Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, δημοσίευμα των «Financial Times» σημειώνει τις μεγαλύτερες δυνατότητες που έχει η Γερμανία να διαχειριστεί την επερχόμενη κρίση, έχοντας κατακτήσει «πρωτοπόρα» θέση σε προγράμματα διαχείρισης του εργατικού δυναμικού, για τη θωράκιση των επιχειρηματικών της ομίλων («Kurzarbeit» κ.ά.), σε σχέση με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Ισπανία, που έχει μείνει σχετικά πίσω, εν μέρει εξαιτίας και των δημόσιων οικονομικών της, του πολύ μεγάλου ποσοστού ανεργίας κ.ο.κ. Οι διαπιστώσεις αυτές φωτίζουν καλύτερα και την πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν για το πρόγραμμα «SURE», με το οποίο οι επιχειρηματικοί όμιλοι βοηθιούνται να θέσουν σε μερική «άδεια» τους εργαζόμενους, με το κράτος να αναλαμβάνει για ένα διάστημα τη μισθοδοσία τους. Το πρόγραμμα αυτό αθροίζεται στις αντίστοιχες κρατικές παρεμβάσεις που απαλλάσσουν το κεφάλαιο από το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος, εξασφαλίζουν ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη στους ομίλους με γενίκευση της ευελιξίας και άθλιους όρους για νέους εργαζόμενους και μακροχρόνια ανέργους. Αθροίζεται επίσης στα «ζεστά» πακέτα των επιδοτήσεων και διευκολύνσεων που ετοιμάζει η ΕΕ και αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος. Γι' αυτό, άλλωστε, παρά τον «σκοτωμό» στο εσωτερικό της ΕΕ, το πρόγραμμα «SURE» χαιρετίστηκε «με ένα στόμα μια φωνή» από φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, «αριστερές» και λοιπές δυνάμεις, που διαγκωνίζονται τώρα για τους όρους με τους οποίους θα γίνει η μοιρασιά των κονδυλίων σε κάθε χώρα.