«Θα θέλαμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά και με αυτό πετύχαμε δύο στόχους της προεκλογικής μας εκστρατείας. Πρώτον, να σταματήσουμε τη δεξιά και την ακροδεξιά και δεύτερον να σχηματίσουμε μια αριστερή κυβέρνηση συνασπισμού». Αυτά δήλωσε ο αρχηγός των Podemos αμέσως μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος στην Ισπανία. Είναι να απορεί κανείς πώς εννοούν οι Podemos το ...σταμάτημα της ακροδεξιάς, αν αναλογιστούμε ότι το ακροδεξιό Vox είχε πάρει 0,2% στις εκλογές του 2016 και στις προχτεσινές έφτασε το 10,3%, εξασφαλίζοντας την είσοδό του στη Βουλή. Μάλιστα, η ακροδεξιά εκπροσωπείται κοινοβουλευτικά στην Ισπανία για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία του Φράνκο. Και να σκεφτεί κανείς ότι το αποτέλεσμα αυτό προέκυψε μετά από τη συγκυβέρνηση επί της ουσίας των Podemos με τους σοσιαλδημοκράτες (στήριζαν κοινοβουλευτικά την κυβέρνηση μειοψηφίας του Σάντσεθ), που παρουσιάστηκε από την πλευρά τους ως «απάντηση» στο νεοφιλελευθερισμό του Ραχόι και στην άνοδο της ακροδεξιάς! Ο «μπαμπούλας» της ακροδεξιάς αξιοποιείται για να συγκροτηθούν «προοδευτικά μέτωπα» εγκλωβισμού του λαού, την ώρα που οι ίδιες δυνάμεις του κεφαλαίου, οι οποίες εμπιστεύονται τη διακυβέρνηση στην παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατία, θέλουν και την ακροδεξιά τμήμα του αστικού πολιτικού συστήματος για πολλαπλή αξιοποίηση ενάντια στο λαό.