθορίζεται με Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού. Οι πόροι κάθε μουσείου θα προέρχονται από: (α) Το αντίτιμο του εισιτηρίου, (β) τα έσοδα των αναψυκτηρίων/εστιατορίων, (γ) εκθέσεις, εκδηλώσεις, ξεναγήσεις, προβολή και εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού τους υλικού, (δ) την επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, (ε) από διεθνή και ευρωπαϊκά προγράμματα, (στ) δωρεές, χορηγίες, κληρονομίες, κληροδοσίες, κάθε είδους εισφορές».

Περιγράφοντας τον στόχο του εγχειρήματος η υπουργός είπε ότι είναι τα μουσεία «να βελτιώσουν την αποδοτικότητά τους με υιοθέτηση νέων στρατηγικών και αυτενέργεια».

Σε αυτές τις συνθήκες καταλαβαίνει κανείς ότι τα εκθέματα π.χ. των μουσείων θα κατατάσσονται όχι με βάση τη σημασία τους αλλά τι είναι πιο εντυπωσιακό, τι κόβει περισσότερα εισιτήρια ή ακόμα μπορεί να περνούν και σε δεύτερη μοίρα, προς όφελος της θέας του εστιατορίου, της καφετέριάς τους, του πωλητηρίου τους... Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα παρακάμπτονται και οι όποιοι ηθικοί ενδοιασμοί υπήρχαν μέχρι σήμερα απέναντι στη βεβήλωση των αρχαιολογικών χώρων από τις κάθε είδους εμπορικές δραστηριότητες, όπως η διοργάνωση επίδειξης μόδας στο Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο που έγινε πρόσφατα, ή η διαφήμιση της «Coca - Cola» στην Ακρόπολη που επιχειρήθηκε παλιότερα.

Με λίγα λόγια, το μόνο που δεν απασχολεί την κυβέρνηση είναι η ουσιαστική επαφή του λαού και ειδικά της νεολαίας με τα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς, η κατανόηση του ιστορικού παρελθόντος και των επιτευγμάτων της ανθρωπότητας, ως μία βαθμίδα στην εξέλιξη του πολιτισμού που είναι πανανθρώπινο δημιούργημα και συλλογική περιουσία. Αυτό που απασχολεί είναι η εισπραξιμότητα και η κερδοφορία που συνεπάγεται η μαζικοποίηση των δραστηριοτήτων των μουσείων και των επιχειρήσεων που κινούνται γύρω από αυτά.