Τόσο από τη χτεσινή παρουσίαση του νομοσχεδίου από την ηγεσία του υπουργείου όσο και από τους βασικούς άξονες, επιβεβαιώνεται ότι κεντρικός στόχος είναι η ευθυγράμμιση της δομής και του περιεχομένου της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Αν μάλιστα ανατρέξει κάποιος στις θέσεις του ΣΕΒ για την Επαγγελματική Εκπαίδευση πριν μερικούς μήνες, τις οποίες είχε παρουσιάσει εκτενώς ο «Ριζοσπάστης», μπορεί να διακρίνει την πλήρη ταύτιση.

Με την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και συνολικά την Εκπαίδευση να αντιμετωπίζει ελλείψεις και προβλήματα που εντείνονται εν μέσω πανδημίας, για το υπουργείο παθογένειες αποτελούν «η ανεπαρκής διασύνδεση με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, μεταξύ άλλων λόγω της απουσίας συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στο σχεδιασμό της ΕΕΚ» και η απουσία μεταγυμνασιακών δομών κατάρτισης.

Ετσι, με το νομοσχέδιο έρχεται να δώσει πιο ισχυρό θεσμικό ρόλο στις επιχειρήσεις, που θα παραγγέλνουν άμεσα τι είδους εφήμερες δεξιότητες χρειάζονται ανά πάσα στιγμή. Στην κατεύθυνση αυτή συγκροτούνται το Κεντρικό Συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΚΣΕΕΚ), με τριετή θητεία, με συμμετοχή και των κοινωνικών εταίρων, εκπροσώπων της αγοράς και λοιπών εμπλεκόμενων φορέων, και τα Συμβούλια Σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά Εργασίας (ΣΣΠΑΕ) σε κάθε Περιφέρεια της χώρας, μέσα από τα οποία θα σχεδιάζεται η Επαγγελματική Εκπαίδευση. Οπως τονίστηκε χτες, θα λαμβάνονται υπόψη και οι ανάγκες της αγοράς εργασίας σε τοπικό επίπεδο, με το υπουργείο να φέρνει ως παραδείγματα τους τομείς του Τουρισμού στις Κυκλάδες και της Ενέργειας στη Δυτική Μακεδονία, σε ένα μοντέλο σχεδιασμού της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από την αγορά για την αγορά.

Μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο προβλέπει την ίδρυση Επαγγελματικών Σχολών Κατάρτισης για αποφοίτους Γυμνασίου, με διετή διάρκεια φοίτησης, οι οποίες εντάσσονται στο επίπεδο προσόντων 3, όπως και οι ΕΠΑΣ.

Κατά τη χτεσινή παρουσίαση έγινε φανερό ότι η εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρήσεων έρχεται σε προτεραιότητα σε σχέση με τα μορφωτικά δικαιώματα και την εξασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων των παιδιών σε όσο το δυνατόν περισσότερη στέρεη γνώση. Η στροφή στην πρόωρη κατάρτιση παρουσιάστηκε ως ευκαιρία και δυνατότητα που δίνεται εναλλακτικά και που σε συνδυασμό με ένα πλέγμα μέτρων, που οξύνουν τους ταξικούς φραγμούς, ενισχύει και τα περί μαθητών που... «δεν παίρνουν τα γράμματα». Περιγράφοντας το επίπεδο προσόντων 3, ο γενικός γραμματέας Διά Βίου Μάθησης μίλησε για το «επίπεδο του τεχνίτη», ενώ χαρακτήρισε τις μεταγυμνασιακές σχολές ευκαιρία «με πολλές επιπτώσεις και στην οικονομία και στα φυσικά πρόσωπα».

Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης την ίδρυση πρότυπων ΕΠΑΛ που θα λειτουργήσουν ως πιλότος για τις αλλαγές, τη μετατροπή Γραφείων Επαγγελματικής Ανάπτυξης και Σταδιοδρομίας σε ΙΕΚ και άλλες δομές επαγγελματικής κατάρτισης, ίδρυση θεματικών ΙΕΚ με ειδικότητες βάσει των αναγκών της αγοράς, αναβάθμιση του μεταλυκειακού έτους μαθητείας, ενίσχυση του ΕΟΠΠΕΠ.

Στόχος του υπουργείου είναι το νομοσχέδιο, που τίθεται σε δημόσια διαβούλευση, να έχει ψηφιστεί πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων, ενώ, όπως ανακοίνωσε, ακολουθούν τα νομοσχέδια «για την ενίσχυση της ασφάλειας και της ακαδημαϊκής ελευθερίας», που θα περιλαμβάνουν τα όσα εξαγγέλθηκαν από τον πρωθυπουργό για τα πανεπιστήμια, το σχέδιο νόμου για τις δομές υποστήριξης εκπαιδευτικού έργου και την «αξιολόγηση» εκπαιδευτικών, το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση και τον ΔΟΑΤΑΠ.

Την ίδια στιγμή που προετοιμάζει το ένα αντιεκπαιδευτικό μέτρο μετά το άλλο, το υπουργείο συνεχίζει να προσπαθεί να πείσει για το «τιτάνιο έργο» στην τηλεκπαίδευση μετά το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, οι οποίες αφέθηκαν ουσιαστικά ανοχύρωτες απέναντι στην επέλαση της πανδημίας.

Για μια ακόμα φορά η ηγεσία του υπουργείου απαρίθμησε συνδέσεις και τεχνολογικό εξοπλισμό που αναμένεται, προσπαθώντας να πείσει ότι είχε προετοιμαστεί για τη σημερινή κατάσταση και συγκρίνοντας ουσιαστικά το έργο της γύρω από την εξασφάλιση των όρων τηλεκπαίδευσης με την ανυπαρξία τέτοιων δομών στο παρελθόν.