Στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής συζητείται από χτες το νομοσχέδιο-«σκούπα» της κυβέρνησης της ΝΔ για το «επιτελικό κράτος», με το οποίο, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, προωθεί νέες αντιδραστικές προσαρμογές του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνοντας ακόμα πιο ζοφερό τοπίο σε βάρος του λαού.

Το νομοσχέδιο έχει τίτλο «Επιτελικό Κράτος: Οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της κυβέρνησης, των Κυβερνητικών Οργάνων και της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης». Περιέχει 110 διατάξεις που αφορούν όλο το φάσμα της κρατικής διοίκησης και προωθούν σειρά θεσμικών αλλαγών, ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία του κράτους με όρους «σύγχρονου management».

«Για ένα σύγχρονο εγχειρίδιο διακυβέρνησης» έκανε λόγο ο αρμόδιος υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, μιλώντας χτες στην Επιτροπή, προσθέτοντας ότι πλέον, «η δημόσια πολιτική θα παράγεται από πάνω προς τα κάτω, με συνεκτικό σχέδιο επιχειρησιακής πολιτικής, που θα υλοποιείται από τα υπουργεία».

Στο «μοντέλο» των νέων προσαρμογών διαφώνησαν τα άλλα αστικά κόμματα με τον ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της «εποικοδομητικής» «προγραμματικής» αντιπολίτευσης που έχει δεσμευτεί, να εγκαλεί μέσω του εισηγητή του Χρ. Σπίρτζη την κυβέρνηση για «προχειρότητα» και πως «αντί για σύγχρονες δομές, που είναι αναγκαίες» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, «υπερσυγκεντρώνονται πολιτικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες, σε ένα πρόσωπο, στον πρωθυπουργό» και τον ειδικό αγορητή του ΠΑΣΟΚ Χ. Καστανίδη να κατηγορεί την κυβέρνηση επειδή δεν έθεσε το νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση. Ανάλογου διαχειριστικού τύπου ήταν η κριτική που άσκησαν και τα άλλα αστικά κόμματα.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, επισήμανε ότι «δεν είναι τυχαίο» που αυτό είναι το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ. Οπως σημείωσε, η κυβέρνηση «πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί μια σειρά θεσμικές αλλαγές για να οργανωθεί και να λειτουργήσει πιο επιτελικά το αστικό κράτος, με όρους "σύγχρονου management", "διοίκησης επιχείρησης", επιδιώκοντας να διαμορφώσει μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, ώστε το κράτος να γίνει πιο εχθρικό απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος και συνάμα πιο αποτελεσματικό, πιο "ανθεκτικό" στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών ομίλων για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, πιο ικανό στην επιβολή της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής».

Στη βάση αυτών, σημείωσε ότι με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου προωθείται η διαμόρφωση «ενός πυρήνα ανώτερων κρατικών υπαλλήλων, που θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, την όποια κυβερνητική εναλλαγή, ή την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα», έχοντας, όπως σημείωσε, τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, υπενθυμίζοντας και τις σχετικές δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα ότι δεν είναι αντίθετος άνθρωποι της αγοράς να μπαίνουν σε κυβερνητικά σχήματα.

Στην πραγματικότητα, τόνισε ο Μ. Συντυχάκης, «υλοποιούνται χρόνιες και εκφρασμένες απαιτήσεις των μονοπωλιακών ομίλων, του ΣΕΒ, διεθνών ιμπεριαλιστικών ενώσεων και φορέων, που επιθυμούν μια κυβέρνηση και μια δημόσια διοίκηση πιο σταθερές και αποτελεσματικές, ανθεκτικές σε κραδασμούς που προέρχονται είτε από εσωτερικές αντιθέσεις, είτε από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ικανές να εγγυώνται και να διεκπεραιώνουν απρόσκοπτα, με πιο απλές και γρήγορες διαδικασίες τις υποθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου, να επιβάλλουν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία είναι προϋπόθεση για την κερδοφορία του».

Οπως επισήμανε ο Μ. Συντυχάκης, «το κράτος, οι θεσμοί και οι μηχανισμοί του δεν εκδημοκρατίζονται, ούτε γίνονται φιλολαϊκοί εξαιτίας μιας αλλαγής στη σύνθεση της κυβέρνησης, ή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας», γιατί «στον καπιταλισμό, το κράτος είναι όργανο κυριαρχίας της αστικής τάξης. Η δε κρατική εξουσία επεξεργάζεται, σχεδιάζει και εξυπηρετεί τη στρατηγική της αστικής τάξης».

«Για το ΚΚΕ, μόνο μια εργατική - λαϊκή εξουσία, το εργατικό κράτος, που θα αφαιρέσει την ιδιοκτησία από τους επιχειρηματικούς ομίλους και θα την κάνει κοινωνική, λαϊκή περιουσία, θα πάρει στα χέρια της τον πλούτο που παράγεται, θα βγάλει από τη μέση το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους και στη θέση του θα βάλει την επιστημονικά κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, μπορεί να δώσει λύσεις στα φλέγοντα εργατικά - λαϊκά ζητήματα και να βγάλει στο προσκήνιο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Η λαϊκή εξουσία θα στηριχθεί σε λαϊκούς θεσμούς που θα γεννήσει η πάλη και η πρωτοβουλία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, θα αναδειχθούν, κατά συνέπεια, νέοι θεσμοί», κατέληξε ο βουλευτής του Κόμματος.