Οπως είδαμε στο τελευταίο άρθρο, γύρω στα τέλη του 14ου αιώνα ο κλοιός των απαγορεύσεων γύρω από το σκάκι έχει σπάσει, γεγονός που οφειλόταν εν μέρει στους «αετομάτηδες» ιερείς, που είδαν στο σκάκι ένα κατάλληλο εργαλείο για να διδάξουν πως η «τάξη» και η ιεραρχία της σκακιέρας παρομοιάζει και ταυτίζεται με τη δοσμένη τάξη της φεουδαρχικής κοινωνίας, που «ορθά είναι φτιαγμένη», και εν μέρει στο γεγονός πως οι απαγορεύσεις αυτές ήταν πλέον προφανές πως είχαν καταστεί «κενό γράμμα». Οι αναφορές που έχουμε σε κατοπινά χρόνια για τη στάση της εκκλησίας μάς δείχνουν πως έχει αλλάξει εντελώς και βρίσκεται πια στο αντίθετο άκρο. Γίνεται η αγαπημένη ασχολία παπών, καρδιναλίων και επισκόπων, ενώ...