Κυριακή 2 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Για ένα αδειανό πουκάμισο» !

Παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν στο Αφγανιστάν. Και παρακολουθώντας τα όλο και πιο πολύ βουλιάζω βαθιά μέσα σε ένα πηχτό, αναερόβιο και απροσδιόριστο υλικό, που δε μ' αφήνει να αναπνεύσω, μ' αφήνει όμως, και μάλιστα, με αναγκάζει, να διατυπώσω μια σειρά από ερωτήσεις, χωρίς ελπίδα, βέβαια, κάποιος να μου απαντήσει. Οχι γιατί αυτά που ρωτάω είναι δύσκολα, και χρειάζονται βαθιά ανάλυση, για να δοθεί μια απάντηση, αλλά γιατί αυτοί που πρέπει να μου απαντήσουν δεν με ακούν, όσο δυνατά κι αν φωνάξω. Αποφάσισα, λοιπόν, κι εγώ να απευθύνω τις ερωτήσεις μου σε σας, τακτικοί και ευαίσθητοί μου σύντροφοι αναγνώστες, που κάποια ελπίδα έχω να μου απαντήσετε, έστω και νοερά. Και τότε, να είστε βέβαιοι πως οι απαντήσεις σας θα πιάσουν τόπο. Ισως, μάλιστα να με βοηθήσουν, για να απαλλαγώ από όλα όσα, τον τελευταίο καιρό, με απασχολούν και μου αλλάζουν «…εντός μου το ρυθμό του κόσμου», όπως έλεγε ο αισθαντικός εκείνος ποιητής, όταν συνειδητοποιούσε ότι έχανε τα λογικά του, από τον απελπισμένο του έρωτα.

Ερώτηση πρώτη, λοιπόν. Πού κρύβεται, επιτέλους, ο κύριος Οσάμα μπιν Λάντεν; Κι αν, πραγματικά, κάπου κρύβεται, μήπως αυτό το κρυμμένο δεν είναι πια ζωντανό. Από τόσες βόμβες, έξυπνες ή όχι, που ξοδεύτηκαν κι άλλες τόσες ρουκέτες είναι δυνατό μια , τουλάχιστον, έστω και από λάθος, να μη βρήκε το κρησφύγετο του τρομοκρατημένου «τρομοκράτη»; Μήπως, τελικά, όλο αυτό το κυνήγι του «κρυμμένου θησαυρού» είναι στην πραγματικότητα κι αυτό σαν όλα αυτά τα ηλεκτρονικά αποκυήματα που μας έχει επιβάλει η αμερικάνικη αισθητική να παρακολουθούμε στα ΜΜΕ μόνο και μόνο για να παίρνουμε την προσοχή μας από τα προβλήματα της καθημερινής μας ζωής και να την κατευθύνουμε στα ασυνάρτητα δρώμενα του δημόσιου ψυχιατρείου που το ονόμασαν χαϊδευτικά «Big Brother». Μήπως, τελικά, όλο αυτό το τηλεοπτικό κυνήγι της τρομοκρατίας που γράφει, παράγει και σκηνοθετεί ο μέγας τρομοκράτης της ανθρωπότητας, Πρόεδρος Μπους είναι ένας στημένος πόλεμος για «…ένα αδειανό πουκάμισο, για μια Ελένη», όπως έγραψε ο Γ. Σεφέρης;

Ερώτηση δεύτερη: Τι θα εξυπηρετήσει όλο αυτό το ξεδιάντροπο, επικίνδυνο και ενάντια σε κάθε ηθική του διεθνούς δικαίου παζάρι για το ποιος, τελικά, θα αναλάβει τη διακυβέρνηση του Αφγανιστάν μετά την απομάκρυνση των Ταλιμπάν; Μήπως το αποτέλεσμα αυτού του φριχτού παζαριού το μόνο που θα εξυπηρετήσει είναι το συμφέρον της «πολιτισμένης» Δύσης; Αυτής της τρελής τρομοκράτισσας, που εδώ και διακόσια χρόνια προσπαθεί να βρει τρόπο για να καβαλήσει το Δρόμο του Μεταξιού και από εκεί, εύκολα πια, να καβαλήσει όλη την ανθρωπότητα, γιατί πότε με τις «καμήλες» της αποικιοκρατίας και πότε με τα τανκς του ιμπεριαλισμού θα πηγαινοέρχεται, θερίζοντας τα μπαχαρικά και τα μπαμπάκια της Ανατολής ή αρμέγοντας το μαύρο χρυσάφι της Κασπίας ή του αραβικού κόσμου.

Και, τέλος, ερώτηση τρίτη. Πότε θα αποφασίσουμε να πούμε ξεκάθαρα ποιες γυναίκες είναι στ' αλήθεια τρομοκρατημένες, αυτές που βιάζονται, χωρίς να τιμωρηθούν οι βιαστές τους, στις στάσεις του νεοϋορκέζικου μετρό ή οι άλλες που φοράνε την μπούργκα, για να μη βλέπουν το πρόσωπό τους στην αγορά; Και ποιοι , τελικά, είναι πιο βάρβαροι; Οι Ταλιμπάν που γκρεμίζουν τα αγάλματα του Βούδα, γιατί τα θεωρούν ξένα για τη θρησκευτική τους αισθητική ή οι Αμερικανοί που έχουν ξηλώσει δεκάδες όμοια αγάλματα, για να τα μεταφέρουν στο μητροπολιτικό μουσείο της Ν.Υόρκης και να τα επιδεικνύουν σαν προϊόντα της αρχαιολογικής τους έρευνας;

Αυτά τα ερωτήματα με πνίγουν, καλοί μου σύντροφοι και προσπαθώ να βγω από τη λάσπη του δυτικού πολιτισμού και να φύγω. Ερχεστε;


Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ