Οι μαζικές απολύσεις με το προωθούμενο κλείσιμο του εργοστασίου της «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ» δεν είναι το μοναδικό αντίστοιχο παράδειγμα των τελευταίων ημερών:

Με αντίστοιχες συνοπτικές διαδικασίες και με το «πράσινο φως» της κυβέρνησης, η εταιρεία «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι ΑΕ» στο Μαντούδι προχωρά στην απόλυση 280 «μόνιμων» και εργολαβικών εργαζομένων, αξιοποιώντας το «παραθυράκι» των λεγόμενων «οικειοθελών αποχωρήσεων».

Τα δύο αυτά παραδείγματα μαζικών απολύσεων, που έγιναν γνωστά μέσα σε λίγες μέρες και μάλιστα ενώ είναι ακόμα σε ισχύ οι λεγόμενες «ρήτρες διατήρησης των θέσεων εργασίας» που διαφημίζει η κυβέρνηση, επιβεβαιώνουν ότι συνολικά η εργατική τάξη είναι μπροστά σε ένα νέο τσουνάμι απολύσεων και ανεργίας, σε μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης στο εισόδημά της, στα δικαιώματά της και τις θέσεις εργασίας, στο πλαίσιο της προσπάθειας του κεφαλαίου να φορτώσει τα βάρη και της νέας καπιταλιστικής κρίσης πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.

Αυτή είναι η «επόμενη μέρα» και η «νέα κανονικότητα» που μεθοδεύουν εργοδοσία και κυβέρνηση, η οποία με τη σειρά της «λύνει τα χέρια» του κεφαλαίου βαθαίνοντας ακόμα παραπέρα το ήδη τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικά, η εργοδοσία της «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι», εταιρεία του ομίλου ΤΕΡΝΑ που δραστηριοποιείται σε μια σειρά τομείς με τεράστια κερδοφορία, προχωρά τις μαζικές απολύσεις με τη μορφή των «οικειοθελών αποχωρήσεων», οι οποίες σύμφωνα με τις ΠΝΠ της κυβέρνησης εξαιρούνται ακόμα και από αυτές τις διάτρητες «ρήτρες προστασίας των θέσεων εργασίας».

Το ρόλο του «αμορτισέρ», προκειμένου να απορροφηθούν οι όποιες αντιδράσεις των εργαζομένων, ανέλαβαν υπουργοί της κυβέρνησης και εκπρόσωποί της στην Τοπική Διοίκηση, παρουσιάζοντας την εκβιαστική πρόταση της ΤΕΡΝΑ ως μονόδρομο και σπέρνοντας εφησυχασμό στους εργαζόμενους και το λαό μιας περιοχής που έχει βιώσει πικρά και στο παρελθόν αντίστοιχες καταστάσεις.

Επιβεβαιώνεται ότι μπροστά στη νέα οικονομική κρίση και την εντεινόμενη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση, ανεβάζοντας την οργάνωση και τους αγώνες τους, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο και προτάσσοντας το δικαίωμα στη δουλειά, τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες.