Phasma

απο τις διαδηλώσεις για την απελευθέρωση των συνδικαλιστών

Η δίωξη των στελεχών του ΠΑΜΕ δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Αποτελεί κλιμάκωση της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και προσπάθεια να εφαρμοστεί το δόγμα «νόμος και τάξη», όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά συνολικά του αστικού κράτους και των καπιταλιστών. Είναι η συνέχιση της πολιτικής που κρατά για χρόνια επιστρατευμένους τους ναυτεργάτες που στέλνει φύλλα πορείας στους εργαζόμενους του Μετρό και τους καθηγητές, που βγάζει 9 στις 10 απεργίες παράνομες.

Επιπλέον, σε δίκη μεθαύριο Τρίτη, σέρνονται δεκάδες στελέχη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στη Ζάκυνθο. Η δίωξη ενάντια στους Τάκη Στρούζα, πρόεδρο του ΕΚ Ζακύνθου, Δημήτρη Σούλη, μέλους της τοπικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ και σε 25 ακόμα αγρότες, ασκήθηκε τον Γενάρη του 2009 επειδή συμμετείχαν σε συμβολικό αποκλεισμό του λιμανιού, διαμαρτυρόμενοι στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης που ξεκληρίζει τη φτωχή αγροτιά.

Στο στόχαστρο δικαστικών διώξεων μπήκε την προηγούμενη βδομάδα για ακόμα μια φορά, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, καθώς, με μηνυτήρια αναφορά του εισαγγελέα της Λάρισας και με την κατηγορία της άσκησης βίας και κατάληψης των Εφοριών, κλήθηκε σε απολογία ο πρόεδρός του Τ. Τσιαπλές.

Επίσης, σε εξέλιξη βρίσκονται διαδικασίες απολογίας του προέδρου, του γραμματέα και του ταμία του ΕΚΛ, συνδικαλιστών του συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, μετά από μήνυση των βιομηχάνων της Γαλακτοβιομηχανίας «ΟΛΥΜΠΟΣ» για απεργία που έγινε το 2012 στο εργοστάσιο, καθώς, επίσης, μηνύσεις σε βάρος συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ για κινητοποιήσεις ενάντια στα διόδια και κλήση σε απολογία του προέδρου του ΕΚΛ, με αναφορά της αστυνομίας για κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στα διόδια.

Και μόνο αυτές οι ειδήσεις δείχνουν ότι η συνδικαλιστική δράση είναι υπό διωγμό και αποτελεί συστατικό στοιχείο της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Η δίωξη των 35 συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και πολύ περισσότερο το σαθρό κατηγορητήριο είναι μια πρόσθετη απόδειξη ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να κάμψει το φρόνημα της εργατικής τάξης και για το σκοπό αυτό επιστρατεύει κάθε μέσο.

Σε ανακοίνωσή του για τη δίκη το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Την Τετάρτη 12 Ιούνη διεξάγεται η δίκη των 35 στελεχών των συνδικάτων (ομοσπονδιών και σωματείων) και του ΠΑΜΕ που είχαν συλληφθεί με την κατηγορία ότι έσπασαν την πόρτα του γραφείου του υπουργού Εργασίας.

Πρόκειται για την προβοκάτσια που επιχείρησε να στήσει ο υπουργός Εργασίας για να συκοφαντήσει τον αγώνα των εργαζόμενων και του ταξικού τους κινήματος για τα μέτρα που σκόπευε να πάρει σε βάρος του δικαιώματος των εργαζόμενων να έχουν σύνταξη αξιοπρεπή, Πρόνοια και Υγεία.

Θυμίζουμε ότι εκπρόσωποι συνδικάτων, στελέχη του ταξικού κινήματος και του ΠΑΜΕ είχαν πάει να διαμαρτυρηθούν για τις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού ότι το ασφαλιστικό σύστημα έχει δομηθεί στις πελατειακές σχέσεις και όχι με τον ιδρώτα, τις κρατήσεις και το αίμα των ασφαλισμένων.

Τα μέτρα που εξήγγειλε από τότε ο ίδιος ο υπουργός και η κυβέρνησή του που κατακρεούργησαν παραπέρα συντάξεις, προνομιακά επιδόματα και παροχές δίνουν από μόνα τους απάντηση γιατί επιχείρησε να στήσει την προβοκάτσια ότι δήθεν οι εργαζόμενοι έσπασαν την πόρτα του γραφείου του.

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους για μια ακόμα φορά να καταδικάσουν την κυβερνητική προβοκάτσια, να απαιτήσουν:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ

ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ».

Το δρόμο για την απαγόρευση διαδηλώσεων ανοίγει το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) που υπέγραψε προχτές ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας.

Συγκεκριμένα, το ΠΔ της συγκυβέρνησης αναφέρει: «Οι συναθροίσεις διεξάγονται κατά τρόπο που δεν διαταράσσεται παρά στο μέτρο του απολύτως αναγκαίου η οδική κυκλοφορία και η κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης». Στη συνέχεια, αναφέρει ότι «σε πόλεις με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας από ιδιαίτερα μικρές, σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, συναθροίσεις».

Ουσιαστικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις διαδηλώσεις, η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση και την εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εναντίον των εργαζομένων και αφήνει τα πάντα ανοιχτά. Ούτε λίγο ούτε πολύ ακόμα και μια συγκέντρωση 1.000, 5.000 ή 10.000 ανθρώπων σε κεντρικό δρόμο μεγάλης πόλης μπορεί να κρίνεται ότι είναι μικρή σε σχέση με την εξυπηρέτηση της κυκλοφορίας και των συμφερόντων των ξενοδόχων ή των μεγαλεμπόρων της περιοχής... Αλλωστε, στη συνέχεια το ΠΔ αναφέρει: «Η εκτίμηση περί του ιδιαίτερα μικρού μεγέθους της συνάθροισης και η δυνατότητα περιορισμού της σε μέρος του οδοστρώματος ανήκει στον αρμόδιο αστυνομικό διευθυντή, ο οποίος εκδίδει σχετική απόφαση...».