Με μαζικές και δυναμικές συγκεντρώσεις σε όλη την Ινδία συνεχίστηκε χτες η διήμερη πανεθνική απεργία που διοργάνωσαν η Πανινδική Συνομοσπονδία των Εργατικών Συνδικάτων (AITUC), η Συνομοσπονδία Ινδικών Συνδικάτων (CITU), άλλα συνδικάτα μέλη της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) και 8 ακόμα συνομοσπονδίες.

Η απεργία σημείωσε μεγάλη επιτυχία στην πρωτεύουσα Νέο Δελχί και σε πολλά από τα κρατίδια της αχανούς χώρας, ενώ, σύμφωνα με τους διοργανωτές, στην απεργία συμμετέχουν κλάδοι που εκπροσωπούν πάνω από 200 εκατομμύρια εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, στην απεργία συμμετέχουν εργαζόμενοι σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ορυχεία, στην πετρελαιοβιομηχανία, στην Ενέργεια, στα ταχυδρομεία, στις Τηλεπικοινωνίες, στη Μεταποίηση, στον Χάλυβα, καθώς και εκπαιδευτικοί, υγειονομικοί, ακόμη και οδηγοί ταξί.

Οι εργαζόμενοι της Ινδίας διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, δημιουργία θέσεων εργασίας, δημόσια και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και προστασία των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Η διήμερη απεργία αποτελεί συνέχεια και κλιμάκωση των μεγάλων αγώνων και απεργιακών κινητοποιήσεων των προηγούμενων χρόνων ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης Μόντι. Επίσης με αφορμή τη μέρα αλληλεγγύης στους εργάτες γης στις 19 Γενάρη, γίνονται προτάσεις για να δοθεί συνέχεια στον αγώνα των εργαζομένων.

Την αλληλεγγύη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ελλάδας έχει εκφράσει από την πρώτη στιγμή το ΠΑΜΕ, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων της Ινδίας.

Επίσης, στο γειτονικό Μπαγκλαντές συνεχίστηκαν χτες για 4η μέρα μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις βιομηχανίες ενδυμάτων (φασονατζίδικα για πολυεθνικές εταιρείες ρούχων) διεκδικώντας βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής τους. Στην πρωτεύουσα Ντάκα η αστυνομία αντιμετώπισε τις εργατικές διαμαρτυρίες με ιδιαίτερη βαρβαρότητα και ένας εργάτης πέθανε από χτυπήματα από τα αστυνομικά γκλομπς και δεκάδες τραυματίστηκαν, ενώ έπεσε «βροχή» από δακρυγόνα και έγινε χρήση κανονιών νερού.

Οι εργάτες στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας του Μπαγκλαντές, που συνεισφέρει το 80% των εξαγωγών, συχνά εκτός από τις άθλιες συνθήκες εγκλωβίζονται σε «χάρτινα» κτίρια - φυλακές και πληρώνουν με τη ζωή τους την ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας (ένα τέτοιο πολύνεκρο έγκλημα έγινε τον Απρίλη του 2013 στην Ντάκα, στο κτίριο «Ράνα Πλάζα» που κατέρρευσε δολοφονώντας 1.127 εργάτες και εργάτριες). Στη χώρα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 4.500 εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας και οι βιομήχανοι κάτοχοί τους κερδίζουν πάνω από 30 δισ. δολάρια από την εξαγωγή προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας, κυρίως προς τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για λογαριασμό εταιρειών όπως οι «WalMart», «JC Penney», «H&M», «Marks&Spencer», «Carrefour and Tesco» κ.λπ.

Οι αστικές κυβερνήσεις, μετά από τις μεγάλες διαμαρτυρίες με αφορμή και τα πολύνεκρα εγκλήματα, έδιναν συνεχώς υποσχέσεις για μέτρα βελτίωσης της κατάστασης. Η τελευταία κυβέρνηση το Σεπτέμβρη έταξε αύξηση ...51% στον μισθό των εργατών στα 8.000 τάκα (ή περίπου 95 δολάρια), όταν οι εργαζόμενοι ζητούν τουλάχιστον 18.000 τάκα (215 δολάρια), ώστε να μπορούν να ζουν με σχετική αξιοπρέπεια. Να σημειώσουμε ότι νοίκι σπιτιού κάτω από 3.000 τάκα δεν υπάρχει ακόμα και στις παραγκουπόλεις κοντά στις βιομηχανικές ζώνες. Την ίδια ώρα, οι βιομήχανοι ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να πληρώσουν πάνω από 6.300 τάκα. Ετσι είναι σίγουρο ότι ο σκληρός αγώνας των εργατών και των εργατριών, που είναι η πλειοψηφία του κλάδου, θα συνεχιστεί.