Γράφαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο ότι ο Αμερικανός δραματουργός Αρθουρ Μίλερ αντιμετωπίζει κριτικά κι ερμηνευτικά την εποχή του, γι' αυτό τα έργα του δεν εμβαπτίστηκαν στον δοκιμαστικό σωλήνα του ψευδεπίγραφου αμερικανικού ονείρου. Από πολύ νωρίς, ήδη από το 1938, οπότε αποφοιτά από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου γνωρίζει την αριστερών πεποιθήσεων συμφοιτήτριά του και πρώτη σύζυγό του, Μέρι Σλάτερι, επιλέγει η συγγραφή του να έχει ξεκάθαρους πολιτικούς και κοινωνικούς στόχους. Δεν συστήνει στο θεατρικό κοινό το κλειστοφοβικό ψυχολογικό θέαμα, το οποίο αυτοκαταστρέφεται από αδιέξοδες ανεπίδοτες κινήσεις επικοινωνίας. Υπερασπίζεται τους χτυπημένους από την εξαθλίωση Δεν αναζητά τα...

942 λέξεις, στήλη: ΔΑΧΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ - ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, σελ.: 26

«Ο μπαμπάς ο πόλεμος» γράφτηκε από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη το 1951, όμως συνάντησε πολλά εμπόδια στο ανέβασμά του, γιατί φάνηκε «παράδοξο» και «τολμηρό» στους ανθρώπους του θεάτρου εκείνη την εποχή. Ο Καμπανέλλης όμως ξαναδούλεψε το κείμενο γύρω στο 1960 και όταν ο Κουν του ζήτησε να το ανεβάσει στα χρόνια της χούντας, το ανέβασμα «σκόνταψε» στη λογοκρισία. Η τελική του μορφή ανέβηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης την περίοδο 1979-80, με νέα στοιχεία που πλούτισαν τους χαρακτήρες και τον μύθο του έργου. «Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή κι απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν...

1428 λέξεις, σελ.: 29

124 λέξεις, σελ.: 29