Παρέμβαση στην Οικονομική Επιτροπή της ΓΣΕΕ, με την οποία ζητείται μέρος των χρημάτων που αυτή εισπράττει από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων, να πηγαίνει απευθείας στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, προκειμένου να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες τους, έκαναν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Σε ανακοίνωσή του για το συγκεκριμένο ζήτημα, που απευθύνεται προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις μας. Ζούμε καθημερινά με το άγχος και την επίπονη προσπάθεια που καταβάλλουμε για να ανταποκριθούμε στις στοιχειώδεις οικονομικές απαιτήσεις, πόσο μάλλον για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων.

Απαιτήσεις που μεγαλώνουν όσο η εργατική πάλη οργανώνεται και διεξάγεται κάτω από όλο και πιο σύνθετες συνθήκες και κάθε λογής εμπόδια - άμεσα και έμμεσα - που βάζουν η εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό.

Σε αυτές τις συνθήκες η οικονομική πίεση που δέχονται τα ταξικά συνδικάτα μεγαλώνει, σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που ενισχύονται με πολλούς τρόπους από την εργοδοσία και το κράτος της, προκειμένου να προωθούν με διάφορα μέσα την πολιτική τους.

Η ΓΣΕΕ έχει μηνιαία απόδοση από τον ΟΑΕΔ πάνω από 400.000 ευρώ, έχει τραπεζικές καταθέσεις πάνω από 7.000.000 ευρώ (στοιχεία του Σεπτέμβρη του 2017), εκτός των ποσών που διαχειρίζεται από ινστιτούτα, όπως το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, και τα διάφορα προγράμματα που υλοποιούνται μέσα από αυτά, ενώ κάτω οι οργανώσεις δεν μπορούν να βγάλουν ούτε ανακοίνωση στον κλάδο τους.

Στη βάση αυτών των δεδομένων, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ έθεσαν σε προηγούμενη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ το ζήτημα της απόδοσης από τη ΓΣΕΕ, απευθείας στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, μέρους των χρημάτων που αυτή εισπράττει από τον ΟΑΕΔ.

Για το ΠΑΜΕ, η διεκδίκηση των χρημάτων που αποδίδονται μέσω του ΟΑΕΔ και τα οποία οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν για να λειτουργούν τα συνδικάτα τους, είναι αναπόσπαστο και ουσιαστικό κομμάτι της παρέμβασής του και της μάχης που δίνει μέσα στο εργατικό κίνημα.

Δεν παραιτούμαστε από τη διεκδίκηση αυτών που μας ανήκουν, αυτών που δικαιούνται τα συνδικάτα, αυτών που, τελικά, ανήκουν στους ίδιους τους εργαζόμενους!».