Σύμφωνα με τη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού, κάθε παιδί που στερείται το οικογενειακό του περιβάλλον δικαιούται ειδική προστασία και βοήθεια από το κράτος. Να έχει κατάλληλο επίπεδο ζωής, που επιτρέπει τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη.
Από τη στιγμή που θα εντοπιστεί ασυνόδευτο παιδί, πρέπει να ενημερωθεί ο εισαγγελέας ανηλίκων προκειμένου να ενεργήσει ως προσωρινός επίτροπος και να το εκπροσωπήσει/συνδράμει στη διαδικασία καθορισμού του καθεστώτος του πρόσφυγα, αν εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία. Ομως, σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίος ο διορισμός επιτρόπου ή συμβούλου, γιατί διασφαλίζει την παροχή συμβουλών προς το απροστάτευτο παιδί, την προστασία των συμφερόντων του και την εκπροσώπησή του στα πλαίσια ικανοποίησης των αναγκών του (εκπαίδευσης, κοινωνικής ασφάλειας και φροντίδας της υγείας, έκδοσης εγγράφων κ.ά.).
Η ίδρυση της Δικαστικής Κοινωνικής Υπηρεσίας, που προβλέπεται στο άρθρο 49 του Ν. 2447/1996, η οποία θα μπορούσε να αναλάβει την κηδεμονία αυτών των παιδιών, δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Εως την έναρξη λειτουργίας της, τα αρμόδια πρωτοδικεία οφείλουν να διορίζουν επιτρόπους που μπορεί να επιλέγονται από την υπηρεσία επιμελητών των δικαστηρίων ανηλίκων, από ειδική υπηρεσία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από οργανώσεις ή θεσμούς που εξειδικεύονται και σε θέματα προσφύγων και παιδιών (Διεθνής Κοινωνική Υπηρεσία, Ιδρυμα Κοινωνικής Εργασίας, Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός κ.ά.). Προκειμένου να εκπληρώσουν το ρόλο τους αποτελεσματικά, οι σύμβουλοι ή οι επίτροποι πρέπει να έχουν την αναγκαία εξειδίκευση σε θέματα φροντίδας των παιδιών και να κατανοούν τις ειδικές και πολιτισμικές ανάγκες τους.
Τι έχει υλοποιηθεί από τα παραπάνω; Η κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» είναι η σαφέστερη και η πιο πικρή απάντηση στο βασικό ερώτημα.
Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, διά στόματος κατά καιρούς υπουργών τους, συχνά μάλιστα σε προεκλογικές περιόδους, τάζουν διάφορα, παραπλανούν, ψηφοθηρούν και σκεπάζουν το ζήτημα.
Η πολιτική τους ιδρυματοποιεί καταναγκαστικά τα παιδιά. Τραυματίζει, πονά κι εκφυλίζει την παιδική ηλικία, μέσα σ' ένα περιβάλλον που τα παιδιά βλέπουν κατά κύριο λόγο «άσπρη μπλούζα». Είναι διαρκώς σε επαφή με το στρες της ασθένειας, του πόνου και του θανάτου, χωρίς το χάδι του γονιού. Φτωχά, περιθωριοποιημένα, θύματα ρατσιστικών επιθέσεων από μικρούς και μεγάλους και κάποιες φορές και τα ίδια αναγκαστικοί θύτες.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνοι γι' αυτήν την τραγική κατάσταση, της ουσιαστικής κακοποίησης, της έκθεσης παιδιών σε πολλαπλούς κινδύνους. Κι όσο χιλιάδες πιτσιρίκια αντιμετωπίζονται ως «καμένο χαρτί», ζώντας στην κόλαση του περιβόητου «κόστους - οφέλους» και της «ανάπτυξης», που απαγορεύει τη δημιουργία ανθρώπινων προνοιακών δομών, δημόσιων, δωρεάν, σύγχρονων και υψηλών προδιαγραφών, εξακολουθούν να μοιράζονται φοροελαφρύνσεις και δώρα σε εφοπλιστές, τραπεζίτες και μεγαλοεργολάβους...