Τρεις ακόμα νεκροί από πλημμύρες, αεροπλάνα με προορισμό τη Θεσσαλονίκη που κάνουν βόλτες μέχρι την ...Τιμισοάρα εξαιτίας του κλειστού αεροδρομίου, η - κατά τον πρωθυπουργό - «πρωτεύουσα των Βαλκανίων» χωρίς λεωφορεία εξαιτίας του παμπάλαιου στόλου και των κλειστών δρόμων, ένα ολόκληρο νησί αποκλεισμένο, όπου στήθηκε μάλιστα με θράσος η προχτεσινή κυβερνητική φιέστα, εθνικές οδοί κλειστές, χιλιάδες εγκλωβισμένοι μετανάστες να ξεπαγιάζουν στα νησιά, δεκάδες χιλιάδες να ξεπαγιάζουν στα σπίτια τους ή ακόμα και σε νοσοκομεία λόγω έλλειψης πετρελαίου. Αυτός είναι ένας μικρός μόνο απολογισμός της «ετοιμότητας» του κρατικού μηχανισμού τις τελευταίες μέρες που το κρύο αγρίεψε, χωρίς πάντως να έρθει και η συντέλεια του κόσμου, όπως προειδοποιούσαν τα κρατικά επιτελεία και πολλά από τα ΜΜΕ. Δεν πρόκειται για κάποιο «κρύο» αστείο, αλλά για την ψυχρή πραγματικότητα με την οποία έρχονται ξανά και ξανά αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα: Το αστικό κράτος όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να τους προστατέψει, αλλά εχθρεύεται τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, γιατί υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Γι' αυτό ιεραρχεί στον πάτο τις ανάγκες του λαού, βάζει τις υποδομές που έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα στο «ζύγι» του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, σχεδιάζει μόνο ό,τι ανοίγει νέα πεδία κερδοφορίας στους καπιταλιστές.