ΒΗΡΥΤΟΣ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ.--

Η ρίψη πυρών στην κατεχόμενη (από το Ισραήλ) περιοχή των Αγροκτημάτων Σεμπάα, που βρίσκονται στην ισραηλινο-λιβανέζικη μεθόριο, την περασμένη Δευτέρα, ανέβασε την ένταση, στο φόντο της πολυετούς αντιπαράθεσης και των χερσαίων και θαλάσσιων διαφορών αμφοτέρων χωρών.

Κατά τον ισχυρισμό του ισραηλινού στρατού, το συμβάν προκλήθηκε το απόγευμα της 27ης Ιούλη, στη διάρκεια απόπειρας δολιοφθοράς «τριών έως πέντε» μελών της λιβανέζικης σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ, κοντά σε όχημα του ισραηλινού στρατού, στο πλαίσιο πιθανής προσπάθειας αντιποίνων για τη δολοφονία στελέχους της οργάνωσης στις 20 Ιούλη σε προάστιο της Δαμασκού από ισραηλινό πύραυλο.

Κατά την εκδοχή της Χεζμπολάχ, μία τέτοια ενέργεια ουδέποτε έγινε. Για την ακρίβεια η οργάνωση διέψευσε ότι έγινε τέτοια επιχείρηση ή χρήση πυρός έναντι των Ισραηλινών, επιμένοντας πως τα περί απόπειρας δολιοφθοράς «είναι ισχυρισμοί των Ισραηλινών».

Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Χασάν Ντιάμπ, που κατήγγειλε το Ισραήλ για «επικίνδυνη στρατιωτική κλιμάκωση» και παραβίαση της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Το ίδιο διάστημα η κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου εκτόξευσε απειλές για «παιχνίδια με τη φωτιά» κατά της Χεζμπολάχ, κι ενώ αρχικά ενίσχυσε τις δυνάμεις στα σύνορα, στη συνέχεια απέσυρε ένα μέρος τους. Εμφανίστηκε, όπως πάντα, «ετοιμοπόλεμος». Ωστόσο, πολλοί λένε ότι οι κινήσεις αυτές γίνονται και ως αντιπερισπασμός και αποπροσανατολισμός του ισραηλινού λαού, με δεδομένο ότι η οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς, καθώς βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση που επιταχύνεται από την πανδημία που εξαπλώνεται, με πάνω από 2.000 νέα κρούσματα τις τελευταίες μέρες και αρκετές εκατοντάδες νεκρούς. Επίσης, αυτή η κατάσταση έχει βγάλει στους δρόμους εδώ και μερικές βδομάδες δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Οι περισσότεροι από αυτούς φαίνονται απογοητευμένοι και δυσαρεστημένοι και βγαίνουν στους δρόμους με μαύρες σημαίες.

Παράλληλα, άσχημη είναι και η κατάσταση στον Λίβανο, όπου εξελίσσεται μέρα με τη μέρα η πιο βαθιά οικονομική κρίση πολλών δεκαετιών, με κατάρρευση του τοπικού νομίσματος. 910.000 άνθρωποι, εκ των οποίων τα 564.000 παιδιά, ζουν στην ευρύτερη περιφέρεια της πρωτεύουσας, Βηρυτό, και αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας. Η πραγματική ανεργία εκτιμάται ότι ξεπερνά το 25%. Ετσι και σε αυτήν τη χώρα γίνονται λαϊκές διαμαρτυρίες, που προβάλλουν αιτήματα ενάντια στη διαδεδομένη διαφθορά των πολιτικών, το σύστημα των θρησκευτικών διαχωρισμών που άφησαν κληρονομιά οι πρώην αποικιοκράτες, ενώ εντείνονται και οι πιέσεις ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (με πρώτες τις ΗΠΑ), που επιδιώκουν την αποστρατιωτικοποίηση και τον περιορισμό δράσης της σιιτικής φιλο-ιρανικής οργάνωσης, Χεζμπολάχ.