Το «καβγαδάκι» που έχουν στήσει ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, για το ποιος δικαιούται να πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα των ισπανικών εκλογών και την πρωτιά του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, είναι παραπάνω από αποκαλυπτικό για τις «μεγάλες» διαφορές τους, αλλά και για το τι εννοούν όταν μιλάνε για «προοδευτικά» μέτωπα.

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα αντιλαϊκά «κατορθώματα» της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας, την οποία τώρα παρουσιάζουν ως «πρότυπο» και «οδηγό», και τη νίκη της ως «μήνυμα ελπίδας», για να καταλάβει το πώς οι δυνάμεις αυτές διασύρουν κατ' εξακολούθηση την έννοια της προόδου, προκειμένου να «ξεπλύνουν» την παλιά αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία και να εγκλωβίσουν το λαό στα «νέα» σχήματα διαχείρισης του κεφαλαίου.

Από τη διακυβέρνηση του Θαπατέρο το 2010, που ξεχαρβάλωσε τις εργασιακές σχέσεις, φτιάχνοντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο πάνω στο οποίο «πάτησαν» οι νόμοι της επόμενης «νεοφιλελεύθερης» κυβέρνησης, έως τη σημερινή διακυβέρνηση Σάντσεθ, με τη στήριξη των Ποδέμος, που το πρώτο... προοδευτικό της μέτρο ήταν να υλοποιήσει τον προϋπολογισμό της «δεξιάς» του Ραχόι, τα αντιλαϊκά έργα - και - της ισπανικής, όπως και της υπόλοιπης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, είναι καταγεγραμμένα.

Αλλωστε, και στην Ισπανία, που δεν μπήκε ποτέ σε μνημόνια, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, σοσιαλδημοκράτες και «νεοφιλελεύθεροι», αυτοδύναμοι ή με κυβερνήσεις συνεργασίας, ενιαία και διαδοχικά υλοποίησαν (όπως και στη χώρα μας) τα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπει η συμμετοχή στην ΕΕ: Από τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, τις αναδιαρθρώσεις για τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με την κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας, την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την απελευθέρωση απολύσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών για να θωρακιστούν οι τράπεζες κ.ο.κ.

Αυτό το αντιλαϊκό οπλοστάσιο, που άφησε άθικτο και το ενίσχυσε, επιχείρησε η ισπανική σοσιαλδημοκρατία, όπως ακριβώς και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, να καμουφλάρει πίσω από ορισμένα μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας ή υπερπροβάλλοντας άλλα μέτρα, όπως π.χ. την αύξηση του κατώτερου μισθού.

Είναι εξάλλου η «προοδευτική διακυβέρνηση» Σάντσεθ που όχι μόνο συνυπέγραψε όλες τις αντιδραστικές αποφάσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, αλλά και από τις πρώτες που στήριξαν το αμερικανικό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα και αναγνώρισαν τον αρχιπραξικοπηματία Γκουαϊδό ως μεταβατικό της πρόεδρο, μαζί με άλλους «σοσιαλιστές» συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με δεξιά κόμματα.

Για τέτοια... πρόοδο μιλάμε. Με αυτές τις δυνάμεις, στην Ισπανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη, καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον λαό να... υψώσει τείχος στην ακροδεξιά και τον φασισμό. Οι διαψευσμένες λαϊκές ελπίδες, τα συνεχή κάλπικα διλήμματα που οι ίδιοι θέτουν και βέβαια η στήριξη των ακροδεξιών δυνάμεων από το σύστημα που όλοι μαζί υπηρετούν, έστειλαν τους νοσταλγούς του Φράνκο στην ισπανική Βουλή.

Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται ότι τίποτα το προοδευτικό δεν έχει να περιμένει ο λαός από τις δυνάμεις που στηρίζουν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στήνοντας τη μια πίσω απ' την άλλη τις παγίδες και τα κάλπικα διλήμματα για τον εγκλωβισμό στην πολιτική του κεφαλαίου.

Το πραγματικά προοδευτικό είναι η πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που στραγγαλίζονται στη μέγκενη της καπιταλιστικής οικονομίας, η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ, για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών. Αυτόν τον ελπιδοφόρο δρόμο για τον λαό φωτίζει με τον αγώνα και τις θέσεις του το ΚΚΕ, και γι' αυτό ο λαός έχει κάθε λόγο να το ενισχύσει αποφασιστικά στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.