Την αποφασιστική προσπάθεια του Πεκίνου να διασφαλίσει ηγετικό ρόλο σε Ασία - Ειρηνικό αναδεικνύει η ίδρυση της ζώνης ελεύθερου εμπορίου της Περιφερειακής Ολοκληρωμένης Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (Regional Comprehensive Economic Partnership - RCEP). Την περασμένη Κυριακή έπεσαν οι επίσημες υπογραφές (μέσω τηλεδιάσκεψης που «φιλοξένησε» το Βιετνάμ), κλείνοντας έναν πρώτο γύρο διεργασιών που άρχισαν το 2020, με πρωτοβουλία της Κίνας, η οποία - καθόλου τυχαία - εστίασε την προσοχή της σε μια περιφέρεια όπου συγκεντρώνουν τη δράση τους όλο και περισσότερο τα ισχυρότερα μονοπώλια κάθε γωνιάς του πλανήτη.

Οι προσπάθειες για τη δημιουργία της RCEP άρχισαν το 2012, ενώ η πρώτη Σύνοδος έγινε το 2017, στη Μανίλα των Φιλιππίνων. Στην RCEP - που ξεκίνησε μεν ως απόπειρα οικονομικής συνεργασίας, αλλά όλα δείχνουν ότι θα επιδιωχθεί κοινή δράση και σε άλλους τομείς - συμμετέχουν τα 10 μέλη της ASEAN και οι Κίνα, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νότια Κορέα και Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται δηλαδή για μία διακρατική συνεργασία - σε μία κρίσιμη γεωστρατηγικά περιοχή - στην οποία δεν συμμετέχουν ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία.

Υπολογίζεται ότι τα μέλη της RCEP αντιπροσωπεύουν το 30% της παγκόσμιας οικονομίας, το 30% της παγκόσμιας κατανάλωσης και ένα καταναλωτικό κοινό 2,2 δισεκατομμυρίων.

Η δημιουργία της θα δώσει νέα ώθηση στους ήδη σκληρούς ανταγωνισμούς που η νέα έξαρση της πανδημίας οξύνει, στο έδαφος της ύφεσης που θα μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Μεταξύ άλλων δημοσιευμάτων που έσπευσαν αμέσως να σχολιάσουν τα νέα πλεονεκτήματα που αποκτά το Πεκίνο, ειδικό ενδιαφέρον είχαν ευρωπαϊκές αναλύσεις που αναδείκνυαν ουσιαστικά τη σημασία ενίσχυσης των ευρω-κινεζικών συνεργασιών. Η γερμανική εφημερίδα FAZ εκτίμησε ότι «το κομμουνιστικό Πεκίνο (sic) εμφανίζεται ως ο πιο αξιόπιστος συνεργάτης που πετυχαίνει σε όλα. Οικονομική και κλιματική κρίση, πρόσφυγες, αγώνας ενάντια στο ριζοσπαστικό Ισλάμ - οι δημοκρατίες φαίνεται να μην έχουν καμία απάντηση σε κανένα από αυτά. Οταν η Δύση στροβιλίζεται από κρίση σε κρίση, το Πεκίνο είναι έτοιμο να δράσει και να βοηθήσει». Από την άλλη πλευρά, η «Zeit» εστίασε την προσοχή και στην ανάγκη αποφασιστικής διαπραγμάτευσης με το Πεκίνο.«Τα άλλα δύο κέντρα ισχύος στη Γη, η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες, παρέμειναν θεατές (...) Πάνω απ' όλα, το Βερολίνο θέλει να συνεργαστεί με το Παρίσι, το οποίο έχει τα δικά του συμφέροντα στον Ειρηνικό, και να παροτρύνει τις Βρυξέλλες να ενεργήσουν με μεγαλύτερη σαφήνεια στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού», έγραψε, κάνοντας λόγο για «προκλήσεις» (π.χ. την «ελεύθερη διέλευση στη Νότια Κινεζική Θάλασσα») τις οποίες «η Γερμανία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη... Πρέπει να διεκδικήσει ευρωπαϊκή κάλυψη», για να καταλήξει ότι το Βερολίνο πρέπει «να κερδίσει περιφερειακούς εταίρους στη Νοτιοανατολική Ασία».