Τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων στοχοποίησε πάλι χτες ο Κ. Καραμανλής, επιχειρώντας, έμμεσα πλην σαφώς, να τις ταυτίσει με ...τη βία. Προς άρση παρεξηγήσεων, ιδού το σχετικό απόσπασμα στο κλείσιμο της παρέμβασής του: «Θέλω, όμως, να τονίσω και κάτι ακόμη: Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν, να απεργούν, να κινητοποιούνται. Δεν είναι, όμως, δικαίωμα κανενός η βία. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός τα άκρα και οι ακρότητες. Δεν μπορεί από κανένα να επιστρατεύονται αντιδημοκρατικές πρακτικές. Αυτό είναι ζήτημα κοινωνικής ευθύνης και, σε τελική ανάλυση, ζήτημα Δημοκρατίας». Δεν υπάρχουν αμφιβολίες για το πού το πάει και προς τα πού απευθύνει το μήνυμα. Ούτε βέβαια είναι τυχαία η στιγμή, καθώς κλιμακώνονται οι αγώνες των εργαζομένων για το Ασφαλιστικό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η επίδειξη πυγμής πάντα πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Επιπλέον, κανείς δεν ξεχνάει ότι η θεωρία της «πολιτικής βίας» είναι έμπνευση της κυβέρνησης, εκτός των άλλων για να δημιουργήσει σύγχυση για το ποιος πραγματικά ασκεί (κρατική και αστυνομική) βία. Για να μη μιλήσουμε για τη βία της πολιτικής που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Υπόθεση για ελάχιστους, για μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, είναι (και) το Δ' ΚΠΣ ή «Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς» όπως είναι η κωδική ονομασία του. Τα 39,4 δισ. ευρώ (μαζί με τους «ιδιωτικούς πόρους»), αποτελούν μία τεράστια ομολογουμένως πίτα και ήδη τα μεγάλα αφεντικά ακονίζουν τα μαχαίρια για το μεγάλο φαγοπότι. Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το πού θα πάνε τα λεφτά, η κυβέρνηση, με τα στοιχεία που έδωσε, τη διέλυσε. Η μερίδα του λέοντος θα πάει στις επιχειρήσεις. Από το «πακέτο» λοιπόν θα ενισχυθούν 50.000 επιχειρήσεις και στόχος είναι να δημιουργηθούν... 20.000 θέσεις εργασίας (ούτε μισή θέση ανά επιχείρηση). Κονδύλια θα δοθούν για αναβάθμιση 95.000 τουριστικών κλινών, ενίσχυση 700 επιχειρήσεων για δράσεις έρευνας και τεχνολογίας, επέκταση του μετρό κατά 21 χιλιόμετρα, κατασκευή 812 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμου, επέκταση του φυσικού αερίου στο 43% του πληθυσμού, συμμετοχή 1.300.000 ατόμων σε δράσεις διά βίου μάθησης, καθώς και κατάρτιση 300.000 εργαζομένων... Αλλη μια φορά για τις ανάγκες του λαού θα δοθούν ψίχουλα...
Προς στιγμήν ...τρομάξαμε όταν ακούσαμε τον πρόεδρο του Κόμματος «Ευρωπαϊκή Αριστερά» Λ. Μπίσκι στο Συνέδριο του ΣΥΝ να λέει «τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης μπορούν να περάσουν στην επίθεση», αλλά ησυχάσαμε όταν αμέσως μετά διευκρίνισε «αν αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μιας ειρηνικής, δημοκρατικής και κοινωνικής ευρωπαϊκής ενοποίησης». Και ακόμα «στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενυπάρχει η δυνατότητα να βρούμε κοινές εναλλακτικές απαντήσεις της Αριστεράς στις κοινωνικές, οικολογικές και δημοκρατικές προκλήσεις του 21ου αιώνα». Ετσι, λοιπόν, μέσα στην ΕΕ, χωρίς ούτε στο ελάχιστο το ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα να αμφισβητείται, η «αριστερά» του κ. Μπίσκι ψάχνεται και ψάχνει για «εναλλακτικές απαντήσεις», με στόχο το «μετασχηματισμό των καπιταλιστικών συνθηκών» σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας! Μάλιστα, ο κ. Μπίσκι έχει τη θρασύτατη απαίτηση ο στόχος των μονοπωλίων για «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» να γίνει στόχος των «πολιτών, ανδρών και γυναικών». Να φορέσουν, δηλαδή, οι λαοί της Ευρώπης παρωπίδες και να πορεύονται σαν πρόβατα επί σφαγή στον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου. Δε θα τους κάνουν αυτή τη χάρη. Στις λαϊκές συνειδήσεις ολοένα και καταρρακώνεται το ευρωενωσιακό αντιδραστικό και αντιλαϊκό οικοδόμημα.