Ο σχεδιασμός της Τράπεζας Πειραιώς για 1.200 απολύσεις, με τη μορφή της απόσχισης κλάδου, ο οποίος ήρθε στην επιφάνεια από τη μαζική απεργιακή απάντηση των εργαζομένων την περασμένη Δευτέρα, είναι ένα νέο επεισόδιο της εντεινόμενης επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου.

Αποτελεί μέρος της γενικότερης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι τραπεζίτες και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ενάντια στην εργατική τάξη συνολικά και τα λαϊκά στρώματα. Στόχος τους είναι, νομοθετώντας αντεργατικά μέτρα και «λύνοντας» τα χέρια των εργοδοτών, να αυξηθούν τα κέρδη των τραπεζιτών, να μπορούν να παίξουν οι τράπεζες αποτελεσματικότερα το ρόλο τους για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αυτόν τον στόχο υπηρετεί η πολιτική της κυβέρνησης για τους πλειστηριασμούς και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, με την ουσιαστική διάλυση της όποιας προστασίας έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία των χρεωμένων εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, όπως και με την προωθούμενη πώληση «κόκκινων» δανείων στα κερδοσκοπικά funds. Είναι απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου να φύγουν τα «βαρίδια», για να στηριχθούν με νέα δάνεια οι επενδύσεις και τα κέρδη του.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η απαλλαγή των τραπεζών από χιλιάδες τραπεζοϋπάλληλους - περίπου 10.000 - μέσα στα επόμενα 2 χρόνια, αποτυπώνοντας μια ακόμα πλευρά της... «μεταμνημονιακής περιόδου» για την οποία πανηγυρίζει προκλητικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Το μέλλον για τους τραπεζοϋπαλλήλους είναι η συρρίκνωση του «μόνιμου» προσωπικού, η επέκταση κάθε λογής «ευέλικτων» και ελαστικών μορφών εργασίας, το χτύπημα των μισθών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Μπαράζ αντεργατικών αναδιαρθρώσεων των τελευταίων ετών έχουν ως συνέπεια χιλιάδες εργαζόμενοι να απασχολούνται στις τράπεζες μέσω εργολάβων και «ενοικιαζόμενης» εργασίας, να περνούν σε θυγατρικές εταιρείες ή σε άλλες «συνεργαζόμενες» επιχειρήσεις (εισπρακτικές, χρηματοπιστωτικές κ.ά.).

Μόλις πριν από λίγες μέρες, πάνω από 1.000 εργαζόμενοι στην Τράπεζα Πειραιώς στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της χώρας κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν για το νέο σχέδιο απόσχισης τμημάτων (και ανάθεσής τους σε άλλες εταιρείες, «outsourcing») που οδηγεί σε νέες απολύσεις. Σε αυτήν τη διαδικασία βρίσκεται σήμερα και η Eurobank, που προχωρά σε απόσχιση της υπηρεσίας ακινήτων και καλεί τους εργαζόμενους να υπογράψουν «εθελούσια» έξοδο, δηλαδή την απόλυσή τους με την υπογραφή τους!

Πριν από μερικούς μήνες η Τράπεζα Πειραιώς πούλησε το 50,1% της θυγατρικής της «PD Services» στην εταιρεία ICAP, αφαιρώντας από τους 300 εργαζομένους τη δυνατότητα να διεκδικήσουν την ένταξή τους στο προσωπικό της τράπεζας και στην κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (την... «επέκταση» και «υποχρεωτικότητα» της οποίας διαφήμιζε κατά τ' άλλα η κυβέρνηση!). Η Εθνική Τράπεζα απασχολεί περίπου 1.500 «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους. Παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στις άλλες τράπεζες. Από την άλλη, η κλαδική ΣΣΕ που έληξε στις 31/12/18 διατήρησε τις μειώσεις μισθών κατά 10% και διευκόλυνε τους τραπεζίτες να εντατικοποιήσουν την εργασία.

Τραπεζίτες και κυβέρνηση έχουν για στήριγμα στην υλοποίηση της αντεργατικής επίθεσης την πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας των τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ), όπως και τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα μεγάλα επιχειρησιακά σωματεία των τραπεζών. Τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της ΕΝΟΤΗΤΑΣ, της ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), που τόσα χρόνια καλλιεργούν τον εφησυχασμό, τον «κοινωνικό εταιρισμό» και την υποταγή των εργαζομένων στα συμφέροντα των τραπεζιτών.

Στις 29 Γενάρη η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ. Οι προτάσεις της αποκλείουν ξανά το μεγάλο τμήμα των εργαζομένων που δουλεύουν για χρόνια στον κλάδο σε θυγατρικές, εργολάβους, και ως «ενοικιαζόμενοι».

Επιπλέον: Κατοχυρώνει τις μειώσεις στους μισθούς. Παζαρεύει το ωράριο. Αποδέχεται τις «εθελούσιες» απολύσεις ως μορφή συρρίκνωσης του προσωπικού. Κοροϊδεύει για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους όταν ζητά να υπάρχει και στη νέα κλαδική ΣΣΕ «ρήτρα προστασίας της απασχόλησης», τη στιγμή που παραδέχεται ότι «η απασχόληση έχει συρρικνωθεί κατά 30.000 εργαζόμενους την τελευταία δεκαετία», κοντά στο 50% των «μόνιμων» εργαζομένων!

Το «Αγωνιστικό Μέτωπο» στην ΟΤΟΕ, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές στοχεύσεις της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, σημειώνει ότι η πρότασή της είναι «κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζιτών», και εξηγεί:

-- Για την «ανάκτηση των απωλειών και αποκατάσταση του κλαδικού ενιαίου μισθολογίου»: Εσκεμμένα η ηγεσία της ΟΤΟΕ δημιουργεί ένα θολό τοπίο για τις οικονομικές διεκδικήσεις, χωρίς να αναφέρει τι σημαίνει σε νούμερα η σταδιακή ανάκτηση, τι θα γίνει με το επίδομα ισολογισμού. Τα κλιμάκια και οι πολυετίες βαφτίστηκαν «δυναμική του ενιαίου μισθολογίου». Σε βάθος δεκαετίας δηλαδή...

-- Για την περίφημη «θεσμική θωράκιση της απασχόλησης»: Σχετική πρόβλεψη περιείχε και η προηγούμενη κλαδική σύμβαση. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους τραπεζίτες, μέσω «εθελουσίων», να συνεχίσουν τις απολύσεις, να διώξουν και συναδέλφους ΑμεΑ, να απαλλαγούν από προσωπικό μέσω «αποσχίσεων», να αντικαθιστούν το προσωπικό με «ενοικιαζόμενους», με outsourcing. Τελευταίο «φρούτο» η ανάθεση των ATM και APS ακόμα και μέσα στα καταστήματα σε εταιρείες security. Το «Αγωνιστικό Μέτωπο» καλεί τους εργαζόμενους να απαιτήσουν: Καμία απόλυση και άμεση ένταξη όλων των ενοικιαζόμενων στους Οργανισμούς των τραπεζών με πλήρη δικαιώματα.

-- Για την «ομαλή μετάβαση των τραπεζών στην ψηφιακή εποχή»: Η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ προτείνει τη θέσπιση διμερούς κλαδικού θεσμού ενημέρωσης και διαβούλευσης, διεπιστημονικές ομάδες κ.λπ., επικεντρώνοντας το πρόβλημα στην εκπαίδευση και την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, ωστόσο, στο έδαφος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, χρησιμοποιούνται για άμεση μείωση του κόστους, αλλά και για το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, του σταθερού ημερήσιου χρόνου δουλειάς και του ωραρίου, για παραπέρα μείωση του προσωπικού. Είναι μονόδρομος η απαίτηση να κερδίσουν οι εργαζόμενοι των τραπεζών από την εφαρμογή των νέων τεχνολογικών επιτευγμάτων, με μείωση του ωραρίου εργασίας.

-- Για την «αξιολόγηση της απόδοσης», η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ θέλει να συμφωνήσει την απαράδεκτη ποσοτική στοχοθεσία, αποκλείοντας τάχα την ατομική. Στην πράξη έχει αποδειχτεί ότι η ποσοτική στοχοθεσία μιας μονάδας επιμερίζεται ατομικά και αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης και ίσως μελλοντικά και απόλυσης. Το «Αγωνιστικό Μέτωπο» καλεί σε αγώνα ενάντια στην εντατικοποίηση και σε κάθε μορφή στοχοθεσίας που αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης για τους εργαζόμενους.

-- Για την «Εταιρική Διακυβέρνηση και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη»: Η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ απαιτεί να δημιουργηθεί κλαδικός φορέας για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Ωστόσο, όροι όπως «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» θα έπρεπε να είναι κόκκινο πανί για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Μέσα στο ίδιο το κείμενο της πρόσκλησης της ΟΤΟΕ υπάρχει η επεξήγηση του όρου: «Κάθε επιχείρηση οφείλει να εξισορροπεί τα συμφέροντα της ίδιας και των μετόχων της με τα ευρύτερα κοινωνικά συμφέροντα, συμβάλλοντας στη γενικότερη κοινωνική ευημερία». Για άλλη μια φορά, δηλαδή, η ηγεσία της ΟΤΟΕ πλασάρει στους εργαζόμενους την αυταπάτη ότι μπορεί στον καπιταλισμό μια επιχείρηση και δη τράπεζα να υπηρετεί... την «κοινωνική ευημερία»!

Σωματεία, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μπαίνουν μπροστά για την οργάνωση του αγώνα του συνόλου των εργαζομένων στον κλάδο, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Συστήματος Αττικής στην πρόσφατη κινητοποίηση στην Τράπεζα Πειραιώς είχε κηρύξει στάση εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στην τράπεζα, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η υπόθεση της απόσχισης ενός τμήματος δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο τμήμα αυτό αλλά είναι μέρος της συνολικότερης επίθεσης των τραπεζιτών ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους. Την ίδια μέρα, τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ πρωτοστάτησαν για την οργάνωση των κινητοποιήσεων σε άλλες πόλεις της χώρας.

Σε επίπεδο κλάδου, το «Αγωνιστικό Μέτωπο» έγκαιρα, από τον Οκτώβρη του 2018, πρόβαλε και συζήτησε με τους εργαζόμενους την πρότασή του για τη διεκδίκηση της κλαδικής Σύμβασης με τρεις συγκεκριμένους βασικούς άξονες και με κριτήριο τις σημερινές ανάγκες όλων των εργαζομένων στις τράπεζες:

-- Αυξήσεις 10% στα κλιμάκια.

-- Μείωση του ωραρίου εργασίας κατά 1 ώρα.

-- Κάλυψη όλων των εργαζομένων στις τράπεζες και τις θυγατρικές τους ανεξάρτητα από τη σημερινή σχέση εργασίας τους.

Την πρόταση αυτή, που είναι η μοναδική κόντρα στην κοινή στάση ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), κατέθεσε στο συνέδριο της ΟΤΟΕ, τον περασμένο Νοέμβρη, και στο Γενικό Συμβούλιο του Δεκέμβρη, παράλληλα με ένα πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων που η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ αρνήθηκε.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το «Αγωνιστικό Μέτωπο» τονίζει την ανάγκη οι εργαζόμενοι να οργανώνουν τον αγώνα τους ενάντια στις απολύσεις και παράλληλα να κάνουν δική τους υπόθεση, και να μην αφήσουν στα χέρια της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΟΤΟΕ, το ζήτημα της υπογραφής νέας κλαδικής ΣΣΕ. Να παλέψουν για σύμβαση με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα και όχι αυτά των εργοδοτών. Με αυτήν την προοπτική, τους καλεί να συμμετέχουν σε γενικές συνελεύσεις στα καταστήματα και τις υπηρεσίες των τραπεζών, να συμβάλλουν με τη γνώμη τους, τη συμμετοχή τους, στην ανάπτυξη αγωνιστικών δράσεων.

Επιπλέον, υπογραμμίζει πως ο κλάδος πρέπει να συντονίσει τη δράση του με το σύνολο των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Να παλέψουν για την προστασία της πρώτης κατοικίας, να βάλουν τέλος στα αντιλαϊκά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων και των κυβερνήσεών τους.