Την «απογείωση» της φορολογίας στο τσίπουρο και την τσικουδιά, στη βάση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών Οδηγιών, απαιτεί το Δικαστήριο της ΕΕ με πρόσφατη απόφασή του, η εφαρμογή της οποίας θα επιφέρει δραματικό χτύπημα σε χιλιάδες αμπελοκαλλιεργητές και αμβυκούχους - διήμερους αποσταγματοποιούς (καζανάρηδες), θα πλήξει δεκάδες μικρά και μεσαία αποστακτήρια - εμφιαλωτήρια, ενώ θα επιβαρύνει υπέρμετρα και τη λαϊκή κατανάλωση.

Η εν λόγω ευρωενωσιακή απόφαση ήρθε ύστερα από σχετική προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι η πολιτική και οι Οδηγίες της ΕΕ είναι κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων, εν προκειμένω ποτοβιομήχανων και μεγαλεμπόρων - εισαγωγέων εμφιαλωμένων ποτών, για ενίσχυση της κερδοφορίας τους σε βάρος των μικρομεσαίων παραγωγών - αμπελουργών και των μικρών μεταποιητικών μονάδων.

Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία»: Το συνολικότερο χτύπημα σε βάρος των μικρομεσαίων αμπελοκαλλιεργητών και καζανάρηδων έχει μεθοδευτεί εδώ και καιρό.

Από τον Ιούνη του 2017 είχε δημοσιοποιηθεί το «συμπληρωματικό μνημόνιο», που ανάμεσα στα άλλα απαιτούσε από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την εφαρμογή των 4 συστάσεων της δεύτερης «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ, που αφορούν τα ποτά. Σε αυτές περιλαμβανόταν το θέμα της φορολόγησης του τσίπουρου και της τσικουδιάς. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες, όλα τα προϊόντα που παρασκευάζονται από αιθυλική αλκοόλη - άρα και το τσίπουρο και η τσικουδιά - θα πρέπει να έχουν τον ίδιο φορολογικό συντελεστή.

Οπως σημειώνεται και στην ανακοίνωση της Κομισιόν για την προσφυγή της στο Δικαστήριο της ΕΕ, αυτό που έμπαινε και μπαίνει στο στόχαστρο είναι το γεγονός ότι για το τσίπουρο και την τσικουδιά μέχρι σήμερα «εφαρμόζεται μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης (50%), καθώς και εξαιρετικά μειωμένος συντελεστής (γύρω στο 6%) όταν παράγονται από μικρούς παραγωγούς, τους λεγόμενους "διήμερους" αποσταγματοποιούς».

Σε άμεση σύνδεση με τα παραπάνω, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε το 2018 να θέσει σε εφαρμογή την αλλαγή του καθεστώτος των «διημέρων» στην παραγωγή και διακίνηση χύμα τσίπουρου και τσικουδιάς. Με αυτήν την αλλαγή, τα τέσσερα «διήμερα» που ο μικρός αμπελοκαλλιεργητής έχει δικαίωμα να παράγει τσίπουρο ή τσικουδιά μετατρέπονταν σε ένα και μόνο 12ωρο, ενώ ταυτόχρονα έμπαινε «κόφτης» διακίνησης στα 120 κιλά κατ' ανώτατο όριο ανά αποστακτική περίοδο και ανά φυσικό πρόσωπο, σε αντίθεση με το προηγούμενο καθεστώς, που δεν έθετε περιορισμούς ως προς τη διακινούμενη ποσότητα.

Κάτω από την πίεση των αγώνων των μικρομεσαίων αγροτών και των μικρών καζανάρηδων, οι οποίοι πραγματοποίησαν πολύμορφες κινητοποιήσεις, βγαίνοντας και με τα τρακτέρ στους δρόμους, όπως έκαναν στον Τύρναβο, η κυβέρνηση απέσυρε τελικά την αλλαγή.

Πολύ σωστά, ωστόσο, οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες κάλεσαν τους αγρότες να παραμείνουν σε θέση μάχης, καθώς όλα τα παραπάνω μέτρα έχουν συγκεκριμένη στόχευση και δεν φεύγουν από το τραπέζι. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου επιδιώκουν να στερήσουν από τους αμπελοκαλλιεργητές το αναφαίρετο δικαίωμά τους να μπορούν να μεταποιήσουν το προϊόν που παράγουν (από σταφύλι σε στέμφυλα και μετά σε τσίπουρο ή τσικουδιά), ικανοποιώντας έτσι τα συμφέροντα μεγαλοβιομηχάνων και πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον τομέα.

Η εκτίμηση αυτή δεν άργησε να επιβεβαιωθεί. Με την απόφασή του που δημοσιοποιήθηκε στις 11/7/2019 (υπόθεση C-91/18), το Δικαστήριο της ΕΕ καλεί την Ελλάδα να εξισώσει τη φορολογία στο τσίπουρο και την τσικουδιά με τα υπόλοιπα αλκοολούχα ποτά, καταργώντας τον μειωμένο κατά 50% ειδικό φόρο κατανάλωσης που ισχύει για τις επιχειρήσεις απόσταξης, όπως και τον σημαντικά μειωμένο κατ' αποκοπή φόρο που ισχύει για τους μικρούς, «διήμερους» αποσταγματοποιούς.

Ειδικά για τους «διήμερους» αποσταγματοποιούς, το Δικαστήριο αναφέρει ότι οι Οδηγίες της ΕΕ επιτρέπουν «υπό προϋποθέσεις» μείωση κατά 50% σε σχέση με τον κανονικό εθνικό συντελεστή. Ακόμα και ένας τέτοιος «υπό προϋποθέσεις» συντελεστής, όμως, οδηγεί σε 9πλασιασμό της φορολογίας τους!

Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι η «δίκαιη» και «βιώσιμη ανάπτυξη» δεν χωρά τις ανάγκες της μικρομεσαίας αγροτιάς, δεν χωρά συνολικά τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Από την πείρα τους οι αμπελουργοί και οι καζανάρηδες γνωρίζουν καλά ότι δεν χωρά καμία αναμονή, καμία αυταπάτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κυβερνητική σύσκεψη που έγινε για το θέμα την προηγούμενη βδομάδα, με τη συμμετοχή του υφυπουργού Οικονομικών, βουλευτών και άλλων παραγόντων, το μόνο που ειπώθηκε από τη μεριά της κυβέρνησης ήταν ότι θα δοθεί... πίστωση χρόνου για την «προσαρμογή» σε αυτήν την απαράδεκτη απόφαση.

Ηδη μια σειρά αγροτικοί και αμπελουργικοί σύλλογοι με ανακοινώσεις τους καταγγέλλουν την ευρωενωσιακή απόφαση και καλούν τους μικρομεσαίους καζανάρηδες και αμπελοκαλλιεργητές, που βλέπουν κάθε μέρα το εισόδημά τους να μειώνεται, να ορθώσουν το ανάστημά τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ.

Να οργανώσουν την πάλη τους διεκδικώντας:

• Να μην εφαρμοστεί η απαράδεκτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
• Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ 2015-2020 της ΕΕ.
• Κατώτερες εγγυημένες τιμές για το σταφύλι, ώστε να καλύπτουν το κόστος παραγωγής για να επιβιώσουν οι μικρομεσαίοι καζανάρηδες - αμπελοκαλλιεργητές και να συνεχίζουν να παράγουν τσίπουρο με υψηλά ποιοτικά στοιχεία και προσιτή για το λαό τιμή.

Για τους μικρομεσαίους αγρότες είναι μονόδρομος η ενίσχυση της οργάνωσής τους μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους, το δυνάμωμα της συμμαχίας με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους ώστε ο αγώνας τους για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης να γίνεται πιο αποτελεσματικός και να έχει προοπτική.

Η προοπτική αυτή βρίσκεται στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, έξω από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ και του καπιταλιστικού συστήματος, που θα εγγυάται στον αγρότη σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, καλύτερη ζωή στην οικογένειά του, επαρκή, φτηνά και ασφαλή προϊόντα στο λαό.