Να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα προσπάθησε χτες ο πρόεδρος της Βουλής, Απ. Κακλαμάνης, σχετικά με τη «δικομματική τακτοποίηση» των συνεργατών των βουλευτών μέσω του διορισμού τους στο δημόσιο, κάτω από την κατακραυγή που ξεσήκωσε η συγκεκριμένη ενέργεια.

Με σχετική ανακοίνωση αλλά και με δηλώσεις του επιχείρησε να εμφανίσει τους συνεργάτες των βουλευτών «αδικημένους» και ανακοίνωσε ότι η ρύθμιση αφορά 280 περίπου νυν υπηρετούντες και 100 που ήταν συνεργάτες από το 1994 μέχρι σήμερα, τα ονόματα των οποίων θα δοθούν στη δημοσιότητα.

Κατά τον πρόεδρο της Βουλής οι συνεργάτες αυτοί «έμειναν στο δρόμο», σε αντίθεση με άλλους συμβασιούχους του δημοσίου που μονιμοποιήθηκαν. Παραγνωρίζει, όμως, ότι οι συμβασιούχοι που μονιμοποιήθηκαν υπηρετούσαν στο δημόσιο και όχι σε βουλευτές, η ρύθμιση αφορούσε μικρό μέρος αυτών, ενώ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ πέρασαν διάταξη στο Σύνταγμα σύμφωνα με την οποία απαγορεύονται πλέον οι μονιμοποιήσεις συμβασιούχων.

Ο Απ. Κακλαμάνης, απαντώντας στην κριτική της απόφασης από τα ΜΜΕ, έκανε λόγο για «δημαγωγία, λαϊκισμό» και «αφορισμούς», που έχουν αποτέλεσμα «όλο και περισσότερο σοβαροί και αξιόλογοι άνθρωποι να μην ασχολούνται με την πολιτική μέσα στο κλίμα αυτό της μόνιμης απαξίωσης». Με τη λογική αυτή του προέδρου η «δικομματική τακτοποίηση», η οποία παρέκαμψε το ΑΣΕΠ και τις άλλες διαδικασίες που ισχύουν για τους «κοινούς θνητούς», προφανώς αναβαθμίζει την πολιτική και την οδηγεί στην καταξίωσή της.

Υπενθυμίζεται ότι στην προχτεσινή συζήτηση του θέματος στη Βουλή (με την ξαφνική τροπολογία του Απ. Κακλαμάνη και τη συμφωνία της ΝΔ) ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος είχε διαφωνήσει έντονα με την πρόβλεψη διορισμού στο δημόσιο των συνεργατών των βουλευτών. Τόνισε, μάλιστα, ότι το ΚΚΕ δεν έχει κάνει χρήση αυτής της πρόβλεψης, απαγορεύοντας στους συνεργάτες των βουλευτών του να διορίζονται στο δημόσιο.

Ο Απ. Κακλαμάνης υπερασπίστηκε και την πρόβλεψη ότι οι συνεργάτες των βουλευτών θα είναι πλέον κάτοχοι διδακτορικού ή μεταπτυχιακού, λέγοντας ότι αυτό θα αναβαθμίσει το έργο των βουλευτών. Ετσι όμως παραγνωρίζει ότι η χρησιμότητα ενός συνεργάτη δεν πιστοποιείται από το διδακτορικό αλλά από τη δουλιά που κάνει, πράγμα που μπορεί να το εκτιμήσει μόνον ο ίδιος ο βουλευτής.