Να απαντήσει στην αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» ότι ο δήμος Κορωπίου θέτει ως προϋπόθεση «το νήπιο να μιλάη (sic) ελληνικά» για την εγγραφή του σε παιδικό σταθμό, επιχειρεί η αρμόδια υπηρεσία του δήμου. Με διάφορες επιστημονικοφανείς αρλούμπες, προσπαθεί μάταια να πείσει ότι πίσω από την απαράδεκτη αυτή προϋπόθεση εγγραφής στους παιδικούς σταθμούς, δεν υπάρχει καμία ρατσιστική αντίληψη, ούτε κάποια πρόθεση αποκλεισμού των μεταναστόπουλων.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το λιγότερο που έχουν να κάνουν οι υπηρεσίες του δήμου, είναι να αφαιρέσουν τώρα από το έντυπο της αίτησης τον συγκεκριμένο απαράδεκτο όρο, ο οποίος, σημειωτέον, λειτουργεί και αποτρεπτικά για εκείνες τις οικογένειες που έχουν νήπια, αλλά το παιδί τους δεν «μιλάη» ελληνικά, οπότε δεν απευθύνονται καν για εγγραφή στον παιδικό σταθμό. Ολα τα υπόλοιπα, περί «γλωσσικού κώδικα επικοινωνίας» που είναι αναγκαίος «για την προσωπική ασφάλεια του νηπίου και την ομαλή συμμετοχή του στα δρώμενα της καθημερινότητας των σταθμών» είναι αστεία, αν όχι προκλητικά, ειδικά όταν ακούγονται από στόμα παιδαγωγών.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ), με αφορμή μια εργατική διαφορά για υπερωρίες, απεφάνθη ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ «οφείλουν να επιβάλλουν στους εργοδότες την υποχρέωση να εφαρμόζουν αντικειμενικό, αξιόπιστο και ευχερώς προσβάσιμο σύστημα μέτρησης του ημερήσιου χρόνου εργασίας κάθε εργαζόμενου». Προς τούτο, επικαλείται ειδικότερα την Οδηγία 2003/88/ΕΚ, που καθορίζει τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και η οποία τίναξε στον αέρα το 8ωρο, 5ήμερο, 40ωρο για εκατομμύρια εργαζόμενους στην ΕΕ, προσαρμόζοντας γενικά τον εργάσιμο χρόνο στις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής και κερδοφορίας. Επικαλούνται δηλαδή μια Οδηγία που αποτελεί το θεμέλιο της «ευελιξίας», καθώς επιτρέπει στις επιχειρήσεις να επεκτείνουν τον ημερήσιο χρόνο εργασίας μέχρι και στις 13 ώρες (!) για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέσα στο χρόνο, απαλλάσσοντας έτσι τις επιχειρήσεις από το επιπλέον κόστος της υπερωριακής απασχόλησης, την ώρα που ο εργαζόμενος επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο στην υγεία του, απορρυθμίζεται η προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική του ζωή. Με πρόσχημα, επομένως, την καταγραφή των υπερωριών, για την προστασία τάχα των εργαζομένων, γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις τους η αντεργατική Οδηγία και συνολικά το πλαίσιο της «ευελιξίας», ενώ κανένας περιορισμός δεν προκύπτει για την εργοδοσία, η οποία έχει στα χέρια της ανεξάντλητες επιλογές από το αντεργατικό οπλοστάσιο για να μην πληρώσει τελικά την υπερωρία. Με αυτές τις αλήθειες ως κριτήρια, για τον πραγματικό ρόλο της ΕΕ, πρέπει οι εργαζόμενοι να πάνε στην κάλπη την επόμενη Κυριακή και να δώσουν δύναμη στο ΚΚΕ, παραμερίζοντας τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της ΕΕ και των κομμάτων της, που κάνουν το μαύρο άσπρο για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της.
Τεράστια ερωτήματα για το παρασκηνιακό παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη προκαλεί δημοσίευμα εφημερίδας («Εστία») την Παρασκευή, που αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταφέρει πρόταση στην Τουρκία για τη διευθέτηση του Κυπριακού η οποία περιλαμβάνει την κατοχύρωση του ρόλου του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατ. Μεσογείου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η κυβέρνηση πρότεινε στην Τουρκία να αποδεχτεί τους αναγκαίους συμβιβασμούς στην κατεύθυνση διευθέτησης του Κυπριακού και να αποσύρει τα στρατεύματά της από το νησί, όπου την «ασφάλεια» θα αναλάβει το ΝΑΤΟ! Από την πλευρά τους, οι «δυτικές» δυνάμεις που μετέχουν στο ενεργειακό κονσόρτσιουμ για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής θα συμφωνήσουν να βάλουν και την Τουρκία στο παιχνίδι. Το προτεινόμενο «deal» έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Απ' αυτή τη σκοπιά, αν ισχύουν όσα αναφέρει το δημοσίευμα, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση παίζει ρόλο «αγγελιαφόρου» προς την Τουρκία, κομίζοντας ένα σχέδιο που διαμορφώθηκε σε ...πολύ ψηλά πατώματα. Επιβεβαιώνει δηλαδή και μ' αυτόν τον τρόπο το ρόλο του «μεντεσέ» σε επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, καθώς ενισχύεται η βεβαιότητα ότι το Κυπριακό (και το Αιγαίο) αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου παζαριού των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Τουρκία, και επομένως οι «λύσεις» που βρίσκονται στο τραπέζι δεν μπορούν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του κυπριακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής. Και μια και το 'φερε η κουβέντα, ας απαντήσει η κυβέρνηση: Τι σχέδια κομίζει ο Τσίπρας στον Ερντογάν κάθε φορά που συναντιούνται, σχετικά με το Αιγαίο;