Με τη συνοδεία των γνωστών προπαγανδιστικών τρικ περί «ανάπτυξης για όλους», ανακοίνωσε μέσα στη βδομάδα η κυβέρνηση το μοίρασμα μέσα στις επόμενες μέρες του εφάπαξ επιδόματος πτωχοκομείου, που θα αφορά 250.000 νοικοκυριά με 953.000 μέλη, με ποσό που αντιστοιχεί στο 2,5% της μάζας των ματωμένων πλεονασμάτων που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες.

Το φετινό «μέρισμα» αφορά πολύτεκνα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα, κατηγορίες ανέργων και οικογένειες με εξαρτώμενα τέκνα ΑμεΑ, ενώ βέβαια με προδιαγραφές αντίστοιχες με αυτές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προβλέπονται και επιπλέον «κόφτες» με εισοδηματικά και άλλα κριτήρια.

Στο πλαίσιο της συζήτησης στη Βουλή για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2020 ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, ανακοίνωσε ότι το ποσό της «έκτακτης ενίσχυσης» διαμορφώνεται στα 700 ευρώ ανά νοικοκυριό και συνολικά θα μοιραστούν 175 εκατ. ευρώ από τα 7 δισ. ευρώ που αναμένεται το ύψος του φετινού «πλεονάσματος» στον κρατικό προϋπολογισμό.

«Ωφελημένοι» από το επίδομα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, θα είναι οικογένειες:

-- Με 4 τέκνα και άνω, με φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα, με βάση τις δηλώσεις έτους 2019, έως 20.000 ευρώ.

-- Που τουλάχιστον ο ένας γονέας είναι μακροχρόνια άνεργος, δηλαδή άνω των 12 μηνών, με τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο τέκνο και με φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα έως 15.000 ευρώ.

-- Που και οι δύο γονείς είναι βραχυχρόνια άνεργοι, κάτω δηλαδή των 12 μηνών, με τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο τέκνο και φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα έως 15.000 ευρώ.

-- Με εξαρτώμενα τέκνα ΑμεΑ, έως 24 ετών.

Ετσι, για παράδειγμα, νοικοκυριό με άνεργους και τους δύο γονείς χωρίς προστατευόμενα παιδιά δεν δικαιούται «μέρισμα», ανεξάρτητα από το όποιο ύψος εισοδήματος.

Επιπλέον, το άθροισμα των καταθέσεων όλων των μελών του νοικοκυριού να μην υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ, ενώ «τουλάχιστον ένας από τους δύο γονείς του νοικοκυριού θα πρέπει να διαμένει, νόμιμα και μόνιμα, στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία 10 έτη».

Σε κάθε περίπτωση, το εισοδηματικό κριτήριο αφορά στο «φορολογητέο» οικογενειακό εισόδημα, δηλαδή στο μεγαλύτερο ποσό που προκύπτει ανάμεσα στο πραγματικό εισόδημα του νοικοκυριού που δηλώνεται στη φορολογική δήλωση και στο «τεκμαρτό» που προσδιορίζεται από τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

Μάλιστα, σε σχετικές δηλώσεις του σε τηλεοπτικό σταθμό, ο υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε ότι θα ήταν «ευτυχής να μοιράζω λεφτά, αυτά όμως δεν υπάρχουν», την ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2020 περιέχει μπαράζ από νέες φοροελαφρύνσεις και άλλες παρεμβάσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις ισχυρές επιχειρήσεις.

Ταυτόχρονα, η ανακοίνωση του λεγόμενου «κοινωνικού μερίσματος» έδωσε το έναυσμα για άλλο έναν γύρο άθλιου «διαγωνισμού» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος έδωσε τα περισσότερα ψίχουλα, «αναδιανέμοντας» τη φτώχεια ανάμεσα σε φτωχούς και εξαθλιωμένους. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, επιβεβαίωσαν ότι η πολιτική «διαχείρισης» και «ενσωμάτωσης» της ακραίας φτώχειας που η πολιτική τους γεννάει σε κρίση και ανάκαμψη, όπως και οι διάφοροι μηχανισμοί της που έρχονται να «εξισορροπήσουν» τάχα το μόνιμο τσεκούρι σε Υγεία - Πρόνοια κ.ο.κ., είναι αναπόσπαστο τμήμα - η άλλη όψη - της πολιτικής που στηρίζει τους επιχειρηματικούς ομίλους.