Υπήρξε ένας (ακόμη) «ενδιάμεσος» στη μεταφορά κεφαλαίων από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στους μουτζαχεντίν τη δεκαετία του 1970 (όπως και ο μπιν Λάντεν, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία). Εχει καταθέσει στο αμερικανικό κογκρέσο για τον τοτινό πόλεμο «κατά της ΕΣΣΔ». Κι αποτελεί συχνό επισκέπτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια των δύο τελευταίων δεκαετιών στις ΗΠΑ - όπου διατηρεί αλυσίδα εστιατορίων και έχει «εμπορικές δραστηριότητες», κάτι που μοιάζει να είναι η «επιβράβευσή» του για τις καλές υπηρεσίες που πρόσφερε.
Επιστρατεύτηκε ξανά(;) τον Οκτώβρη, στις απαρχές του πολέμου των ΗΠΑ κατά του Αφγανιστάν για «να ρίξει τους Ταλιμπάν». Παρ' ολίγον σε μια περίπτωση να έχει την τύχη του Αμπντούλ Χακ - που κρέμασαν οι Ταλιμπάν - αλλά τον «έσωσε μονάδα κομάντος». Ο ίδιος αρνείται ότι έτσι έγιναν τα πράγματα. Τις τελευταίες μέρες πρωταγωνίστησε στα γεγονότα της Κανταχάρ, με τους Ταλιμπάν να αποχωρούν, αλλά ακόμη και συμμάχους του να τον κατηγορούν ότι «προκάλεσε χάος και δε συμβουλεύτηκε κανέναν».
Οι Αμερικανοί λένε πως «όλοι τον σέβονται». Η Ευρώπη τον προσεταιρίζεται - διστακτικά. Πόσο θα «διαρκέσει», άραγε;